Αντώνιος Γιάνναρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Βιογραφία==

Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Γερμανία. Από το 1896 άρχισε να διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Αγίου Ανδρέα στην Αγγλία. Πήρε μέρος στη Κρητική επανάσταση του [[1899]] και ανακηρύχτηκε μάλιστα πρόεδρος της επαναστατικής συνέλευσης του [[Ομαλός Χανίων|Ομαλού]]. Το [[1904]] φυλακίστηκε στα [[Χανιά]] για την αντιπολιτευτική του δραστηριότητα εναντίον του [[Κρητική Πολιτεία#Ο Γεώργιος στην Κρήτη|ύπατου αρμοστή πρίγκηπα Γεωργίου]].<ref>Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τόμ. 3, σ. 43, Εκδοτική Αθηνών, 1985</ref>

 

==Εργογραφία==

Το σπουδαιότερο από τα δημοσιεύματά του είναι η ''Ιστορική γραμματική της ελληνικής γλώσσας'' ίδίως της αττικής διαλέκτου, όπως γραφτηκε και μιλήθηκε από την κλασική αρχαιότητα ως τη σημερινή εποχή (An Historical Greek Grammar chiefly of the Attic Dialect, as written and spoken from Classical Antiquity down to the Present Time, Λονδίνο 1897). Από τα φιλολογικά γλωσσολογικά του δημοσιεύματα ξεχωρίζουν η επί υφηγεσία διατριβή του:

* Περί του Ερωτοκρίτου και του ποιητού αυτού, Αθήνα 1899,

* Μικρός Θησαυρός της Ελληνικής Γλώσσης κατά το παρ΄ημίν Επίτομον Λεξικό Σμιδιτίου, Τόμοι δύο, Τυπογραφείον Ανέστη Κωνσταντινίδη 1888

*Ορθογραφικά ζητήματα, Αθήνα 1901