Οδόακρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Επιμέλεια |
|||
Γραμμή 26:
Το 470, ο Οδόακρος διορίστηκε ηγέτης των Φοιδεράτων. Την εποχή εκείνη υπήρχαν τουλάχιστον 30.000 φοιδεράτοι με τις οικογένειές τους, που είχαν ζήσει στην Ιταλική χερσόνησο για πολλά χρόνια. Παρ’όλα αυτά, τους είχε παραχωρηθεί γη σε άγονες περιοχές γύρω από τα [[Απέννινα |Απέννινα Όρη]]. Όταν ο [[Φλάβιος Ορέστης]] διορίστηκε στρατηγός και [[Πατρίκιοι|πατρίκιος]] του δυτικού Ρωμαίου αυτοκράτορα Ιούλιου Νέπωτα το 475, ο Οδόακρος έγινε αρχηγός των γερμανικών (Σκίριων και Έρουλων) φοιδεράτων της Ιταλίας. Προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξή τους για την ανατροπή της αυτοκρατορίας, ο Ορέστης τους πρότεινε το ένα τρίτο της χερσονήσου υπό τον όρο να τον βοηθήσουν στην επικείμενη ανταρσία.
Οι φοιδεράτοι αποδέχθηκαν τη συμφωνία και ηγήθηκαν της επανάστασης όπως αυτή είχε σχεδιαστεί. Στις 28 Αυγούστου του 475 νίκησαν τον Ιούλιο Νέπωτα, ο οποίος διέφυγε στη [[Δαλματία]]. Ο Ορέστης τότε προώθησε τον γιό του
Ο Οδόακρος απαρνήθηκε τον τίτλο του αυτοκράτορα που ήταν ούτως ή άλλως χωρίς ουσία και έτσι απέφυγε μια πιθανή σύρραξη με την [[Κωνσταντινούπολη]]. Έστειλε τα αυτοκρατορικά εμβλήματα στο Βυζαντινό αυτοκράτορα [[Ζήνων (αυτοκράτορας)|Ζήνωνα]] και αυτοανακηρύχθηκε [[Πατρίκιοι|πατρίκιος]] της δυτικής αυτοκρατορίας, που αποτελούνταν πια μόνο από την Ιταλία, τη Δαλματία και έναν μικρό θύλακα της κεντρικής [[Γαλατία]]ς. Ο νόμιμος δυτικός αυτοκράτορας Ιούλιος Νέπως διοίκησε ατύπως από τη Δαλματία ως το θάνατό του το 480. Ο Οδόακρος αναγνώρισε τον Νέπωτα και έκοψε νομίσματα προς τιμήν του.
|