Ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Εικόνα:Arecibo Observatory Aerial View.jpg|thumb|right|325px|Το Ραδιοτηλεσκόπιο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο]]

Το '''Ραδιοτηλεσκόπιο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο''' είναι ένα μεγάλο [[ραδιοτηλεσκόπιο]] εγκατεστημένο κοντά στην [[ΑρεθίμποΑρεσίμπο|ομώνυμη πόλη]] του [[Πουέρτο Ρίκο]], σε [[γεωγραφικές συντεταγμένες]] πλάτος 18° 20΄ 39΄΄ βόρειο και μήκος 66° 45΄ 10΄΄ δυτικό. Ταυτίζεται ουσιαστικά με το '''Αστεροσκοπείο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο''', το οποίο σήμερα λειτουργεί η εταιρεία SRI International μετά από συμφωνία με το [[Εθνικό Ίδρυμα Επιστήμης]] (National Science Foundation) των [[ΗΠΑ]]<ref>{{cite news|url=http://news.sciencemag.org/scienceinsider/2011/05/new-consortium-to-run-arecibo-ob.html|title=New Consortium to Run Arecibo Observatory|first=Yudhijit|last=Bhattacharjee|work=[[Science (journal)|Science]]|date=20 May 2011|accessdate=2012-01-11}}</ref>. Ως οργανισμός, το αστεροσκοπείο αυτό φέρει και την ονομασία '''Εθνικό Κέντρο Αστρονομίας και Ιονόσφαιρας''' (National Astronomy and Ionosphere Center, NAIC).

Το Ραδιοτηλεσκόπιο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο, έχοντας διάμετρο 305 [[Μέτρο (μονάδα μέτρησης)|μέτρα]], είναι το μεγαλύτερο μονού δίσκου παγκοσμίως. Χρησιμοποιείται σε τρεις ευρείες περιοχές έρευνας: την καθαυτό [[ραδιοαστρονομία]], την [[αστρονομία με ραντάρ]] (για παρατηρήσεις σωμάτων του Ηλιακού Συστήματος) και την [[αερονομία]]. Οι επιστήμονες που επιθυμούν να χρησιμοποιήσουν το ραδιοτηλεσκόπιο υποβάλλουν ερευνητικές προτάσεις, οι οποίες αξιολογούνται από ανεξάρτητη επιστημονική επιτροπή.

Από το 2008 το Ραδιοτηλεσκόπιο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο συγκαταλέγεται στον αμερικανικό Εθνικό Κατάλογο Ιστορικών Τόπων (National Register of Historic Places).

Η επιφάνεια συλλογής ραδιοκυμάτων του τηλεσκοπίου έχει διάμετρο 305 μέτρα και κατασκευάσθηκε μέσα σε μία φυσική κοιλότητα του εδάφους ([[καρστική καταβόθρα]]<ref>{{cite web| url=http://www.news.cornell.edu/releases/Jan03/NAIC.director.deb.html| title=Astrophysicist Robert Brown, leader in telescope development, named to head NAIC and its main facility, Arecibo Observatory| author=David Brand| publisher=[[Cornell University]]| date=21 January 2003| accessdate=2008-09-02}}</ref>). Είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο<ref>{{cite web| url=http://www.space.com/scienceastronomy/astronomy/arecibo_profile_000508.html| title=Arecibo: Celestial Eavesdropper| author=Frederic Castel| publisher=[[Space.com]]| date=8 May 2000| accessdate=2008-09-02}}</ref> και αποτελείται από 38.778 πλάκες [[Αλουμίνιο|αλουμινίου]], 1 επί 2 μέτρα περίπου η καθεμιά, που υποστηρίζονται από ένα δίχτυ χαλύβδινων καλωδίων.

Ο δέκτης βρίσκεται πάνω σε μία πλατφόρμα βάρους 900 τόνων που αιωρείται στον αέρα 150&nbsp;μέτρα (m) πάνω από την ανακλαστική επιφάνεια από 18 συρματόσχοινα, τα οποία είναι στερεωμένα σε τρεις πύργους από [[ενισχυμένο σκυρόδεμα]]. Ο ένας από τους πύργους έχει ύψος 110 m από τη βάση του, ενώ οι άλλοι δύο 80 m (οι κορυφές τους όμως βρίσκονται στο ίδιο ύψος). Η πλατφόρμα έχει μία περιστρεφόμενη τοξοειδή τροχιά, τον [[Αζιμούθιο|αζιμουθιακό]] βραχίονα, μήκους 93 m, πάνω στον οποίο κινούνται οι κεραίες-δέκτες, ο δευτερεύων και τριτεύων ανακλαστήρας. Η κίνησή τους επιτρέπει στο ραδιοτηλεσκόπιο να παρατηρεί οποιονδήποτε στόχο στον ουρανό που βρίσκεται μέσα σε ένα κώνο 40 μοιρών γύρω από το τοπικό [[ζενίθ]], δηλαδή σε [[Απόκλιση (αστρονομία)|αποκλίσεις]] ανάμεσα σε −1 και 38 μοίρες. Η γεωγραφική θέση του [[Πουέρτο Ρίκο]] κοντά στον ισημερινό επιτρέπει στο Ραδιοτηλεσκόπιο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο να παρατηρεί όλους τους πλανήτες στο Ηλιακό Σύστημα, παρότι ο χρόνος με επιστροφή για τα ραδιοκύματα μέχρι σώματα πέρα από τον [[Κρόνος (πλανήτης)|Κρόνο]] είναι μεγαλύτερος από το χρονικό διάστημα κατά το οποίο το όργανο μπορεί να τα ακολουθήσει στον ουρανό, απαγορεύοντας έτσι παρατηρήσεις [[ραντάρ]] των πιο μακρινών σωμάτων.

Το Ραδιοτηλεσκόπιο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο κατασκευάσθηκε από τα μέσα του 1960 μέχρι τον Νοέμβριο του 1963, από τον Γουίλιαμ Ε. Γκόρντον του [[Πανεπιστήμιο Κορνέλ|Πανεπιστημίου Κορνέλ]], που σκόπευε να το χρησιμοποιήσει για να μελετήσει την [[ιονόσφαιρα]] της Γης<ref>{{cite web| url=http://www.ieee.org/web/aboutus/history_center/arecibo.html| title=IEEE History Center: NAIC/Arecibo Radiotelescope, 1963| publisher=[[Institute of Electrical and Electronics Engineers]]| accessdate=2008-09-02}}</ref><ref>{{cite web| publisher=National Astronomy and Ionosphere Center | url=http://www.naic.edu/history_gal/historicgal.html | title=Pictures of the construction of Arecibo Observatory (start to finish) | accessdate=2009-05-05| archiveurl= http://web.archive.org/web/20090505205805/http://www.naic.edu/history_gal/historicgal.html| archivedate= May 05 2009 <!--DASHBot-->| deadurl= no}}</ref><ref>{{cite web|work=Acevedo, Tony (June 2004)| url=http://www.naic.edu/public/descrip_eng.htm | title=Description of Engineering of Arecibo Observatory | accessdate=2009-05-05| archiveurl= http://web.archive.org/web/20090504055743/http://www.naic.edu/public/descrip_eng.htm| archivedate= May 04 2009 | deadurl= no}}</ref>. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε σταθερό παραβολοειδές κάτοπτρο με έναν πύργο ύψους 150 m που θα συγκρατούσε τον εξοπλισμό στην εστία του. Αυτό το σχέδιο θα είχε περιορισμένη χρήση σε άλλους τομείς έρευνας, όπως είναι η [[πλανητολογία]] και η [[ραδιοαστρονομία]], για τους οποίους θα ήταν απαραίτητη η ικανότητα σκοπεύσεως σε διαφορετικές διευθύνσεις και η παρακολούθηση των στόχων καθώς η Γη περιστρέφεται. Ο Ward Low του Γραφείου Προχωρημένων Ερευνητικών Προγραμμάτων (ARPA) του αμερικανικού στρατού τού υπέδειξε αυτή την παράβλεψη και τον έφερε σε επικοινωνία με το εργαστήριο της πολεμικής αεροπορίας (Air Force Cambridge Research Laboratory, AFCRL) στη [[Βοστώνη]], όπου μία ερευνητική ομάδα υπό τον Φιλ Μπλάκσμιθ εργαζόταν πάνω σε σφαιρικούς ανακλαστήρες και μία άλλη πάνω στη διάδοση των [[Ραδιοκύματα|ραδιοκυμάτων]] μέσα στην ανώτερη ατμόσφαιρα. Το Πανεπιστήμιο Κορνέλ πρότεινε το πρόγραμμα κατασκευής στο ARPA το καλοκαίρι του 1958 και ένα σχετικό συμβόλαιο υπογράφηκε ανάμεσα στο AFCRL και στο πανεπιστήμιο τον Νοέμβριο 1959.

Πολλές σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις έγιναν με τη χρήση του Ραδιοτηλεσκοπίου του ΑρεθίμποΑρεsίμπο. Στις [[7 Απριλίου]] [[1964]], λίγο μετά την έναρξη της λειτουργίας του, η ομάδα του [[Γκόρντον Πέτεντζιλ]] το χρησιμοποίησε για να ανακαλύψει ότι η περίοδος περιστροφής του πλανήτη [[Ερμής (πλανήτης)|Ερμή]] γύρω από τον άξονά του δεν ήταν 88 γήινες ημέρες, όπως πιστευόταν ως τότε, αλλά μόλις 59<ref>{{cite web| url=http://www.space.com/searchforlife/seti_diary3_020319.html| title=The Arecibo Diaries: The Biggest is Best| author=Seth Shostak| publisher=[[Space.com]]| date=19 March 2002| accessdate=2008-09-02| archiveurl= http://web.archive.org/web/20080724141634/http://www.space.com/searchforlife/seti_diary3_020319.html| archivedate= July 24, 2008 | deadurl= no}}</ref>. Το 1968, η ανακάλυψη της περιόδου του [[Πάλσαρ του Μ1]] (33 msec) από τους Lovelace κ.ά. προσέφερε την πρώτη ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη [[Αστέρας νετρονίων|αστέρων νετρονίων]] στο πραγματικό Σύμπαν<ref>{{cite web| url=http://www.aep.cornell.edu/pdf/CrabPeriodDiscovery.pdf| title=Discovery of the Period of the Crab Nebula Pulsar| author=Richard V.E. Lovelace| publisher=Cornell University| accessdate=2008-09-02| archiveurl= http://web.archive.org/web/20080912173347/http://www.aep.cornell.edu/pdf/CrabPeriodDiscovery.pdf| archivedate= September 12, 2008 | deadurl= no}}</ref>. Το 1974, οι [[Ράσελ Άλαν Χαλς|Χαλς]] και [[Τζόζεφ Χούτον Τέιλορ|Τέιλορ]] ανεκάλυψαν τον πρώτο διπλό πάλσαρ, τον PSR B1913+16<ref>{{cite book| title=Discovery of a pulsar in a binary system| author=Hulse, R.A., and Taylor, J.H.|work=Astrophys| year=1975| pages= 195, L51–L53}}</ref>, ένα επίτευγμα για το οποίο τιμήθηκαν αργότερα με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής. Το 1982 ανακαλύφθηκε ο πρώτος πάλσαρ με περίοδο χιλιοστών του δευτερολέπτου (millisecond pulsar), ο [[PSR B1937+21]], από τους [[Ντόναλντ Μπάκερ]], [[Σρίνιβας Κουλκάρνι]], [[Καρλ Χέιλς]], Μάικλ Ντέιβις και Μίλερ Γκος<ref>{{cite journal | author = D. Backer | title = A millisecond pulsar | journal = Nature | volume = 300 | pages = 315–318 | year = 1982 | url = http://www.nature.com/nature/journal/v300/n5893/abs/300615a0.html | doi = 10.1038/300615a0|bibcode = 1982Natur.300..615B | issue=5893 | author-separator = , | display-authors = 1 | last2 = Kulkarni | first2 = Shrinivas R. | last3 = Heiles | first3 = Carl | last4 = Davis | first4 = M. M. | last5 = Goss | first5 = W. M.}}</ref>. Αυτό το σώμα περιστρέφεται 642 φορές το δευτερόλεπτο και μέχρι την ανακάλυψη του [[PSR J1748-2446ad]] το 2005, ήταν το ταχύτερα περιστρεφόμενο ουράνιο σώμα που ήταν γνωστό.

Τον Αύγουστο του 1989 το Αστεροσκοπείο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο απεικόνισε απευθείας έναν [[Αστεροειδής|αστεροειδή]] για πρώτη φορά στην Ιστορία: τον [[4769 Κασταλία]]<ref>{{cite web| url=http://echo.jpl.nasa.gov/asteroids/4769_Castalia/cast01.html| title=Asteroid 4769 Castalia (1989 PB)| publisher=NASA| accessdate=2008-09-02| archiveurl= http://web.archive.org/web/20080916092150/http://echo.jpl.nasa.gov/asteroids/4769_Castalia/cast01.html| archivedate= September 16, 2008 | deadurl= no}}</ref>. Το επόμενο έτος ο Πολωνός αστρονόμος [[Αλεκσάντερ Βόλσταν]] ανεκάλυψε τον πάλσαρ [[PSR B1257+12]] και τους τρεις πλανήτες του, που υπήρξαν οι πρώτοι [[εξωηλιακοί πλανήτες]] που ανακαλύφθηκαν ποτέ<ref>{{cite book| title=Confirmation of Earth Mass Planests Orbiting the Milliesecond Pulsar PSR: B1257+12| author=Wolszczan, A.|work=[[Science (journal)|Science]]| year=1994| page=538}}</ref><ref>{{cite journal|url=http://www.astro.uni-bonn.de/~dfischer/mirror/244.html|title=A ''comet'' orbiting a pulsar?|author=Daniel Fischer|journal=The Cosmic Mirror|issue=244|year=2002}}</ref>. Το 1994 ο Τζων Χάρμον χαρτογράφησε με τη βοήθεια του Ραδιοτηλεσκοπίου του Αρεθίμπο την κατανομή πάγου στους πόλους του Ερμή<ref>{{cite book| title=Radar Mapping of Mercury's Polar Anomalies| author=Harmon, J.K., M.A. Slade, R.A. Velez, A. Crespo, M.J. Dryer, and J.M. Johnson |work=[[Nature (journal)|Nature]]| year=1994| page=369}}</ref>.

Τον Ιανουάριο του 2008 η ανίχνευση των οργανικών μορίων [[μεθανιμίνη]] και [[Υδροκυάνιο]] αναφέρθηκε από ραδιοφασματοσκοπικές παρατηρήσεις από το Αστεροσκοπείο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο του μακρινού γαλαξία [[Arp 220]]<ref name=ScienceDaily2008>{{cite news |author=Staff

=== Το Μήνυμα του ΑρεθίμποΑρεσίμπο===

{{κύριο|Μήνυμα του ΑρεθίμποΑρεσίμπο}}

Το 1974 το «[[Μήνυμα του ΑρεθίμποΑρεσίμπο]]», μία απόπειρα για επικοινωνία με πιθανή ευφυή [[εξωγήινη ζωή]], εκπέμφθηκε από το ραδιοτηλεσκόπιο αυτό προς το [[Σφαιρωτό Σμήνος του Ηρακλέους]], περίπου 25.000 έτη φωτός μακριά<ref>{{cite web| url=http://www.zwire.com/site/news.cfm?newsid=15663534&BRD=1395&PAG=461&dept_id=216620&rfi=6| title=Making Contact| author=Larry Klaes|work=Ithaca Times| date=30 November 2005| accessdate=2008-09-02}}</ref>. Το αποτελούσε μία διάταξη από μόλις 1679 [[μπιτ]] (23 επί 73 πίξελ) που περιείχε αριθμούς, μορφές, χημικούς τύπους, αλλά και μία χονδροειδή εικόνα του ίδιου του ραδιοτηλεσκοπίου<ref>{{cite web|url=http://www.physics.utah.edu/~cassiday/p1080/lec06.html|title=The Arecibo Message|author=Geaorge Cassiday| publisher=The University of Utah: Department of Physics| accessdate=2007-07-27| archiveurl= http://web.archive.org/web/20070717133904/http://www.physics.utah.edu/~cassiday/p1080/lec06.html| archivedate= July 17, 2007 | deadurl= no}}</ref>.

Με το Ραδιοτηλεσκόπιο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο διενεργούνται και πειράματα [[αερονομία]]ς, όπως το πείραμα ''Coqui 2'' της NASA. Κατά το παρελθόν το όργανο χρησιμοποιήθηκε και για [[στρατιωτική κατασκοπεία]], όπως ήταν ο εντοπισμός [[ΕΣΣΔ|Σοβιετικών]] εγκαταστάσεων [[ραντάρ]] από την ανίχνευση των σημάτων τους που ανακλώνταν από τη [[Σελήνη]].

Το ΑρεθίμποΑρεσίμπο αποτελεί την πηγή δεδομένων για τα προγράμματα κατανεμημένου υπολογισμού [[SETI@home]] και [[Astropulse]] που ξεκίνησαν από το Εργαστήριο Διαστημικών Επιστημών στο [[Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ]]. Χρησιμοποιήθηκε επίσης από το [[Ίδρυμα SETI]] για παρατηρήσεις του [[Πρόγραμμα Φοίνιξ|Προγράμματος Φοίνιξ]]<ref>{{cite web| url=https://www.space.com/searchforlife/seti_arecibo_prep_030414.html| title=Project Phoenix: SETI Prepares to Observe at Arecibo | author=Peter Backus| publisher=[[Space.com]]| date=14 April 2003| accessdate=2008-09-02}}</ref>. Εξάλλου, το πρόγραμμα κατανεμημένου υπολογισμού [[Einstein@Home]] έχει ανακαλύψει περισσότερους από 20 [[πάλσαρ]] σε δεδομένα του Αρεθίμπο<ref>{{cite web |url=http://einstein.phys.uwm.edu/radiopulsar/html/BRP4_discoveries/ |title=Einstein@Home new discoveries and detections of known pulsars in the BRP4 search |date=August 27, 2012 |publisher=Einstein@Home |accessdate=August 28, 2012}}</ref>.

==Το Κέντρο Επισκεπτών του Ιδρύματος `ΑνχελΆνχελ Ράμος==

Ανοικτό από το 1997, το «Κέντρο Επισκεπτών του Ιδρύματος `ΑνχελΆνχελ Ράμος» (Ángel Ramos Foundation Visitor Center) έχει διαδραστικά εκθέματα και παρουσιάσεις σχετικά με τις εργασίες του ραδιοτηλεσκοπίου, την [[αστρονομία]] και τις επιστήμες της [[ατμόσφαιρα]]ς. Το κέντρο φέρει το όνομα του ιδρύματος προς τιμή του βιομηχάνου Ángel Ramos, ιδιοκτήτη της εφημερίδας ''El Mundo'' του Πουέρτο Ρίκο και ιδρυτή του σταθμού ''Telemundo''. Το ίδρυμα διέθεσε το ήμισυ των κονδυλίων για την κατασκευή αυτού του κέντρου επισκεπτών του Αστεροσκοπείου του ΑρεθίμποΑρεσίμπο, ενώ το άλλο μισό προήλθε από δωρεές ιδιωτών και του Πανεπιστημίου Κορνέλ. Κανονικά λειτουργεί από την Τετάρτη ως και την Κυριακή, με πρόσθετες ώρες λειτουργίας σε αργίες. Το 2012 το εισιτήριο εισόδου ήταν 10 δολάρια το κανονικό και 6 για παιδιά και ηλικιωμένους<ref>{{cite web|url=http://www.naic.edu/general/index.php?option=com_content&view=article&id=162:vc-description&catid=107&Itemid=638|title=Ángel Ramos Foundation Visitor's Center Schedule and Hours|accessdate=April 21, 2012}}</ref>.

Μία αναφορά του τμήματος αστρονομικών επιστημών του Εθνικού Ιδρύματος Επιστήμης, που δημοσιοποιήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2006, πρότεινε σημαντική μείωση της χρηματοδοτήσεως του Αστεροσκοπείου του ΑρεθίμποΑρεσίμπο, από 10,5 εκατομμύρια δολάρια το 2007 σε 4,0 εκατομμύρια δολάρια το 2011<ref>{{cite journal

}}</ref>. Με αυτό το επίπεδο χρηματοδοτήσεως, το αστεροσκοπείο ουσιαστικά θα έκλεινε. Η NASA ήδη είχε εκμηδενίσει το μερίδιό της για πλανητικές παρατηρήσεις με ραντάρ στο ΑρεθίμποΑρεσίμπο από το 2001 ως το 2006.<ref>{{cite web

Επειδή το Αστεροσκοπείο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο είναι ιδιοκτησία της Κυβερνήσεως των ΗΠΑ, δεν μπορούν να γίνουν απευθείας δωρεές προς αυτό από ιδιώτες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις. Ωστόσο, ως μη κερδοσκοπικό ίδρυμα, το [[Πανεπιστήμιο Κορνέλ]] και η SRI International δέχονται συνεισφορές για λογαριασμό του<ref>{{cite web |url=http://arecibo-observatory.org |title=Arecibo-observatory.org

Τον Νοέμβριο του 2007 η [[Πλανητική Εταιρεία]] έκανε έκκληση προς το [[Κογκρέσο των ΗΠΑ]] να αποτρέψει το κλείσιμο του Αστεροσκοπείου, επειδή οι μελέτες του με ραντάρ συνεισφέρουν πολύ<ref>Το ΑρεθίμποΑρεσίμπο συμμετέσχε στις 90 από τις 111 παρατηρήσεις αστεροειδών με ραντάρ που έγιναν παγκοσμίως την περίοδο 2005–2007. Βλ. τον [http://echo.jpl.nasa.gov/asteroids/PDS.asteroid.radar.history.html κατάλογο του JPL.]</ref> στην ακρίβεια των προβλέψεων των συγκρούσεων αστεροειδών με τη [[Γη]]. Η Πλανητική Εταιρεία πιστεύει ότι η συνέχιση της λειτουργίας του θα μειώσει το κόστος της αλλαγής της τροχιάς ενός [[Γεωπλήσιο αντικείμενο|γεωπλήσιου αστεροειδούς]] που θα βρισκόταν σε πορεία συγκρούσεως με τον πλανήτη μας, αν αυτό ήταν αναγκαίο. Εξάλλου, το πρόγραμμα [[SETI@home]] έκανε έκκληση στους Αμερικανούς πολίτες να στείλουν επιστολές στους βουλευτές τους προς υποστήριξη της πλήρους κρατικής χρηματοδοτήσεως του Αστεροσκοπείου<ref>[http://setiathome.berkeley.edu/arecibo_letter.php "Save Arecibo: Write to Congress"]. Retrieved July 19, 2008</ref>.

Από το οικονομικό έτος 2010, η NASA άρχισε να συνεισφέρει 2 εκατομμύρια δολάρια ετησίως στο ΑρεθίμποΑρεσίμπο για μελέτες πλανητικής επιστήμης με έμφαση στη μελέτη των γεωπλήσιων αστεροειδών<ref>[http://science.nasa.gov/media/medialibrary/2010/04/27/NASAsupport_to_Planetary_Radar.pdf "NASA Support to Planetary Radar"] retrieved 2011 July 7</ref>.

Σήμερα το αστεροσκοπείο λειτουργείται από την εταιρεία SRI International από κοινού με την Κοινοπραξία Πανεπιστημίων για τη Διαστημική `ΕρευναΈρευνα (Universities Space Research Association, USRA) και το Μητροπολιτικό Πανεπιστήμιο του Πουέρτο Ρίκο (Universidad Metropolitana)<ref>{{cite news|url=http://www.news.cornell.edu/stories/June11/AreciboStmt.html|title=SRI International to manage Arecibo Observatory|work=[[Cornell Chronicle]]|date=3 June 2011|accessdate=2012-01-11}}</ref>.

* Το Αστεροσκοπείο του ΑρεθίμποΑρεσίμπο χρησιμοποιήθηκε ως το σκηνικό για την κορύφωση της κινηματογραφικής ταινίας του [[Τζέιμς Μποντ]] ''[[GoldenEye]]'' και ως ένα επίπεδο στο συναφές βιντεοπαιχνίδι Nintendo 64 ''[[GoldenEye 007 (βιντεοπαιχνίδι)|GoldenEye 007]]''.

* Η κινηματογραφική ταινία ''[[Επαφή (ταινία)|Επαφή]]'' δείχνει εκτεταμένα το ΑρεθίμποΑρεσίμπο, αφού η ηρωίδα χρησιμοποιεί το αστεροσκοπείο για ένα πρόγραμμα αναζητήσεως εξωγήινης ευφυίας.

==Οι διατελέσαντες διευθυντές του Αστεροσκοπείου του ΑρεθίμποΑρεσίμπο==

* [http://arecibo-observatory.org Ο ιστοτόπος των ΣυνεισφορώνΣυνεισφορόντων του Αστεροσκοπείου ΑρεθίμποΑρεσίμπο]