Ραδιοτηλεσκόπιο του Αρεσίμπο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αρεθίμπο -> αρεσίμπο, μδιορθ
Γραμμή 33:
 
==Επιστημονική έρευνα και ανακαλύψεις==
[[Image:Arecibo message.svg|125px|right|thumb|Το [[Μήνυμα του ΑρεθίμποΑρεσίμπο]] με προσθήκη χρωμάτων για τον διαχωρισμό των μερών του.]]
 
Πολλές σημαντικές επιστημονικές ανακαλύψεις έγιναν με τη χρήση του Ραδιοτηλεσκοπίου του ΑρεsίμποΑρεσίμπο. Στις [[7 Απριλίου]] [[1964]], λίγο μετά την έναρξη της λειτουργίας του, η ομάδα του [[Γκόρντον Πέτεντζιλ]] το χρησιμοποίησε για να ανακαλύψει ότι η περίοδος περιστροφής του πλανήτη [[Ερμής (πλανήτης)|Ερμή]] γύρω από τον άξονά του δεν ήταν 88 γήινες ημέρες, όπως πιστευόταν ως τότε, αλλά μόλις 59<ref>{{cite web| url=http://www.space.com/searchforlife/seti_diary3_020319.html| title=The Arecibo Diaries: The Biggest is Best| author=Seth Shostak| publisher=[[Space.com]]| date=19 March 2002| accessdate=2008-09-02| archiveurl= http://web.archive.org/web/20080724141634/http://www.space.com/searchforlife/seti_diary3_020319.html| archivedate= July 24, 2008 | deadurl= no}}</ref>. Το 1968, η ανακάλυψη της περιόδου του [[Πάλσαρ του Μ1]] (33 msec) από τους Lovelace κ.ά. προσέφερε την πρώτη ισχυρή ένδειξη για την ύπαρξη [[Αστέρας νετρονίων|αστέρων νετρονίων]] στο πραγματικό Σύμπαν<ref>{{cite web| url=http://www.aep.cornell.edu/pdf/CrabPeriodDiscovery.pdf| title=Discovery of the Period of the Crab Nebula Pulsar| author=Richard V.E. Lovelace| publisher=Cornell University| accessdate=2008-09-02| archiveurl= http://web.archive.org/web/20080912173347/http://www.aep.cornell.edu/pdf/CrabPeriodDiscovery.pdf| archivedate= September 12, 2008 | deadurl= no}}</ref>. Το 1974, οι [[Ράσελ Άλαν Χαλς|Χαλς]] και [[Τζόζεφ Χούτον Τέιλορ|Τέιλορ]] ανεκάλυψαν τον πρώτο διπλό πάλσαρ, τον PSR B1913+16<ref>{{cite book| title=Discovery of a pulsar in a binary system| author=Hulse, R.A., and Taylor, J.H.|work=Astrophys| year=1975| pages= 195, L51–L53}}</ref>, ένα επίτευγμα για το οποίο τιμήθηκαν αργότερα με το Βραβείο Νόμπελ Φυσικής. Το 1982 ανακαλύφθηκε ο πρώτος πάλσαρ με περίοδο χιλιοστών του δευτερολέπτου (millisecond pulsar), ο [[PSR B1937+21]], από τους [[Ντόναλντ Μπάκερ]], [[Σρίνιβας Κουλκάρνι]], [[Καρλ Χέιλς]], Μάικλ Ντέιβις και Μίλερ Γκος<ref>{{cite journal | author = D. Backer | title = A millisecond pulsar | journal = Nature | volume = 300 | pages = 315–318 | year = 1982 | url = http://www.nature.com/nature/journal/v300/n5893/abs/300615a0.html | doi = 10.1038/300615a0|bibcode = 1982Natur.300..615B | issue=5893 | author-separator = , | display-authors = 1 | last2 = Kulkarni | first2 = Shrinivas R. | last3 = Heiles | first3 = Carl | last4 = Davis | first4 = M. M. | last5 = Goss | first5 = W. M.}}</ref>. Αυτό το σώμα περιστρέφεται 642 φορές το δευτερόλεπτο και μέχρι την ανακάλυψη του [[PSR J1748-2446ad]] το 2005, ήταν το ταχύτερα περιστρεφόμενο ουράνιο σώμα που ήταν γνωστό.
 
Τον Αύγουστο του 1989 το Αστεροσκοπείο του Αρεσίμπο απεικόνισε απευθείας έναν [[Αστεροειδής|αστεροειδή]] για πρώτη φορά στην Ιστορία: τον [[4769 Κασταλία]]<ref>{{cite web| url=http://echo.jpl.nasa.gov/asteroids/4769_Castalia/cast01.html| title=Asteroid 4769 Castalia (1989 PB)| publisher=NASA| accessdate=2008-09-02| archiveurl= http://web.archive.org/web/20080916092150/http://echo.jpl.nasa.gov/asteroids/4769_Castalia/cast01.html| archivedate= September 16, 2008 | deadurl= no}}</ref>. Το επόμενο έτος ο Πολωνός αστρονόμος [[Αλεκσάντερ Βόλσταν]] ανεκάλυψε τον πάλσαρ [[PSR B1257+12]] και τους τρεις πλανήτες του, που υπήρξαν οι πρώτοι [[εξωηλιακοί πλανήτες]] που ανακαλύφθηκαν ποτέ<ref>{{cite book| title=Confirmation of Earth Mass Planests Orbiting the Milliesecond Pulsar PSR: B1257+12| author=Wolszczan, A.|work=[[Science (journal)|Science]]| year=1994| page=538}}</ref><ref>{{cite journal|url=http://www.astro.uni-bonn.de/~dfischer/mirror/244.html|title=A ''comet'' orbiting a pulsar?|author=Daniel Fischer|journal=The Cosmic Mirror|issue=244|year=2002}}</ref>. Το 1994 ο Τζων Χάρμον χαρτογράφησε με τη βοήθεια του Ραδιοτηλεσκοπίου του Αρεθίμπο την κατανομή πάγου στους πόλους του Ερμή<ref>{{cite book| title=Radar Mapping of Mercury's Polar Anomalies| author=Harmon, J.K., M.A. Slade, R.A. Velez, A. Crespo, M.J. Dryer, and J.M. Johnson |work=[[Nature (journal)|Nature]]| year=1994| page=369}}</ref>.