Παναγιώτης Τούντας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Mik (usurped) (συζήτηση | συνεισφορές)
+copyright
Ωριγένης (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{copyright}}
 
[[Εικόνα:τούντας.jpg]]
 
Ο Διασημότεροςδιασημότερος συνθέτης της Σμύρνης, ανήκει στην ομάδα των Μικρασιατών μουσικών που μετά την καταστροφή του 1922,διαμόρφωσαντο νεώτερο λαικό τραγούδι στην Ελλάδα, πάνω στα πρότυπα που δημιουργήθηκαν στη πρωτεύουσα της Ιωνίας στη περίοδο της ακμής της (1850-1922). Ο Παναγιώτης Τούντας γεννήθηκε στη Σμύρνη το 1886 απο ευκατάστατους γονείς, που του έδωσαν την δυνατότότητα να ασχοληθεί απο μικρός με τη μουσική.
Αρχισε απο παιδί να παίζει μαντολίνο και στις αρχές του αιώνα μπήκε στην περίφημη Σμυρνέϊκη Εστουδιαντίνα του Σιδέρη, που έμεινε γνωστή με το όνομα "τα πολιτάκια". Αρχισε να συνθέτει τραγούδια απο τις αρχές της 2ης δεκαετίας του αιώνα.Συμμετείχε σε διάφορα μουσικά σχήματα που έκαναν περιοδείες εκτός Σμύρνης, για την ψυχαγωγία των Ελλήνων της διασποράς και ταξίδεψε στην Αίγυπτο, Αβυσσηνία, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη
Τα πρώτα χρόνια μετά τη μικρασιατική καταστροφή, έπαιζε σε διάφορα κέντρα σαν μαντολινίστας, με το Βαγγέλη Σωφρονίου και άλλους μικρασιάτες μουσικούς. Το 1924 αναλαμβάνει τη διεύθυνση του ελληνικού παραρτήματος της γερμανικής ODEON στην Αθήνα. Μέχρι να κατασκευαστεί το εργοστάσιο δίσκων στην Ελλάδα, συνεργάζεται σχεδόν με όλες τις δισκογραφικές εταιρείες και διεύθυνε τις περισσότε-ρες ηχογραφήσεις που γίνονταν στην Ελλάδα. Τον ίδιο χρόνο ηχογραφεί τη «Σμυρνιά» με την αθηναϊκή εστουδιαντίνα του Τάσου Μαρίνου και γίνεται ο πρώτος Έλληνας λαϊκός συνθέτης που το όνομά του αναγράφεται σε ετικέτα δίσκου.
Το 1931 αναλαμβάνει καλλιτεχνικός διευθυντής της COLUMBIA και της HIS MASTER’S VOICE και παραμένει στη θέση αυτή, ίσως και μέχρι το 1940. Ο Π. Τούντας ήταν μεγάλος γνώστης τόσο της Ευρωπαϊκής, όσο και της Ανατολικής μουσικής και έχει συνθέσει νησιώτικα, σμυρνέικα, δημοτικά, ρεμπέτικα, ταγκό, οπερέτες και ελαφρά τραγούδια, όλα σε στίχους δικούς του. Για πολλά χρόνια οι οχτώ στους δέκα δίσκους είχαν δικά του τραγούδια, όλα επιτυχίες, τα οποία αμέσως μετά την κυκλοφορία τους τα δισκογραφούσαν και οι άλλες εταιρείες της εποχής με άλλους τραγουδιστές. Τα τραγούδια που πέρασε στη δισκογραφία είναι γύρω στα 350 και έχουν ερμηνευτεί από όλους τους προπολεμικούς τραγουδιστέ /-τριες της εποχής, όπως είναι ο Κώστας Ρούκουνας, Στελλάκης Περπινιάδης, Κώστας Νούρος, Ρόζα Εσκενάζυ, Ρίτα Αμπατζή, Αντώνης Νταλκάς, Ευάγγελος Σωφρονίου, Ζαχαρίας Κασιμάτης, Γιώργος Βιδάλης… Βιδάλης.Ο στίχος του Π. Τούντα είναι απλός, λιτός, περιγραφικός, κατανοητός, επικός, αλλά και σατιρικός όπου χρειάζεται. Σα στιχουργός ασχολείται με την αγάπη, τη χαρά, τον πόνο, τη λύπη, τη φτώχεια, την εργατιά, την ξενιτιά, ακόμα και με την πολιτική. Τα ναρκωτικά, το μεγάλο πρόβλημα της εποχής του μεσοπολέμου που με την άδεια της εξουσίας είχαν ξεπαστρέψει την προσφυγιά και τη φτωχολογιά, δε τον άφησαν ασυγκίνητο και έτσι πέρασε στη δισκογραφία μερικά από τα πιο ρεαλιστικά και ανθρώπινα ρεμπέτικα με το θέμα αυτό. Ο Τούντας ηταν βαθύς γνώστης τόσο της Ευρωπαικής όσο και της Ανατολικής μουσικής. Με την ίδια ευχέρεια συνέθετε μακρόσυρτα ανατολίτικα τραγούδια, νησιώτικα, σμυρνέϊκα, δημώδη, βαριά ρεμπέτικα και ταυτόχρονα επιθεωρησιακά, ταγκό, οπερέττες και ελαφρά τραγούδια.
Πέθανε στις 23 Μαίου του 1942,απο ρευματισμούς.