Βενετική Δημοκρατία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 3:
Η '''Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας''' (βενετικά: "(Serenìsima) Repùblica Vèneta" ή "Repùblica de Venesia", [[Ιταλικά|ιταλ.]]: "Serenissima Repubblica di Venezia"), υπήρξε ανεξάρτητο κράτος με πρωτεύουσα την πόλη της [[Βενετία|Βενετίας]] (στην βορειοανατολική [[Ιταλία]]). Επιβίωσε για πάνω από χίλια χρόνια, από τα τέλη του 7ου αιώνα ως το 1797 και αποτέλεσε σημαντικό οικονομικό και εμπορικό κέντρο κατά τον ύστερο [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] και την [[Αναγέννηση]].
== Ιστορία ==
Η περιοχή όπου βρίσκεται η πόλη της Βενετίας ήταν ένα σύνολο
Η Βενετία άρχισε να αποκτά μεγάλη οικονομική επιρροή στον ευρύτερο μεσογειακό χώρο από τον 12ο αιώνα. Τα πρώτα προνόμια από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία τα απέκτησε επί [[Βασίλειος Β'|Βασιλείου
Κατά τον 13ο αιώνα η Δημοκρατία της Βενετίας ήταν η κατεξοχήν ηγεμονική εμπορική δύναμη της Μεσογείου, ιδίως μετά την κατάληψη της Κωνσταντινούπολης κατά την [[Δ' Σταυροφορία]] (1204), επιχείρηση στην οποία έπαιξε ουσιαστικό ρόλο. Ιθύνοντες ήταν μεγαλέμποροι και άλλοι ισχυροί του χρήματος, οι οποίοι επιδείκνυαν μεγάλο ενδιαφέρον για την επικράτηση των οικονομικών συμφερόντων και εκτός Ιταλίας. Στη βάση της πολιτικής αυτής, η Βενετία, ήδη κυρίαρχη επί πρώην βυζαντινών εδαφών ([[Κρήτη]], [[Κυκλάδες]]) διεξήγαγε συνεχείς πολέμους εναντίον της ανταγωνίστριας [[Δημοκρατία της Γένοβας|Δημοκρατίας της Γένοβας]] (1256-1381), οι οποίοι κατέληξαν σε βενετική νίκη και στη συγκρότηση ενός είδους «οικονομικής αυτοκρατορίας».
[[Αρχείο:Repubblica di Venezia.png|thumb|right180px|Κτήσεις των Βενετών, σε σχέση με την Οθωμανική Αυτοκρατορία
Κατά τον 15ο αιώνα ήταν συχνός ο αναπροσανατολισμός της εξωτερικής της πολιτικής έναντι άλλων ιταλικών ([[Φλωρεντία]], [[Μιλάνο]],
Ο 16ος αιώνας σήμανε την σταδιακή εμπορική και στρατιωτική παρακμή της Βενετίας, κυρίως λόγω του διαρκούς ανταγωνισμού με τις λοιπές ευρωπαϊκές δυνάμεις και της σταδιακής επικράτησης των Τούρκων στην ελληνική χερσόνησο και το Αιγαίο. Σταθμοί της βενετοτουρκικής αναμέτρησης υπήρξαν η απώλεια της [[Κύπρος|Κύπρου]] (1570), η συμμετοχή των Βενετών στη νικηφόρα κατά των Τούρκων ναυμαχία της Ναυπάκτου (1571), η ολική υποταγή της Κρήτης στους Τούρκους (1669), η επικράτηση των Βενετών στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]] (1683-1684) και η τελική επιστροφή της στους Τούρκους (1715). Ένας ακόμη σημαντικός λόγος της παρακμής της Βενετίας ήταν η γενικότερη υποβάθμιση του βενετικού ναυτικού εμπορίου στη Μεσόγειο, συνεπεία των ανακαλύψεων της [[Πορτογαλία|Πορτογαλίας]] και της [[Ισπανία|Ισπανίας]] και το άνοιγμα των εμπορικών οδών του Ατλαντικού και του Ινδικού.
| |||