|
===Ιστορικές αναφορές για τον Σοχό και την περιοχή του===
Η απουσία εκτεταμένων αρχαιολογικών ερευνών, πλην αυτής των αρχαιολόγων Αντων. Κεραμόπουλου και Ν. Κοτζιά κατά τη δεκαετία του 1930 και κάποιων τυχαίων ευρημάτων, νομισμάτων και αγαλμάτων τα οποία βρίσκονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Θεσσαλονίκης, κάνουν δύσκολο το έργο προσέγγισης του τόπου, αρχαιολογικά και ιστορικά. Δυστυχώς πολλές αρχαιολογικές θέσεις της περιοχής εξ αιτίας των λαθρανασκαφών απογυμνώνονται από πολύτιμα ευρήματα. Το ότι εντοπίζονται διάσπαρτα αρχαιολογικά ευρήματα σε πολλές τοποθεσίες, όπως και τάφοι, μαρτυρεί την ύπαρξη πολλών οικισμών στην ευρύτερη περιοχή του σημερινού ΣωχούΣοχού.
Είναι ωστόσο τεκμηριωμένο ότι η ζωή στην περιοχή του Σωχού ιστορικά ξεκινά από την εποχή του Χαλκού και του Σιδήρου. Αυτό φαίνεται από το ότι δυτικά του ΣωχούΣοχού και νότια του οικισμού της Αυγής (1923) βρίσκεται τύμβος γνωστός ως '''''«τούμπα Ούρδα».''''' Είναι τα αρχαιότερα ευρήματα τα οποία αναφέρει σε επίσκεψη το 1938-39 ο αρχαιολόγος Ν. Κοντζιάς, όπου προσδιόρισε ανασκάπτοντας εν μέρει τρεις προϊστορικές περιόδους. Η νεότερη ανήκει στην πρώιμη εποχή του Σιδήρου (1100-700 π.Χ.) και η αρχαιότερη στη μέση εποχή του Χαλκού (2000-1500 π.Χ.). Προσδιόρισε επίσης και ύπαρξη μυκηναϊκής κεραμικής. Αν πάρουμε με τη σειρά την Κλασσική εποχή, την Ελληνιστική εποχή, τηντη Ρωμαϊκή εποχή και τη Βυζαντινή εποχή, θα δούμε ότι ο ΣωχόςΣοχός και η περιοχή που υπαγόταν σε αυτόν έχει να δώσει πολλά αρχαιολογικά ευρήματα, έτσι ώστε συνδέοντας το ένα με το άλλο να υπάρχει συνέχεια έως και σήμερα.
Στο παρεκκλήσι της Αγίας Κυριακής, δυτικά του χωριού, υπάρχουν σκόρπιοι μαρμάρινοι κίονες. Πρόκειται πιθανόν για Παλαιοχριστιανική Βασιλική η οποία ίσως κτίστηκε στα ερείπια αρχαίου ναού. Επίσης στην κορυφή του Αγίου Χριστοφόρου ανιχνεύτηκαν υπολείμματα τείχους, ίσως της ακροπόλεως του ΣωχούΣοχού.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρουμε και τις λεγόμενες '''''«στοές Χ΄΄Χαρίσκου» (χάντουκ)''''', που προφανώς ήταν στοές εξόρυξης μεταλλεύματος (έτσι εξηγούνται τα τοπωνύμια Σκουριά, Κάμινιτσα, Χαλύβα κ.λ.π.)
«…ΠεριελάμβανεΗ τόπεριοχή πάλαιτου τήνΣοχού χώραν,τοποθετείται ἥτιςαπό νῦντους ἀποτελεῖιστορικούς τήνστην πρόςεπαρχία ἀνατολάςΒισαλτία. τοῦΚατά Λικοβάνουτον περιοχήνΜαργαρίτη τῆςΔήμιτσα, Νιγρίταςαυτή καίεκτείνεται τοῦαπό Σωχούτον καίΒερτίσκο περιωρίζετομέχρι ἐκτου δυσμῶνΣτρυμώνος μένκαι ὑπότης τῆςΚερκινίτιδος Κρηστωνικῆς,λίμνης. ἐξ’'''''«…Περιελάμβανε ἄρκτουτό δέπάλαι ὑπότήν... τοῦ Πόντου ποταμοῦ καίπεριοχήν τῆς Συντικῆς, ἐκ μεσημβρίας δέ ὑπό τῆς Ἀνατολικής ΜυγδονίαςΝιγρίτας καί ἐξ ἀνατολῶν ὑπό τοῦ Στρυμῶνος καί τῆς Κερκινίτιδος»Σωχού... Στο νοτιοανατολικό μέρος της Βισαλτίας λέγεται ότι υπήρχε τόπος που καλούνταν Συκίνη και κατά τον Αριστοτέλη οι λαγοί της περιοχής που εκτείνεται βορείως της λίμνης Βόλβης, είχαν δύο ύπατα. Η επαρχία αυτή αν και είχε μικρή έκταση, περιείχε πολλά πολίσματα τα οποία κατά καιρούς μνημονεύουν οι αρχαίοι, τα οποία είναι '''''«Η Όσσα, η Άργιλος, το Κερδύλιον, η Βισαλτία, αι Καλλίτεραι, η Ορέσκια, η Ευπορία, η Βέργα ». «...Ἡ μέν Ὄσσα πιθανῶς ἔκειτο ἐν τῷ νοτιοδυτικῷ μέρει της Βισαλτίας, ἔνθα νῦν κεῖται τό χωρίον ΣωχόνΣοχόν καί ἐρείπια παρατηροῦνται». ''''' ▼Η περιοχή του Σωχού τοποθετείται από τους ιστορικούς στην επαρχεία Βισαλτία. Κατά τον Μαργαρίτη Δήμιτσα, η επαρχία βρίσκεται προς ανατολάς της Κρηστωνίας, προς βορράν του ανατολικού μέρους της Μυγδονίας και εκτείνεται από τον Βερτίσκο μέχρι του Στρυμώνος και της Κερκινίτιδος λίμνης.
▲«…Περιελάμβανε τό πάλαι τήν χώραν, ἥτις νῦν ἀποτελεῖ τήν πρός ἀνατολάς τοῦ Λικοβάνου περιοχήν τῆς Νιγρίτας καί τοῦ Σωχού καί περιωρίζετο ἐκ δυσμῶν μέν ὑπό τῆς Κρηστωνικῆς, ἐξ’ ἄρκτου δέ ὑπό τοῦ Πόντου ποταμοῦ καί τῆς Συντικῆς, ἐκ μεσημβρίας δέ ὑπό τῆς Ἀνατολικής Μυγδονίας καί ἐξ ἀνατολῶν ὑπό τοῦ Στρυμῶνος καί τῆς Κερκινίτιδος». Στο νοτιοανατολικό μέρος της Βισαλτίας λέγεται ότι υπήρχε τόπος που καλούνταν Συκίνη και κατά τον Αριστοτέλη οι λαγοί της περιοχής που εκτείνεται βορείως της λίμνης Βόλβης, είχαν δύο ύπατα. Η επαρχία αυτή αν και είχε μικρή έκταση, περιείχε πολλά πολίσματα τα οποία κατά καιρούς μνημονεύουν οι αρχαίοι, τα οποία είναι «Η Όσσα, η Άργιλος, το Κερδύλιον, η Βισαλτία, αι Καλλίτεραι, η Ορέσκια, η Ευπορία, η Βέργα». «Ἡ μέν Ὄσσα πιθανῶς ἔκειτο ἐν τῷ νοτιοδυτικῷ μέρει της Βισαλτίας, ἔνθα νῦν κεῖται τό χωρίον Σωχόν καί ἐρείπια παρατηροῦνται».
Η εκδοχή αυτή είναι επικρατέστερη και σε αυτή συγκλίνουν οι απόψεις των περισσοτέρων ερευνητών.
Κατά τον Μαργαρίτη Δήμιτσα: η επαρχία βρίσκεται προς ανατολάς της Κρηστωνίας, προς βορράν του ανατολικού μέρους της Μυγδονίας και εκτείνεται από τον Βερτίσκο μέχρι του Στρυμώνος και της Κερκινίτιδος λίμνης. «…Περιελάμβανε τό πάλαι τήν χώραν, ἥτις νῦν ἀποτελεῖ τήν πρός ἀνατολάς τοῦ Λικοβάνου περιοχήν τῆς Νιγρίτας καί τοῦ Σωχού καί περιωρίζετο ἐκ δυσμῶν μέν ὑπό τῆς Κρηστωνικῆς, ἐξ’ ἄρκτου δέ ὑπό τοῦ Πόντου ποταμοῦ καί τῆς Συντικῆς, ἐκ μεσημβρίας δέ ὑπό τῆς Ἀνατολικής Μυγδονίας καί ἐξ ἀνατολῶν ὑπό τοῦ Στρυμῶνος καί τῆς Κερκινίτιδος». Στο νοτιοανατολικό μέρος της Βισαλτίας λέγεται ότι υπήρχε τόπος που καλούνταν Συκίνη και κατά τον Αριστοτέλη οι λαγοί της περιοχής που εκτείνεται βορείως της λίμνης Βόλβης, είχαν δύο ύπατα. Η επαρχία αυτή αν και είχε μικρή έκταση, περιείχε πολλά πολίσματα τα οποία κατά καιρούς μνημονεύουν οι αρχαίοι, τα οποία είναι «Η Όσσα, η Άργιλος, το Κερδύλιον, η Βισαλτία, αι Καλλίτεραι, η Ορέσκια, η Ευπορία, η Βέργα». «Ἡ μέν Ὄσσα πιθανῶς ἔκειτο ἐν τῷ νοτιοδυτικῷ μέρει της Βισαλτίας, ἔνθα νῦν κεῖται τό χωρίον Σωχόν καί ἐρείπια παρατηροῦνται». Η εκδοχή αυτή είναι επικρατέστερη και σε αυτή συγκλίνουν οι απόψεις των περισσοτέρων ερευνητών. Η εκδοχή αυτή είναι επικρατέστερη και σε αυτή συγκλίνουν οι απόψεις των περισσοτέρων ερευνητών.
===Η εγκατάσταση των Τούρκων στο Σωχό (1383-1924)===
|
