Τσάρσκογιε Σελό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ αφαιρέθηκε η Κατηγορία:Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς,προστέθηκε η [[Κατηγορία:Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονο...
Andrikkos (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Coord|59|43|24|N|30|24|57|E|type:city|display=title}}
[[Image:Tsarskoïe Selo.png|300px|thumb|Το μπαρόκ Παλάτι της Αικατερίνης.]]
Το '''ΤσάρσκοεΤσάρσκογιε Σελό''' (Ца́рское Село́) είναι σύμπλεγμα εξοχικών παλατιών και πάρκων στη ΒΔ [[Ρωσία]]. Αποτέλεσε τη βάση της πόλης Πούσκιν ([[περιφέρεια Λένινγκραντ]]), στην οποία υπάγεται σήμερα. Βρίσκεται 24 χιλιόμετρα νότια της [[Αγία Πετρούπολη|Αγίας Πετρούπολης]] και περιλαμβάνεται στον κατάλογο της [[ΟΥΝΕΣΚΟ]] με τα [[Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ|Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς]]. Η ελληνική απόδοση του ονόματος είναι ''Χωριό του [[Τσάρος|Τσάρου]]''.
 
Η ιστορία του ΤσάρσκοεΤσάρσκογιε Σελό ξεκίνησε το [[1710]], όταν η αυτοκράτειρα [[Αικατερίνη Α' της Ρωσίας|Αικατερίνη]] (σύζυγος του [[Μέγας Πέτρος|Μεγάλου Πέτρου]]) ίδρυσε την πόλη σε εδάφη που της είχε δωρίσει ο σύζυγός της δύο χρόνια νωρίτερα. Το [[1724]] η Αικατερίνη ανήγειρε τα πρώτα εξοχικά καταλύματα, καθώς και το ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (''Μπλαγκοβεστσένσκαγια''). Αργότερα η κόρη της [[Ελισάβετ της Ρωσίας|Ελισάβετ]] κάλεσε τον αρχιτέκτονα Βαρθολομαίο Ραστρέλι, ο οποίος ανήγειρε το [[μπαρόκ]] ''Παλάτι της Αικατερίνης'' στη μνήμη της μητέρας της.
 
Επί [[Αικατερίνη Β΄ της Ρωσίας|Αικατερίνης Β' της Μεγάλης]] ([[1762]]-[[1796]]) το παλάτι επεκτάθηκε - η επέκταση αυτή ονομάζεται σήμερα ''Στοά Κάμερον'', από το [[Σκωτία|σκώτο]] αρχιτέκτονα Τσαρλς Κάμερον που την υλοποίησε. Η Αικατερίνη έκτισε επίσης ένα νέο παλάτι, το νεοκλασικό ''Παλάτι του Αλεξάνδρου'', ως γαμήλιο δώρο για τον αγαπημένο της εγγονό Αλέξανδρο (μετέπειτα αυτοκράτορα [[Αλέξανδρος Α΄ της Ρωσίας|Αλέξανδρο Α']]).
Γραμμή 9:
Επίσης επί Μεγάλης Αικατερίνης προστέθηκαν τεχνητά κανάλια με νερό από τους γειτονικούς ποταμούς και ξεκίνησε η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου. Γύρω από το Παλάτι της Αικατερίνης δημιουργήθηκαν ένα ''γαλλικό'' και ένα ''αγγλικό'' πάρκο¹, τα οποία διακοσμήθηκαν με το ''Ολλανδικό Ναυαρχείο'', την ''Παγόδα που τρίζει'', τη ''Μαρμαρένια Γέφυρα'', τη ''Στήλη του Τσεσμέ'' (προς τιμήν της νίκης επί του [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|τουρκικού]] στόλου στο [[Τσεσμέ ]]της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]]) και τον ''Οβελίσκο του Ρουμάντσιεβ''. Γύρω από το Παλάτι του Αλεξάνδρου διαμορφώθηκε ένα μεγάλο αγγλικό πάρκο με αρκετά κτίσματα κινεζικής αρχιτεκτονικής, από τα οποία ξεχωρίζει το ''Κινέζικο Χωριό''
 
Στα περίχωρα του ΤσάρσκοεΤσάρσκογιε Σελό η αυτοκράτειρα ίδρυσε τη Σόφια (από το γερμανικό της όνομα που ήταν Σοφία), όπου έδρευε η φρουρά και το προσωπικό των εγκαταστάσεων. Η Σόφια τελικά συγχωνεύθηκε με το Τσάρσκοε Σελό λίγα χρόνια μετά το θάνατο της ιδρυτού της.
 
Το [[1811]] ο Αλέξανδρος, έχοντας γίνει πια αυτοκράτορας, ίδρυσε δίπλα στο Παλάτι της Αικατερίνης το περίφημο ''Λύκειον'' για τα τέκνα των ευγενών. Ένας από τους πρώτους αποφοίτους ήταν ο εθνικός ποιητής της Ρωσίας [[Αλέξανδρος Πούσκιν]]. Επίσης το [[1837]] θεμελιώθηκε στην πόλη η πρώτη [[Σιδηρόδρομος|σιδηροδρομική γραμμή]] της Ρωσίας, που συνέδεε το θέρετρο με την Αγία Πετρούπολη. Μέχρι και το τέλος της μοναρχίας, το Τσάρσκοε Σελό ήταν ο αγαπημένος τόπος αναψυχής της ρωσικής αριστοκρατίας. Μάλιστα εκεί κρατήθηκε προσωρινά ο έκπτωτος αυτοκράτορας [[Νικόλαος Β' της Ρωσίας|Νικόλαος Β']] σε ένδειξη αβροφροσύνης, την άνοιξη και το καλοκαίρι του [[1917]].
 
[[Image:Alexandrovsky.jpg|thumb|300px|Το νεοκλασικό Παλάτι του Αλεξάνδρου.]]
Μετά την [[Ρωσική Επανάσταση|Οκτωβριανή Επανάσταση]] οι [[μπολσεβίκοι]] άνοιξαν τις πύλες των ανακτόρων στο λαό και εξαφάνισαν τον όρο ''τσάρσκοετσάρσκογιε'' από το όνομα της πόλης, μετονομάζοντάς την σε Ντέτσκογιε Σελό (''Παιδικό Χωριό''). Μία ακόμα -τελευταία- μετονομασία έγινε το [[1937]] σε ''Πούσκιν'', τιμώντας τα 100 χρόνια από το θάνατο του μεγάλου ποιητή².
 
Κατά την [[Πολιορκία του Λένινγκραντ]] η πόλη υπέστη καταστροφές από τους [[Γ' Ράιχ|Γερμανούς]], οι οποίοι προέβησαν σε μεγάλους βανδαλισμούς και λεηλασίες έργων τέχνης, συμπεριλαμβανομένου του αριστουργηματικού ''Κεχριμπαρένιου Δωματίου'' στο Παλάτι της Αικατερίνης. Ο [[Κόκκινος Στρατός]] απελευθέρωσε την περιοχή το [[Φεβρουάριος|Φεβρουάριο]] του [[1944]]. Από τότε μέχρι σήμερα, τα ανάκτορα βρίσκονται σε διαδικασία αποκατάστασης.