Εκείνο, Εγώ και Υπερεγώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ptoliethron (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ο Ptoliethron μετακίνησε τη σελίδα Εκείνο, εγώ και υπερεγώ στη Εκείνο, Εγώ και Υπερεγώ: Οι φροϋδικές δομές γράφονται με κεφαλαίο
Ptoliethron (συζήτηση | συνεισφορές)
+πρότυπο προφοράς /ηχητικό αρχείο από τα commons/συμπλήρωση
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Structural-Model1.png|thumb|right|200px|«Το εγώ δεν είναι έντονα διαχωρισμένο από το εκείνο καθώς το χαμηλότερο μέρος του συγχωνεύεται σε αυτό... αλλά το απωθημένο συγχωνεύεται και αυτό στο εκείνο και είναι αποκλειστικά μέρος του. Το απωθημένο διαχωρίζεται από το εγώ από τις αντιστάσεις της απώθησης, μπορεί να επικοινωνήσει όμως με το εγώ μέσω του εκείνου.» ([[Σίγκμουντ Φρόυντ]], 1923)]]Το '''εκείνοΕκείνο, το εγώΕγώ και το υπερεγώΥπερεγώ''' ([[λατινικά|λατ.]] ''Id, Ego, Superego'', {{Audio-IPA|En-us-id.ogg|ɪd}}{{Audio-IPA|Pl-ego.ogg|ˈeːɡo}} {{IPA|ˈsuperˌeːɡo}}) είναι ταοι τρίατρείς ψυχικάσυνιστώσες τμήματατου μοντέλου για τη δομή του δομικούανθρωπίνου μοντέλουψυχικού οργάνου στα πλαίσια της δεύτερης τοπικής θεωρίας του [[Σίγκμουντ Φρόυντ]]. Σύμφωνα με αυτό το δομικό μοντέλο το εκείνοΕκείνο αντιπροσωπεύει τα κίνητρα, τα ένστικτα και τις βιολογικές ανάγκες του ατόμου και κατά συνέπεια είναι έμφυτο, το Εγώ αποτελεί το λογικό μέρος που αν και δεν είναι έμφυτο, αναπτύσσεται και καλλιεργείται με την επίδραση της συσσωρευμένης εμπειρίας και τέλος το υπερεγώΥπερεγώ αντιπροσωπεύει όλες τις θετικές ηθικές και κοινωνικές αξίες του ατόμου, αποτελώντας κατά κάποιο τρόπο την ηθική συνείδηση. <ref name="Snowden"> ''Ruth Snowden, Teach Yourself Freud, 2006, isbn = '''9780071472746'''''</ref>
 
== Το Εκείνο ==
Γραμμή 8:
{{απόσπασμα|Είναι το σκοτεινό, απρόσιτο μέρος της πρoσωπικότητάς μας, ότι ελάχιστο γνωρίζουμε το έχουμε μάθει από την έρευνα των ονείρων και την δημιουργία νευρωσικών συμπτωμάτων, και τα περισσότερα είναι αρνητικά στοιχεία και μπορούν να περιγραφούν μόνο ως η αντίθεση στο Εγώ. Όλοι προσεγγίζουμε το Εκείνο με αναλογίες: το αποκαλούμε χάος, ένα καζάνι γεμάτο κοχλάζουσες ενορμήσεις, δεν παράγει μια ολοκληρωμένη θέληση, αλλά παρά μόνο μια προσπάθεια να ικανοποιήσει τις ενστικτώδεις ενορμήσεις που είναι υποκείμενες στη αρχή της ευχαρίστησης.<ref>Φρόυντ, Νεες εισαγωγικές διαλέξεις στην Ψυχανάλυση (1933)</ref>.}}
 
Το εκείνοEκείνο είναι έμφυτο, το έχουμε κατά την γέννηση και είναι αυτό που στην πορεία εξελίσσεται σε ένα δομημένο Εγώ.
 
Ο Φρόυντ πίστευε πως ένα νεογέννητο παιδί είναι "καθαρό Εκείνο", υποκινείται δηλαδή μονάχα από τα ένστικτα του, και θέλει να καλύψει τις βιολογικές του ανάγκες με οποιονδήποτε τρόπο.
 
Σύμφωνα με τον [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]] το εκείνοEκείνο αποτελείται από δύο βασικές ενορμήσεις, την καταστροφική ενόρμηση που την ονόμαζε ''θάνατος'' η οποία είναι η ασυνείδητη επιθυμία μας να πεθάνουμε καθώς ο θάνατος θα μας απελευθέρωνε από τις δυσκολίες της ζωής, σε αυτή την ενόρμηση ο Φρόυντ πρόσεξε πως οι άνθρωποι για να την εκπληρώσουν καταφεύγουν σε [[ναρκωτικά]], μυθοπλασία ακόμα και σε εγκληματικές ενέργειες καθώς πολλές φορές αυτή η ενόρμηση παρουσιάζεται με έντονη επιθετικότητα. Η δεύτερη ενόρμηση είναι η σεξουαλική ενόρμηση που την ονόμαζε ''έρως'' η οποία είναι αυτή που λειτουργεί με βάση την ''αρχή της ευχαρίστησης'' και σκοπός της είναι η ευχαρίστηση και η διατήρηση της ζωής.<ref>[http://www.psychologia.gr/editions/psychodynamic.htm ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ]</ref><ref>[http://webspace.ship.edu/cgboer/freud.html Sigmund Freud, Personality Theories]</ref>
 
=== Βασικές ενορμήσεις ===
Γραμμή 43:
'''Το Υπερεγώ''' στοχεύει στην τελειότητα<ref>''Module 44 The Psychoanalytic Perspective". Psychology Eighth Edition in Modules. Worth Publishers. '''ISBN 9780716779278.'''''</ref> και αποτελείται από ένα οργανωμένο μέρος της προσωπικότητας, κυρίως ασυνείδητο.
 
Το ''υπερεγώΥπερεγώ'' μπορεί να θεωρηθεί ως μια συνείδηση που τιμωρεί το άτομο με [[συναίσθημα|συναισθήματα]] ενοχής όταν το άτομο λειτουργεί με μη [[κοινωνία|κοινωνικά]] αποδεκτούς τρόπους. Το Υπερεγώ είναι το αντίθετο του ''εκείνο'' γιατί αποζητά να λειτουργεί το άτομο με έναν κοινωνικά αποδεκτό τρόπο ενώ το Εκείνο θέλει μόνο να ικανοποιήσει της ενορμήσεις του. Συνεπώς όπως αναφέραμε λειτουργεί ως [[συνείδηση]] η οποία μας κρατάει μακριά από αντικοινωνικές συμπεριφορές και από διάφορα [[ταμπού]].
 
Το αναπτύσσουμε στα αρχικά χρόνια της ζωής μας κατά τη διάρκεια του [[Οιδιπόδειο σύμπλεγμα|οιδιπόδειου συμπλέγματος]] και ολοκληρώνεται σε πιο ώριμη ηλικία, αρχικά από τους γονείς μας στη συνέχεια από δασκάλους, συγγενείς, φίλους κ.λπ. Αποτελείται από όλους τους [[ηθική|ηθικούς]] κανόνες που έχουμε μάθει είτε μέσω τιμωριών ή μέσω επιβραβεύσεων από ορισμένες κινήσεις και πράξεις μας. Το υπερεγώΥπερεγώ αποτελείται από δύο υποθετικά τμήματα: το καθαυτό υπερεγώ ή συνείδηση, που αποτελεί τον κριτικό έλεγχο του ατόμου και το ιδεώδες του ''εγώΙδεώδες του Εγώ'', που περιλαμβάνει τις ηθικές, [[θρησκεία|θρησκευτικές]], κοσμοθεωριακές και λοιπές αξίες του ατόμου, τα ιδεώδη, τα ιδανικά και τις φιλοδοξίες του.<ref>[http://www.psychologia.gr/editions/psychodynamic.htm ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ]</ref>
 
Η αρμονική συνεργασία του εκείνου, του εγώ και του υπερεγώ χαρακτηρίζει τη λειτουργία του καλά προσαρμοσμένου ανθρώπου. Αντίθετα, η συμπεριφορά του νευρωτικού, ψυχωτικού ή διαταραγμένου στον χαρακτήρα ή προσωπικότητα ατόμου μπορεί να θεωρηθεί ως αποτέλεσμα της διαταραχής της δυναμικής ισορροπίας των τμημάτων αυτών της προσωπικότητας.<ref>[http://www.psychologia.gr/editions/psychodynamic.htm ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ]</ref>