Ιωάννης Γρυπάρης (λογοτέχνης): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο πατέρας του, Νικόλαος Ι. Γρυπάρης (Αρτεμώνας Σίφνου 1832-1910), ήταν δάσκαλος και κατόπιν βιβλιοπώλης. Ο Ιωάννης Γρυπάρης γεννήθηκε στον Αρτεμώνα της Σίφνου στις 17/29 Ιουλίου 1870, όπου είχαν πάει για διακοπές οι γονείς του, οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Εκεί άλλωστε μεγάλωσε και σπούδασε στη [[Μεγάλη του Γένους Σχολή]]. Αργότερα βέβαια φοίτησε και στο [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστήμιο Αθηνών]]. Στην Κωνσταντινούπολη επέστρεψε ως δάσκαλος, ενώ ταυτόχρονα έγραφε σε λογοτεχνικά περιοδικά μέχρι το 1897, που θα επανέλθει στην Αθήνα και θα αριστεύσει τελικά στις πτυχιακές εξετάσεις Φιλολογίας. Από τότε θα εργαστεί ως καθηγητής σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Το 1898 ίδρυειιδρύει μαζί με τους [[Κωνσταντίνος Χατζόπουλος|Κώστα Χατζόπουλο]] και [[Γιάννης Καμπύσης|Γιάννη Καμπύση]] το προοδευτικό [[περιοδικό "Η Τέχνη"]], το οποίο θα προκαλέσει μεγάλη αίσθηση. Το 1911 παντρεύεται και φεύγει με υποτροφία στην Ευρώπη όπου και θα διαμείνει ως το 1914. Επανέρχεται στην Ελλάδα και στην εκπαίδευση ως γυμνασιάρχης, έπειτα ως επιθεωρητής και αργότερα ως υψηλόβαθμος υπάλληλος του [[Υπουργείο Παιδείας|Υπουργείου Παιδείας]] (Τμηματάρχης Α΄ στο Τμήμα Γραμμάτων και Τεχνών και Διευθυντής Επιστημών και Τεχνών). Το 1925 θα αρνηθεί θέση καθηγητή Μεσαιωνικής & Νεοελληνικής Φιλολογίας στο ΠανεπιστημίοΠανεπιστήμιο, ενώ από το 1932 μέχρι το 1935 θα οριστεί πρώτος καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού θεάτρου.

Κατά τον [[Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940|ελληνοϊταλικό πόλεμο του 1940]] ο Ιωάννης Γρυπάρης μαζί με άλλους Έλληνες λογίους προσυπέγραψε την Έκκληση των Ελλήνων Διανοουμένων προς τους Διανοούμενους ολόκληρου του Κόσμου με την οποία αφενός μεν καυτηριαζόταν η κακόβουλη ιταλική επίθεση, αφετέρου δε, διέγειρε την παγκόσμια κοινή γνώμη σε επανάσταση συνειδήσεων για κοινό νέο πνευματικό Μαραθώνα. Λίγο καιρό μετά θα τον βρείβρει ο θάνατος από πείνα κατά την περίοδο της [[Κατοχή|κατοχής]] (1942).