Γλωσσολογικός δομισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Μικροβελτιώσεις |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Η γλώσσα συνολικά επιβάλλεται αυθαίρετα και χρησιμοποιεί ως μέσο ανάδειξης και μετάδοσής της τις κοινωνίες. Έχει αποδειχθεί ότι όλος ο πλούτος μιας γλώσσας δημιουργείται από τον συνδυασμό περιορισμένου αριθμού δομικών γλωσσικών μονάδων, των [[φώνημα|φωνημάτων]]. Οι αλληλοσχετίσεις και οι αντιθέσεις μεταξύ αυτών των θεμελιωδών στοιχείων αποτελούν χαρακτηριστικά μίας αφηρημένης, υποκείμενης «δομής» της γλώσσας, την οποία ο δομισμός επιχειρεί να ανιχνεύσει.
Η ευρύτερη προσέγγιση του [[
Το ριζοσπαστικό συμπέρασμα έγκειται στο επιχείρημα ότι οι εκδηλώσεις του ανθρώπου που η [[φιλοσοφία]] μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα θεωρούσε «συνειδητές», υπακούν στην πραγματικότητας σε «μη συνειδητές δομές» (ή αλλιώς ''στρουκτούρες'') με τη δική τους διάρθρωση και [[διαλεκτική]], η οποία και απέχει παρασάγγας από τον συνειδητό ανθρώπινο έλεγχο.
|