'''Διάσπαση βήτα''' ονομάζεται το [[φυσικό φαινόμενο|φαινόμενο]] κατά το οποίο εκπέμπεται απο τον [[ατομικός πυρήνας|πυρήνα]] ένα [[ηλεκτρόνιο]] (διάσπαση β<sup>-</sup>) ή ένα [[ποζιτρόνιο]] (διάσπαση β<sup>+</sup>). Το γεγονός ότι κατά τη διάσπαση ενός πυρήνα μπορεί να εκπέμπεται ένα ηλεκτρόνιο , δε σημαίνει ότι το ηλεκτρόνιο αυτό προϋπήρχε μέσα στο μητρικό πυρήνα. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η εκπομπή ενός ηλεκτρονίου οφείλεται στην διάσπαση ενός [[νετρόνιο|νετρονίου ]] του πυρήνα σε ένα [[πρωτόνιο ]], ένα ηλεκτρόνιο και ένα [[αντινετρίνο ]]: ▼
<div style='text-align: left; direction: ltr; margin-left: 1em;'>
Διάσπαση β ειναι το φαινόμενο κατά το οποίο εκπέμπεται απο τον πυρήνα ένα ηλεκτρόνιο (διάσπαση β<sup>-</sup> ή ένα ποζιτρόνιο (διάσπαση β<sup>+</sup>).
Έτσι, για παράσειγμα, ο πυρήνας <sup>14<sub>6</sub></sup>C διασπάται σε πυρήνα <sup>14<sub>7</sub></sup>Ν, ενώ συγχρόνος
εκπέμπεται και ένα ηλεκτρόνιο.
▲ Το γεγονός ότι κατά τη διάσπαση ενός πυρήνα μπορεί να εκπέμπεται ένα ηλεκτρόνιο δε σημαίνει ότι το ηλεκτρόνιο αυτό προϋπήρχε μέσα στο μητρικό πυρήνα. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η εκπομπή ενός ηλεκτρονίου οφείλεται στην διάσπαση ενός νετρονίου του πυρήνα σε ένα πρωτόνιο, ένα ηλεκτρόνιο και ένα αντινετρίνο:
:<math>n^0 \rightarrow p^+ + e^- + \bar{\nu}_e</math>.
<div style='text-align: center;'>
<sup>1<sub>0</sub></sup>n →<sup>1<sub>1</sub></sup>p + e<sup>-</sup> + v<sub>e</sub> (v<sub>e</sub>συζυγές)
</div>
Έτσι, ο αρθμός των πρωτονίων '''Ζ''' στο θυγατρικό πυρήνα αυτξάνεταιαυξάνεται κατά 1, ενώ ο αριθμός των νετρονίων μειώνεται κατά 1, οπότε ο συνολικός αριθμός των νοθκλεονίων[[νουκλεόνιο|νουκλεονίων]] '''Α''' δε μεταβάλλεται. Για παράδειγμα, η αντίδραση που παριστάνει την ραδιενεργό διάσπαση του <math>\mathrm{{}^1{}^{37}_{55}Cs}</math> είναι η ακόλουθη:
Η αντίδραση που παριστάνει την παραπάνω ραδιενεργό διάσπαση του <sup>14<sub>6</sub></sup>C είναι η ακόλουθη:
:<math>\mathrm{{}^1{}^{37}_{55}Cs}\rightarrow\mathrm{{}^1{}^{37}_{56}Ba}+ e^- + \bar{\nu}_e</math>
<div style='text-align: center;'>
<sup>14<sub>6</sub></sup>C →<sup>14</sup><sub>7</sub>N + e<sup>-</sup> + v<sub>e</sub> (v<sub>e</sub>συζυγές)</div>
Η αλληλεπίδραση που είναι υπεύθυνη για τη μεταλλαγή αυτή είναι η [[ασθενής αλληλεπίδραση]] μεταξύ των [[κουάρκ]]ς του νετρονίου. Tα σωματίδια β, επειδή φέρουν φορτίο, μπορούν να ανιχνευτούν. Επειδή, όμως, το αντινετρίνο αλληλεπιδρά πολύ ασθενώς με την ύλη, η παρατήρησή του ειναι εξαιρετικά δύσκολη. Παρουσιάζει μάλιστα ιστορικό ενδιαφέρον ότι, όταν παρατηρήθηκε η παραπάνω διάσπαση β, το νετρίνο δεν ήταν γνωστό και με περαματικά μέσα της δεν μορούσε να ανιχνευτεί. Την ύπαρξη του ως άγνωστο σωματίδιο πρότεινε ο Pauli ([[Πάουλι )]] το [[1930 ]], για να μπορεί να ισχύει η [[διατήρηση της ενέργειας ]] και της [[ορμή|ορμής ]] στη διάσπαση του <sup>14<sub>6</sub></sup>C. Η παρατήρηση του νετρίνου έγινε πολύ αργότερα, το [[1950 ]]. ▼
Η αλληλεπίδραση που είναι υπεύθυνη για τη μεταλλαγή αυτή είναι η ασθενής αλληλεπίδραση μεταξύ των quarks του νετρονίου.
Tα σωματίδια β, επειδή φέρουν φορτίο, μπορούν να ανιχνευτούν. Οι ταχύτητές τους φτάνουν ακόμη και το 99,9% της ταχύτητας
του φωτός.
Επειδή το αντινετρίνο αλληλεπιδρά πολύ ασθενικά με την ύλη, η παρατήρηση του ειναι εξαιρετικά δύσκολη.
▲Παρουσιάζει μάλιστα ιστορικό ενδιαφέρον ότι, όταν παρατηρήθηκε η παραπάνω διάσπαση β, το νετρίνο δεν ήταν γνωστό και με περαματικά μέσα της δεν μορούσε να ανιχνευτεί. Την ύπαρξη του ως άγνωστο σωματίδιο πρότεινε ο Pauli (Πάουλι) το 1930, για να μπορεί να ισχύει η διατήρηση της ενέργειας και της ορμής στη διάσπαση του <sup>14<sub>6</sub></sup>C. Η παρατήρηση του νετρίνου έγινε πολύ αργότερα, το 1950.
[[Κατηγορία:Πυρηνική φυσική]]
</div>
--[[Χρήστης:Papajo|Papajo]] 23:16, 8 Δεκεμβρίου 2006 (UTC) John S.T.F
[[en:beta decay]]
|