Ιωσήφ Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== AποτυχημένεςΑποτυχημένες προσπάθειες για ριζικές μεταρρυθμίσεις ==

Προσπάθησε να δημιουργήσει ένα νέο δικαιότερο σύστημα φορολόγησης να ισχυροποιήσει την κεντρική εξουσία στην [[Βιέννη]] πλήτονταςπλήττοντας τους τοπικούς γαιοκτήμονες με αποτέλεσμα να συναντήσει από αυτούς σκληρές αντιδράσεις. Ξέσπασαν επαναστάσεις στο [[Βέλγιο]] και την [[Ολλανδία]] εξαιτίας της προσπάθειας του να μειώσει την εξουσία των τοπικών κυβερνήσεων, ενώ προσπάθησε να αλλάξει τα έθιμα των τοπικών κοινωνιών κάτι που τον έκανε να συναντήσει αντιδράσεις ακόμα και από τον αγροτικό κόσμο. Ειδικότερα η απόφαση του να πλήξει τις μεγάλες περιουσίες των γαιοκτημόνων χωρίς να τις παραχωρήσει στους ακτήμονες συνάντησε σκληρές αντιδράσεις από τους πρώτους χωρίς να βρείβρει υποστήριξη από τους δεύτερους. Ειδικότερα στην [[Ουγγαρία]] υπήρχαν 40.000 ευγενείς που αντέδρασαν σκληρά γιατί είδαν να πλήττεται η προσωπική τους περιουσία. Στο θέμα της εκπαίδευσης προσπάθησε να καταργήσει την επίσημη γλώσσα ώς τότε, την Λατινική επιβάλονταςεπιβάλλοντας τα Γερμανικά που ήταν άγνωστα σε μεγάλο τμήμα του πληθυσμού, καθιέρωσε υποχρεωτική την πρωτοβάθμια εκπαίδευση ενώ έδωσε πολλές υποτροφίες σε άπορους φοιτητές. Σημαντικότερη μεταρρύθμιση ήταν η απαγόρευση των βασανιστηρίων και της θανατικής ποινής ([[1787]]) η οποία επανήλθε τελικά το [[1795]]. Στο θέμα της υγείας κατασκεύασε μεγάλο νοσοκομείο στην [[Βιέννη]] αποδυναμώνοντας πάλι τις τοπικές ιατρικές υπηρεσίες.

Ο αυτοκράτορας Ιωσήφ σχετικά χαμηλής θρησκευτικής συνείδησης προσπάθησε να πλήξει την ισχυρή ώς τότε επιρροή της Ρώμης στα εδάφη της αυτοκρατορίας του. Προσπάθησε να ελέγξει ο ίδιος την εκλογή των ιερέων και επισκόπων σπάζοντας τους ισχυρότατους δεσμούς που είχαν ώς τότε με τον πάπα κάτι που προκάλεσε τις ισχυρότερες αντιδράσεις. Οι κληρικοί έπρεπε να δίνουν πλέον όρκο πίστης στον αυτοκράτορα αντί για τον πάπα με αποτέλεσμα 700 μοναστήρια να κλείσουν και ο αριθμός των μοναχών να μειωθεί από 65.000 σε 27.000. Έδειξε μεγάλη θρησκευτική ανοχή σε όλες τις μη Καθολικές θρησκευτικές μειονότητες δίνοντας περίπου ίδια προνόμια στους διαμαρτυρόμενους και τους Εβραίους, ο [[πάπας Πίος ΣΤ΄]] αρκετά ενοχλημένος από την στάση του τον ανάγκασε να πληρώσει σε μιάμια επίσκεψη του τον Ιούλιο του [[1782]].