Παταγονία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Jaguarlaser (συζήτηση | συνεισφορές)
ορθογραφικές διορθώσεις, σωστή προφορά στα ισπανικά
Jaguarlaser (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 75:
Η περιοχή της Παταγονίας γίνεται γνωστή για πρώτη φορά στην [[Ευρώπη]] το [[1520]] από την αποστολή του [[Μαγγελάνος|Φερδινάνδου Μαγγελάνου]], ο οποίος αναφέρει τα γεωγραφικά χαρακτηριστικά των ακτών της, όπως, μεταξύ άλλων, τον κόλπο [[Σαν Ματίας]] και το [[Ακρωτήριο των 11.000 Παρθένων]] (σήμερα γνωστό ως [[Ακρωτήριο των Παρθένων]] - ''Cape Virgenes''). Είναι όμως πιθανό οι [[ακτή|ακτές]] να είχαν προσεγγιστεί και από προγενέστερους εξερευνητές, όπως ο [[Αμέρικο Βεσπούτσι]], ο οποίος, σύμφωνα με το [[ημερολόγιό]] του ταξίδεψε στα αντίστοιχα [[γεωγραφικό πλάτος|γεωγραφικά πλάτη]], αλλά η αποτυχία του να καταγράψει με ακρίβεια την περιοχή αμφισβητεί την αξιοπιστία του.
 
Ο πρώτος Ευρωπαίος που θεωρείται ότι διέσχισε τις πεδιάδες της Παταγονίας ήταν ο [[Ροντρίγκο ντε Ίσλα]], κατά την αποστολή που του ανέθεσε ο [[Σιμόν ντε Αλκασάμπα Σοτομαγιόρ]] το [[1535]]. Η [[ανταρσία]] των μελών της ομάδας του, τον ανάγκασε να σταματήσει πριν τις Άνδεις και τη δίοδο στη Χιλή. Ο [[ΠέντροΠέδρο ντε Μεντόζα]], εθνική φυσιογνωμία της Αργεντινής, ίδρυσε το [[Μπουένος Άιρες]], αλλά δεν συνέχισε την εξερεύνηση στο νότο. Ο [[Αλόνσο ντε Καμάργκο]] ([[1539]]), ο [[Χουάν Λαδριγιέρος]] ([[1557]]) και ο [[Ουρτάδο ντε Μεντόζα]] ([[1558]]) συνέβαλαν στην ανακάλυψη των δυτικών ακτών, ενώ το ταξίδι του [[Σερ Φράνσις Ντρέικ]] το [[1577]] κατά μήκος της ανατολικής ακτής της Παταγονίας και ο περίπλους προς τη Χιλή και το [[Περού]] χαρακτηρίζεται σημαντικό ορόσημο στην εξερεύνηση της περιοχής. Η γεωγραφική όμως καταγραφή της Παταγονίας οφείλεται στις διεξοδικές αποστολές του [[Πέδρο Σαρμιέντο ντε Γκαμπόα]] στη νοτιοδυτική χώρα το διάστημα [[1579]]-[[1580]]. Οι οικισμοί που ίδρυσε στο [[Νόμπρε ντε Ντίος]] και στο [[Σαν Φελίπε]] εγκαταλείφθηκαν στη συνέχεια από την [[Ισπανία|Ισπανική κυβέρνηση]], με αποτέλεσμα ο [[Τόμας Κάβεντις]] να ονομάσει τον τελευταίο οικισμό «[[Λιμάνι της Πείνας]]», όταν τον επισκέφτηκε το [[1587]] και τον βρήκε σχεδόν ερημωμένο. Η περιοχή γύρω από το [[Πουέρτο Ντεσεάδο]] που εξερευνήθηκε από τον [[Τζον Ντέιβις]] περίπου την ίδια περίοδο, δωρήθηκε από τον [[Τζον Ναρμπορόου]] στο βασιλιά της [[Αγγλία|Αγγλίας]] [[Κάρολος Β' της Αγγλίας|Κάρολο τον Β΄]] το [[1669]].
 
=== Επιστημονική εξερεύνηση (1764-1842) ===