Ισαάκ Αλμπένιθ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γεννήθηκε στο Camprodon της Καταλονίας από τον Ángel Albéniz και τη σύζυγό του Dolors Pascual και ως παιδί-θαύμα άρχισε να εμφανίζεται από την ηλικία των τεσσάρων ετών σε παραστάσεις παίζοντας πιάνο. Στα επτά του χρόνια πέρασε τις εισαγωγικές εξετάσεις στο Παρισινό Ωδείο, δεν έγινε όμως δεκτός λόγω του νεαρού της ηλικίας του, και φοίτησε στο Ωδείο της Μαδρίτης.

Εννέα χρονών ξεκίνησε περιοδείες και εμφανίσεις στη Βόρεια Ισπανία με τον πατέρα του και την αδερφή του Κλημεντίνη (Clementina) ενώ στα δώδεκά του προσπάθησε να φύγει μόνος του μακριά από το σπίτι. Στα δεκαπέντε του είχε ήδη δώσει συναυλίες σε όλο τον κόσμο.

Μετά από μια σύντομη φοίτηση στο Ωδείο της [[Λειψία]]ς, στα [[1876]] συνέχισε στο Βασιλικό Ωδείο των [[Βρυξέλλες|Βρυξελών]]. Στα [[1880]] πήγε στη [[Βουδαπέστη]], για να συναντήσει τον [[Φραντς Λιστ]], χωρίς αποτέλεσμα όμως, καθώς αυτός ο τελευταίος έλειπε στην [[Βαϊμάρη]] της [[Γερμανία]]ς.

[[Αρχείο:Albéniz with his daughter Laura.jpg|thumb|right|Ο Αλβένιθ με την κόρη του Λάουρα]]

Στα [[1883]] συνάντησε το συνθέτη και δάσκαλο της μουσικής Φίλιππο Πεντρέλ (Felip Pedrell), που τον παρακίνησε να εμπνευστεί από την ισπανική μουσική παράδοση. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε με τη μαθήτριά του Rosina Jordana και απέκτησε τρία παιδιά: την Blanca, τη Λάουρα (που έγινε ζωγράφος) και τον Αλφόνσο (ο οποίος σε νεαρή ηλικία έπαιζε στη [[Ρεάλ Μαδρίτης]] και αργότερα έγινε διπλωμάτης).

Μεταξύ [[1890]] και [[1900]] ο Αλβένιθ έζησε στο [[Λονδίνο]] και το [[Παρίσι]] και έγραψε κυρίως όπερες (΄΄Μέρλιν΄΄, ΄΄Λάνσελοτ΄΄). Γύρω στα [[1900]] άρχισε να υποφέρει από τα νεφρά του και ξανάρχισε να συνθέτει έργα για πιάνο.

Στα [[1909]] τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο της Λεγεώνας της Τιμής στη [[Γαλλία]], και λίγες εβδομάδες αργότερα (στις [[18 Μαΐου]]) πέθανε σε ηλικία μόλις 48 ετών από νεφρική ανεπάρκεια στο Cambo-les-Bains και τάφηκε στην [[Βαρκελώνη]].