Βικιπαίδεια

Ισαάκ Αλμπένιθ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες καλλιτέχνη
|όνομα = Ισαάκ ΑλμπένιθΑλβένιθ (Isaac Albéniz)
|εικόνα = Isaac Albéniz, 1901.jpg
|μέγεθος εικόνας =
|λεζάντα = Ο Ισαάκ ΑλμπένιθΑλβένιθ στο πιάνο του στα [[1901]]
|τόπος γέννησης = Camprodon της [[Καταλονία]]ς
|γέννηση = [[29 Μαΐου]] [[1860]]
Γραμμή 11:
|είδος τέχνης = [[συνθέτης|μουσικοσυνθέτης]], [[πιάνο|πιανίστας]]
|υπηκοότητα = [[Ισπανοί|Ισπανική]]
}}Ο '''Ισαάκ ΑλμπένιθΑλβένιθ''' (Isaac Manuel Francisco Albéniz y Pascual) ([[29 Μαΐου]] [[1860]] - [[18 Μαΐου]] [[1909]]) ήταν ισπανός βιρτουόζος πιανίστας, συνθέτης, δάσκαλος της μουσικής, μαέστρος, μουσικοκριτικός και διοργανωτής συναυλιών. Πολλές συνθέσεις του, μεταξύ των οποίων τα έργα '''Asturias''' (Leyenda), Granada, Sevilla, Cadiz, Cordoba, Cataluña, μεταγράφτηκαν για [[κιθάρα]] και αποτελούν κάποια από τα πιο σημαντικά έργα για το όργανο αυτό.
 
== Βίος ==
Γεννήθηκε στο Camprodon της [[Καταλονία]]ς από τον Ángel Albéniz και τη σύζυγό του Dolors Pascual και ως παιδί-θαύμα άρχισε να εμφανίζεται από την ηλικία των τεσσάρων ετών<ref>Μασούρα Λήδα, [http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?id=5162&la=1 Ισαάκ Αλμπένιθ (1860-1909): η μουσική του για πιάνο]. Με την ευκαιρία των 100 χρόνων από το θάνατο του συνθέτη. Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας «Λίλιαν Βουδούρη»</ref> σε παραστάσεις παίζοντας πιάνο. Στα επτά του χρόνια πέρασε τις εισαγωγικές εξετάσεις στο [[Ωδείο των Παρισίων]], δεν έγινε όμως δεκτός λόγω του νεαρού της ηλικίας του, και φοίτησε στο Ωδείο της Μαδρίτης.
 
Εννέα χρονών ξεκίνησε περιοδείες και εμφανίσεις στη Βόρειαβόρεια Ισπανία με τον πατέρα του και την αδερφή του Κλημεντίνη (Clementina) ενώ στα δώδεκά του προσπάθησε να φύγει μόνος του μακριά από το σπίτι. Στα δεκαπέντε του είχε ήδη δώσει συναυλίες σε όλο τον κόσμο.
 
Μετά από μια σύντομη φοίτηση στο Ωδείο της [[Λειψία]]ς κοντά στον Salomon Jadassohn, μαθητή του [[Φραντς Λιστ]], στα [[1876]] συνέχισε στο Βασιλικό Ωδείο των [[Βρυξέλλες| Βρυξελλών]] στην τάξη του Louis Brassin, μαθητή του Moscheles. Από τη μαθητεία του και την εξάσκηση πρέπει να απέκτησε εντυπωσιακή πιανιστική τεχνική<ref>Μασούρα Λήδα, [http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?id=5162&la=1 ό.π.]</ref>. Στα [[1880]] πήγε στη [[Βουδαπέστη]], για να συναντήσει τον [[Φραντς Λιστ]], χωρίς αποτέλεσμα όμως, καθώς ο τελευταίος έλειπε στην [[Βαϊμάρη]] της [[Γερμανία]]ς.
 
[[Αρχείο:Albéniz with his daughter Laura.jpg|thumb|right|Ο ΑλμπένιθΑλβένιθ με την κόρη του Λάουρα]]
Στα [[1883]] συνάντησε το συνθέτη και δάσκαλο της μουσικής Φίλιππο Πεντρέλ (Felip Pedrell), που τον παρακίνησε να εμπνευστεί από την ισπανική μουσική παράδοση. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε με τη μαθήτριά του Rosina Jordana και απέκτησε τρία παιδιά: την Blanca, τη Λάουρα (που έγινε ζωγράφος) και τον Αλφόνσο (ο οποίος σε νεαρή ηλικία έπαιζε στη [[Ρεάλ Μαδρίτης]] και αργότερα έγινε διπλωμάτης).
 
Δεν υπάρχουν ηχογραφήσεις, ώστε ν' ακούσουμε τον ΑλμπένιθΑλβένιθ ως πιανίστα, διαβάζουμε όμως σε κριτική του 1886 πως ο ΑλμπένιθΑλβένιθ είναι «''παθιασμένος και φλογερός ερμηνευτής, ο οποίος άλλοτε εκφράζεται ποιητικά κι άλλοτε σχεδόν κακομεταχειρίζεται το πιάνο, κοντολογίς κάποιος ο οποίος παρασύρει και συναρπάζει τον ακροατή του''»<ref>Clark, [http://books.google.gr/books?id=dg60ZjqZLfkC&lpg=PP1&dq=Clark%20W.%20A.%2C%20Isaac%20Alb%C3%A9niz%2C%20Portrait%20of%20a%20Romantic&hl=el&pg=PA59#v=onepage&q=Clark%20W.%20A.,%20Isaac%20Alb%C3%A9niz,%20Portrait%20of%20a%20Romantic&f=false Isaac Albéniz: Portrait of a Romantic, σελ. 59]</ref>
 
Μεταξύ [[1890]] και [[1900]] ο ΑλμπένιθΑλβένιθ έζησε στο [[Λονδίνο]] και το [[Παρίσι]] και έγραψε κυρίως όπερες (''Μέρλιν'', ''Λάνσελοτ''). Γύρω στα [[1900]] άρχισε να υποφέρει από τα νεφρά του και ξανάρχισε να συνθέτει έργα για πιάνο.▼
 
▲Μεταξύ [[1890]] και [[1900]] ο Αλμπένιθ έζησε στο [[Λονδίνο]] και το [[Παρίσι]] και έγραψε κυρίως όπερες (''Μέρλιν'', ''Λάνσελοτ''). Γύρω στα [[1900]] άρχισε να υποφέρει από τα νεφρά του και ξανάρχισε να συνθέτει έργα για πιάνο.
Στα [[1909]] τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο της Λεγεώνας της Τιμής στη [[Γαλλία]], και λίγες εβδομάδες αργότερα (στις [[18 Μαΐου]]) πέθανε σε ηλικία μόλις 48 ετών από νεφρική ανεπάρκεια στο Cambo-les-Bains και τάφηκε στην [[Βαρκελώνη]].
== Έργο ==
Γραμμή 38 ⟶ 39 :
}}
 
«''Κυριαρχεί στο ευρύ κοινό η αντίληψη πως ο ΑλμπένιθΑλβένιθ έχει γράψει μουσική για κιθάρα· και είναι αλήθεια πως οι κιθαρίστες έχουν οικειοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό κάποια από τα έργα του ΑλμπένιθΑλβένιθ, ώστε τελικά ξεχνάμε πως ο συνθέτης τα έγραψε για πιάνο! Στην πραγματικότητα, ο ΑλμπένιθΑλβένιθ αφιέρωσε σημαντικό μέρος της ενεργητικότητάς του σε έργα για τη σκηνή (όπερες και [[θαρθουέλα|zarzuelas]]). Συνέθεσε επίσης λιγοστά ορχηστρικά έργα (μεταξύ των οποίων την Catalonia και το Concierto fantástico για πιάνο) και κάποια τραγούδια. Κατά το μεγαλύτερο μέρος του, όμως, το έργο του είναι αφιερωμένο στο πιάνο''».<ref>Μασούρα Λήδα, [http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?id=5162&la=1 ό.π.]</ref>
 
Η πρώτη σύνθεσή του που εκδόθηκε στα 1868 είναι η '''Marcha Militar'''. Τα προηγούμενα έργα του έχουν χαθεί. Οι συνθέσεις του μέχρι τη δεκαετία του 1880 ήταν επηρεασμένες από τα έργα των [[Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ|Μπαχ]], [[Λούντβιχ βαν Μπετόβεν|Μπετόβεν]], [[Φρεντερίκ Σοπέν|Σοπέν]] και [[Φραντς Λιστ|Λιστ]]. Την εποχή αυτή έγραψε και πέντε '''[[θαρθουέλα|θαρθουέλες]]''', απ' τις οποίες σώθηκαν οι δύο.
 
«''Ο [[Φρεντερίκ Σοπέν|Σοπέν]], ο [[Φραντς Λιστ|Λιστ]] και η πιανιστική φιλολογία του 19ου αιώνα, τα ρυθμικά και μελωδικά ιδιώματα της ισπανικής μουσικής, ο ιμπρεσιονισμός και οι Γάλλοι συνθέτες συνέβαλαν σημαντικά στη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας των έργων του. Εξάλλου, ο ΑλμπένιθΑλβένιθ, όντας ο ίδιος εξαιρετικός πιανίστας, εισήγαγε με τις συνθέσεις του αξιοσημείωτες καινοτομίες στην τεχνική του πιάνου''»<ref>Λήδα Μασούρα, [http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?la=1&id=4990 H μουσική του για πιάνο] (Περίληψη)</ref>
 
[[Αρχείο:Ramon Casas - MNAC- Isaac Albéniz- 027630-D 006622.jpg|right|thumb|150px|Ισαάκ ΑλμπένιθΑλβένιθ. Πίνακας του Ramon Casas (Εθνικό Μουσείο Καταλονίας)]]
Προς το τέλος της δεκαετίας του [[1880|80]] επηρεασμένος από την ισπανική μουσική παράδοση γράφει έργα σ' αυτό το ύφος, όπως την '''Ισπανική Σουίτα''' (Suite española, Op. 47, [[1886]]) και τις '''Ταξιδιωτικές αναμνήσεις''' (Recuerdos de viaje). Την περίοδο αυτή συνθέτει πάνω από 50 έργα για πιάνο, που τα παρουσιάζει σε κονσέρτα και συναντά ενθουσιώδη υποδοχή από το κοινό.<ref>Clark, ό.π.</ref>
 
Στα 1892 γράφει τα '''Ισπανικά Τραγούδια''' (Chants d'Espagne, Op. 232) και την ίδια περίοδο και τα οπερετικά του έργα '''Merlin''', '''Henry Clifford''', '''Pepita Jiménez''' καθώς και τα ορχηστρικά του έργα '''Ισπανική Ραψωδία''' (Spanish Rhapsody, 1887) και '''Καταλονία''' (Catalonia, 1899).
 
Από το 1905 μέχρι το 1909 ο ΑλμπένιθΑλβένιθ αφιερώνεται στο μεγάλων διαστάσεων έργο του, τον κύκλο '''Iberia''', που αποτελείται από 12 ''Εντυπώσεις'' (Impressions) (4 βιβλία με 3 έργα το καθένα), με πολλές φολκλορικές ισπανικές αναφορές. «''Η Iberia θεωρείται πια ένας από τους στυλοβάτες του ρεπερτορίου του πιάνου. Πέρα από τις πυκνές φολκλορικές αναφορές, πέρα από το γόητρο και το κύρος που προσδίδει στο έργο η καταπληκτικά πιανιστική γραφή του, η Iberia μαςμάς κερδίζει τελικά χάρη στην ανακλητική της δύναμη. «Τα μάτια κλείνουν, σαν να θαμπώθηκαν από την ενατένιση τόσο πολλών εικόνων», έλεγε ο [[Κλωντ Ντεμπυσσύ|Ντεμπυσί]] για την Iberia (Debussy, 1987, σ. 251). Ταιριάζει εδώ, να διαβάσουμε τη λέξη Imageς (Εικόνες), με την έννοια που τη χρησιμοποίησε ο [[Κλωντ Ντεμπυσσύ|Ντεμπυσί]] στο ομώνυμο έργο του για πιάνο: ως εσωτερικά τοπία δηλαδή, ως ενδόμυχες εικόνες, ως ανασυνθέσεις της μνήμης·ως αντανακλάσεις μιας Iβηρικής τις οποίες προσκαλεί η νοσταλγία του αυτο-εξόριστου συνθέτη, που υπήρξε ο Αλμπένιθ·μιας Iβηρικής που βρίσκεται πιο κοντά στο όνειρο παρά στην πραγματικότητα.''».<ref>Μασούρα Λήδα, [http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?id=5162&la=1 ό.π.]</ref>
 
Τα τελευταία του έργα, '''Navarra''' και '''Azulejos''' (1909), δεν πρόλαβε να τα ολοκληρώσει και παρέμειναν ημιτελή.
Γραμμή 94 ⟶ 95 :
* Μασούρα Λήδα, [http://www.mmb.org.gr/page/default.asp?id=5162&la=1 Ισαάκ Αλμπένιθ (1860-1909): η μουσική του για πιάνο]. Με την ευκαιρία των 100 χρόνων από το θάνατο του συνθέτη. Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας «Λίλιαν Βουδούρη»
* [http://www.fundacionalbeniz.com Ίδρυμα Albéniz]
* [http://www.bnc.cat/eng/Collections/Search-the-collections/Albeniz-Isaac Το αρχείο του Ισαάκ ΑλμπένιθΑλβένιθ στη Βιβλιοθήκη της Καταλονίας]
* [http://www.cervantesvirtual.com/FichaAutor.html?Ref=4185 Παρτιτούρες έργων του στη Βιβλιοθήκη Θερβάντες]
* [http://imslp.org/wiki/Category:Alb%C3%A9niz,_Isaac Παρτιτούρες έργων του στην International Music Score Library Project]
Γραμμή 104 ⟶ 105 :
[[Κατηγορία:Ισπανοί συνθέτες]]
[[Κατηγορία:Συνθέτες κλασικής μουσικής]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1860|ΑλμπένιθΑλβένιθ Ισαάκ]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1909|ΑλμπένιθΑλβένιθ Ισαάκ]]
 
 
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ισαάκ_Αλμπένιθ"