Μάχη της Παραιτακηνής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 21:
Η '''μάχη της Παραιτακηνής''' πραγματοποιήθηκε το φθινόπωρο του [[317 π.Χ.]] μεταξύ του [[Ευμένης της Καρδίας|Ευμένη]], εκπροσώπου της βασιλικής εξουσίας στην [[Ασία]], και του [[Αντίγονος ο Μονόφθαλμος|Αντίγονου του Μονόφθαλμου]] που είχε αποστατήσει από τους βασιλείς.
== Οι αντίπαλοι==
Ο Ευμένης είχε ορισθεί από τον «''επιμελητή των βασιλέων''» [[Πολυπέρχων|Πολυπέρχοντα]] «''αυτοκράτωρ στρατηγός της Ασίας''» στην θέση του Αντίγονου τον προηγούμενο χρόνο. Διέθετε 12.000 μισθοφόρους (10.000 πεζούς και 2.000 ιππείς) και επιπλέον στηρίζονταν στη δύναμη των 3.000 εμπειροπόλεμων αργυράσπιδων που διοικούσαν οι [[Αντιγένης]] και [[Τεύταμος]], οι οποίοι είχαν ενωθεί μαζί του υπακούοντας στις βασιλικές εντολές. Ο Πολυπέρχων ανακύρηξε επίσης τον Αντίγονο «''αποστάτην των βασιλέων''» <ref>Ιστορία του Ελληνικού έθνους ''Τόμος Δ' Μέγας Αλέξανδρος –Ελληνιστικοί Χρόνοι . ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΤΟΥ Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ –ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ (323-306 π.Χ.).ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΣΣΑΝΔΡΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΓΟΝΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΠΕΡΧΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΥΜΕΝΟΥΣ (319-316 π.Χ.).Ο ΕΥΜΕΝΗΣ «ΑΥΤΟΚΡΑΤΩΡ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ» .σελ.255'' </ref>.
Στη [[Σουσιανή]] ενώθηκε με τις συνασπισμένες δυνάμεις των ηγεμόνων των Άνω [[σατραπεία|σατραπειών]] ([[Πευκέστας|Πευκέστα]] της [[Περσία|Περσίδος]], [[Τληπόλεμος|Τληπόλεμο]] της [[Καρμανία]]ς, [[Σιβύρτιος|Σιβύρτιο]] της [[Αραχωσία]]ς, [[Στάσανδρος|Στάσανδρο]] της [[Αρεία]]ς και [[Δραγγιανή]]ς, [[Εύδαμος|Εύδαμο]] της [[Ινδική]]ς και [[Ανδρόβαζος|Ανδρόβαζου]] από τη σατραπεία των [[Παροπαμισάδες|Παροπαμισαδών]], στην οποία σατράπης ήταν ο [[Οξυάρτης]]), οι οποίοι διοικούσαν 18.700 πεζούς, 4.600 ιππείς και 120 ελέφαντες συνολικά. Στη μεγάλη συζήτηση που ακολούθησε εκεί, ο Ευμένης διπλωματικά πρότεινε συλλογική ηγεσία κερδίζοντας την υποστήριξη τους έναντι των συναδέλφων τους της [[Βαβυλωνία]]ς και της [[Μηδία]]ς.
Γραμμή 42:
Η ώρα είχε περάσει η νύκτα είχε φτάσει και υπό το φως της πανσελήνου οι δύο στρατοί ανασυντάσονταν για να συγκρουστούν και πάλι, λίγα χιλιομέτρα πιο μακριά από το πεδίο της πρώτης μάχης. Ωστόσο οι αρχηγοί βλέποντας τους στρατιώτες κατάκοπους και πεινασμένους αποφάσισαν να εγκαταλείψουν τον αγώνα.Ο Ευμένης προσπάθησε μάταια να πείσει τους άντρες του να βαδίσουν ως το πεδίο της πρώτης σύγκρουσης για να περισυλλέξουν τους νεκρους τους. Έτσι ο Αντίγονος αν και είχε μεγαλύτερες απώλειες (3.750 νεκρους και 4.000 τραυματίες έναντι 500 νεκρών και 900 τραυματιών του Ευμένη) μπορούσε να ισχυρισθεί ότι είχε νικήσει.
==Παραπομπές==
{{Παραπομπές|2}}
==Πηγές==
*Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'' Τομ.Δ' Μέγας Αλέξανδρος Ελληνιστικοί Χρόνοι Εκδοτική Αθηνών'' 1979
| |||