Πολιτεία δικαίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη διάκριση αυτή των οργάνων σε τρεις κατηγορίες δημιουργείται αυτόματα και η έννοια της αρμοδιότητας. Τα νομοθετικά όργανα είναι αρμόδια να θέτουν τον κανόνα, τα εκτελεστικά ή διοικητικά είναι αρμόδια να εκτελούν αυτόν, τα δε δικαστικά να επιλύουν τις προκύπτουσες αμφισβητήσεις από την εφαρμογή του νόμου. Επειδή η υπέρβαση των ορίων της αρμοδιότητας κάθε οργάνου απαγορεύεται συνάγεται ότι πρέπει να ενεργεί μέσα στα όρια της δικής του αρμοδιότητας. Τα εκτελεστικά ή διοικητικά όργανα, αρμόδια να εκτελούν τον νόμο, δεν μπορούν να δικάσουν, αλλά κυρίως δεν μπορούν να νομοθετήσουν, αλλά είναι υποχρεωμένα να εκτελούν απλώς, να εφαρμόζουν τον νόμο. Δεν μπορούν να ενεργούν εναντίον του νόμου (''contra legem'') ή αντί του νόμου (''praeter legem''), αλλά μόνο σύμφωνα προς τον νόμο (''secundum legem'').<ref>[[Μιχαήλ Στασινόπουλος ]], Διοικητικόν Δίκαιο σ. 4</ref>

==Η αρχή της νομιμότητας==

Η αρχή αυτή της «νομιμότητας της διοίκησης», βάσει της οποίας καμμία εκτελεστική διοικητική πράξη δεν μπορεί να εκδοθεί χωρίς να την προβλέπει ο νόμος, κατευθύνει το [[Διοικητικό δίκαιο]] των συγχρόνων κρατών, καθιερώεται δε και στο ελληνικό Σύνταγμα με διατάξεις που κατατάσσονται σε τρεις κατηγορίες:

1.Στην πρώτη κατηγορία κατατάσσονται οι διατάξεις των άρθρων 7, 17, 78 κ.α. με τις οποίες δεν επιτρέπεται η επιβολή από τα διοικητικά όργανα περιορισμών που ανάγονται σε περιορισμένα θέματα, αν ο νόμος δεν το ορίζει, όπως δεν επιτρέπεται επιβολή ποινής χωρίς νόμο [[s:Σύνταγμα της Ελλάδας_#Άρθρο 7|άρθρ. 7.1]], ούτε επιβολή φορολογίας χωρίς νόμο [[s:Σύνταγμα της Ελλάδας_#Άρθρο 78|άρθρ. 78]], ούτε αφαίρεση της ιδιοκτησίας χωρίς νόμο [[s:Σύνταγμα της Ελλάδας_#Άρθρο 17|άρθρ. 17]] κλπ.<br>