O ΄΄΄Γεώργιος'''Γεώργιος Γρατσέας΄΄΄Γρατσέας''' ([[1920]]-[[1997]]) ήταν θεολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου.
==Βίος==
Ο ΄΄΄ '''Γεώργιος Γρατσέας΄΄΄Γρατσέας''' γεννήθηκε στο [[Ηράκλειο|Ηράκλειο]] της Κρήτης στις 8 Νοεμβρίου [[1920]]. Αφού ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στη γενέτειρά του το [[1938]] εισήχθηκε στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Όταν εκδηλώθηκε ο ελληνοϊταλικός πόλεμος επέστρεψε στην ιδιαίτερη πατρίδα του διακόπτωντας τις σπουδές του. Μετά την απελευθέρωση συνέχισε τις σπουδές του και τις ολοκλήρωσε το [[1946]]. Αρχικά διορίστηκε θεολόγος καθηγητής στην ιδιαίτερη πατρίδα του. Από το [[1947]] μέχρι το [[1950]] υπηρέτησε στις ένοπλες δυνάμεις ως Έφεδρος αξιωματικός. Επανήλθε στην εκπαίδευση και από το [[1957]] μέχρι το [[1959]] έλαβε υποτροφία προκειμένου να παρακολουθήσει μαθήματα θεολογίας και φιλοσοφίας στην Lille της Γαλλίας και παιδαγωγικά στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της ίδιας πόλης. Το [[1959]] έλαβε πτυχίο Γενικής Παιδαγωγικής και αναγορεύθηκε διδάκτορας με την εργασία του ‘’L’ Humilite chez L’ apotre St Paul’’. Τις θερινές περιόδους των ετών [[1958]],[[1959]] και [[1961]] παρακολούθησε μαθήματα βιβλικής θεολογίας στην Οξφόρδη της Αγγλίας. Το [[1962]] αναγορεύθηκε διδάκτορας της Θεολογικής Σχολής Αθηνών με διατριβή, ’’Η περί πτωχείας διδασκαλία της Αγίας Γραφής’’. Τα έτη 1960 και 1965 μετέβη για έρευνες στην Γερμανία και στο Βέλγιο. Το [[1968]]-[[1969]] παρακολούθησε μαθήματα Εισαγωγής και Ερμηνείας της Καινής Διαθήκης στη θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου της Τυβίγγης ενώ στη Φιλοσοφική Σχολή του ίδιου πανεπιστημίου παρακολούθησε μαθήματα κοπτικής γλώσσας και γραμματείας.
Το [[1971]] υπέβαλε διατριβή επί υφηγεσία στη Θεολογική Σχολή Αθηνών με θέμα ‘’Το Σάβββατον νε Κουμράν και τη Καινή Διαθήκη. Το [[1971]]-[[1972]] προάγεται στον βαθμό του Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης της ειδικότητας των θεολόγων και τοποθετείται στην Πάτρα. Το [[1973]] εντέλλεται να διδάξει ως υφηγητής και το [[1974]] με [[1975]] αίρεται η εντολή αυτή. Την ίδια περίοδο τοποθετείται ως Σύμβουλος Β’ στο Κέντρο Εκπαιδευτικών Μελετών και Επιμόρφωσης. Το ακαδημαϊκό έτος [[1975]]-[[1976]] επανέρχεται ως υφηγητής και το [[1981]] έκτακτος, ενώ το [[1982]] αναπληρωτής καθηγητής και το [[1983]] μονιμοποιείται. Από το [[1984]] μέχρι την συνταξιοδότησή του το [[1988]] δίδαξε ως καθηγητής. Το [[1994]] αναγορεύθηκε ομότιμος καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Αθηνών.
