Λαογραφικές σπουδές στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Ως προς το μεθοδολογικό μέρος, ο Πολίτης εφάρμοσε το σχήμα μιας «ιστορικο – συγκριτικής» μεθόδου. Η ιστορική μέθοδος του Πολίτη ανιχνεύει στο παρόν λείψανα του παρελθόντος <ref> Ο Κυριακίδης εδώ σημειώνει ότι πρόκειται για επιρροές από τον Bernhard Schmidt</ref>. Αυτό βέβαια δικαιολογείται από το μεγάλο βάθος της ελληνικής ιστορίας. Πρόκειται για μια οπτική που προϋποθέτει την αρχαιολογική μέθοδο. Εδώ φαίνεται όμως η εθνική διάσταση του έργου του. Ήταν στόχος του Πολίτη να αποδείξει την αδιάσπαστη συνέχεια της Ελληνικής ιστορίας και του Ελληνικού Πολιτισμού<ref> Ευάγγελος Αυδίκος, [http://www.kritiki.gr/avdikos/eis_spoudes_laikou_politismou Εισαγωγή στις Σπουδές του Λαϊκού Πολιτισμού, Λαογραφίες, λαϊκοί πολιτισμοί, ταυτότητες] , εκδόσεις Κριτική, Επιστημονική Βιβλιοθήκη 2009, σ.69.</ref>. Η ιστορική συνέχεια βρισκόταν σε μία διαρκή αναζήτηση και γι’ αυτό έπρεπε να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον σε «εκείνα τα πολιτισμικά φαινόμενα που μπορούν αν αναχθούν στην πρώτη φάση του ελληνικού πολιτισμού» . Παράλληλα, το έργο του διέπνεε ο Μεγαλοϊδεατισμός ο οποίος είχε επηρεάσει τα γράμματα και τις τέχνες εκείνης της εποχής.
Βέβαια, οι «συγκριτικές» τάσεις που θα φανούν κυρίως στα έργα του «Παροιμίαι» και «Παραδόσεις» αποτέλεσαν επιρροές από τον Tylor. Ο Πολίτης πέθανε το 1921. Το κενό που δημιουργήθηκε μετά το θάνατό του κάλυψε ο βυζαντινολόγος Φαίδων Κουκουλές. Αντικείμενό του ήταν η βυζαντινή Λαογραφία.
 
===Λαογραφία και Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών===
 
Το ζήτημα των λαογραφικών σπουδών στην Ελλάδα μπορεί να μελετηθεί μέσα από τη διάκριση σε δύο περιόδους: την περίοδο πριν και την περίοδο μετά το 1982, χρονιά της εφαρμογής του Νόμου Πλαισίου (1566/82) για την οργάνωση και λειτουργία των ΑΕΙ. Μεταξύ των άλλων, αλλαγές επήλθαν και στην οργάνωση και λειτουργία της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών με την κατανομή της σε Τμήματα όπως ισχύει μέχρι σήμερα. Από το σημείο αυτό και μετά η Λαογραφία αποτελεί ένα από τα μαθήματα του προπτυχιακού κύκλου των Τμημάτων Φιλολογίας, Φιλοσοφίας – Παιδαγωγικής – Ψυχολογίας και Ιστορίας – Αρχαιολογίας. Η ακαδημαϊκή της υπόσταση εντάχτηκε στον ενιαίο Τομέα Βυζαντινής Φιλολογίας και Λαογραφίας.
Γραμμή 34 ⟶ 36 :
Τα μέλη ΔΕΠ που διδάσκουν καθώς και το αντικείμενό τους είναι:
* Καθηγητής Μηνάς Αλ. Αλεξιάδης: Θεωρία Λαογραφίας. Νεωτερική Λαογραφία.
* ΕπίκουρηΑναπληρώτρια καθηγήτρια Μαριάνθη Καπλάνογλου: Ιστορική και Συγκριτική Λαογραφία. Λαογραφία και Ιστορία των Παραμυθιών.
* Επίκουρος καθηγητής Γεώργιος Θανόπουλος: α. Δημοτικό τραγούδι, Σύγχρονη λαϊκή ποίηση, β. Ο λαϊκός πολιτισμός στη Νεοελληνική λογοτεχνία
* Λέκτορας Κοινωνικής Λαογραφίας, Βασιλική Χρυσανθοπούλου: Κοινωνική οργάνωση, Υλικός Πολιτισμός, θρησκεία και τελετουργία, τοπική ταυτότητα, μεταναστεύσεις και διασπορά.