Μηνιγγίτιδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η εμπειρική θεραπεία με αντιβιοτικά (πριν την ακριβή διάγνωση) πρέπει να ξεκινά άμεσα, ακόμη και πριν γίνουν γνωστά τα αποτελέσματα της οσφυονωτιαίας παρακέντησης και της ανάλυσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού. Η επιλογή της αρχικής θεραπείας εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το είδος των μικροβίων που προκαλούν μηνιγγίτιδα σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Για παράδειγμα, στο Ηνωμένο Βασίλειο η εμπειρική θεραπεία συνίσταται στη χορήγηση μιας κεφαλοσπορίνης 3ης γενιάς, όπως η κεφοταξίμη ή η κεφτριαξόνη.<ref name=EFNS/><ref name=BIS/> Στις ΗΠΑ, που η αντοχή του στρεπτόκοκκου στις [[κεφαλοσπορίνες]] αυξάνεται, συνίσταται η προσθήκη βανκομυκίνης στην αρχική θεραπεία.<ref name=IDSA/><ref name=NEJM/><ref name=EFNS/> Η εμπειρική θεραπεία θα πρέπει να επιλέγεται με βάση την ηλικία του ασθενούς, το αν η λοίμωξη προκλήθηκε μετά από εγκεφαλικό τραύμα, αν ο ασθενής υπέστη νευροχειρουργική επέμβαση και αν είναι ή όχι παρούσα κάποια παροχετευτική συσκευή του ΕΝΥ.<ref name=IDSA/> Για παράδειγμα, στα μικρά παιδία και στους ασθενεία >50 ετών, όπως και στους ανοσοκατεσταλμένους, συνίσταται προσθήκη αμπικιλίνης στο αρχικό σχήμα για κάλυψη της λιστέριας (''Listeria monocytogenes'').<ref name=IDSA/><ref name=EFNS/> Εφόσον βγουν τα αποτελέσματα της χρώσης κατά Gram, και διαπιστωθείαδιαπιστωθεί πιαποια ομάδα μικροβίων προκαλεί τη λοίμωξη, το αρχικό σχήμα μπορεί να τροποποιηθεί ώστε να ανταποκρίνεται πιο εξειδικευμένα σε αυτήν την κατηγορία μικροβίων.<ref name=IDSA/>