Ακτίνες Χ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος παραγωγής ακτίνων Χ είναι μέσω της επιτάχυνσης [[ηλεκτρόνιο|ηλεκτρονίων]] από δυναμικό τάξης μεγέθους των δεκάδων χιλιάδων [[βολτ]] και πρόσπτωσή τους σε στόχο ο οποίος αποτελείται από [[μέταλλα|μεταλλικό]] υλικό μεγάλου [[ατομικός αριθμός|ατομικού αριθμού]], συνήθως [[βολφράμιο]] ή [[μολυβδένιο]] για τις αντινογραφίεςακτινογραφίες. Τα ηλεκτρόνια προσπίπτοντας στο στόχο χάνουν σταδιακά την [[ενέργεια]] τους, εφ' όσον υφίστανται επιβραδύνσεις από τα [[άτομο|άτομα]] του υλικού του στόχου. Εντούτοις η ενέργεια που αποδίδουν στα άτομα του στόχου είναι αρκετή για να διεγείρει και ηλεκτρόνια των εσωτερικών στοιβάδων των ατόμων. Αποτέλεσμα αυτού είναι η συμπλήρωση των στοιβάδων αυτών από ηλεκτρόνια υψηλότερων ενεργειακά στοιβάδων και έτσι παράγονται τα [[Φωτόνιο|φωτόνια]] των ακτίνων Χ. Επειδή τα ηλεκτρόνια που έχουν επιταχυνθεί αρχικά εναποθέτουν συγκεκριμένες τιμές ενέργειας στα άτομα του στόχου, το φάσμα που προέρχεται από την αποδιέγερση και συμπλήρωση των στοιβάδων των ατόμων του μεταλλικού στόχου, είναι γραμμικό. Υπάρχει όμως και ένα συνεχές τμήμα του φάσματος των ακτίνων Χ το οποίο προέρχεται από τη λεγόμενη [[ακτινοβολία πέδησης]] (''Bremsstrahlung'') που δίνεται από τα ηλεκτρόνια που επιταχύνονται από το ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο που υπάρχει κοντά στον μεγάλου ατομικού αριθμού πυρήνα.