|
==Βιογραφία==
Η ημερομηνία γεννήσεώς του δεν έχει ακόμη εξακριβωθεί, αλλά ο τόπος ήταν, πιθανώς, το Μιλάνο.<ref name=gen/> <ref name=bri/> <ref name=thy/> <ref name=met/> <ref name=lou/> Άλλες πηγές τόν θέλουν να έχει γεννηθεί το [[1458]],<ref name=gui/> άλλες γύρω στο [[1460]],<ref name=tud/> άλλες το [[1465]]<ref name=bri/> <ref name=thy/> <ref name=nag/> <ref name=met/> <ref name=lou/> και άλλες γύρω στο [[1470]].<ref name=gen/> Καταγόταν από το Μιλάνο.<ref name=tud/> Ο Σολάρι πήρε τα πρώτα του μαθήματα ζωγραφικής από τον αδελφό του, [[κριστόφορο Σολάρι|Κριστόφορο]], ο οποίος ήταν [[γλυπτική|γλύπτης]] και [[αρχιτεκτονική|αρχιτέκτονας]] και είχε εργαστεί στον [[καθεδρικός Ναός του Μιλάνου|Καθεδρικό Ναό του Μιλάνου]] και στην [[Τσερτόζα της Παβίας]]. Αργότερα, φοίτησε στη [[Σχολή Καλών Τεχνών του Μιλάνου]].<ref name=pap/> Μεταξύ [[1492]]<ref name=bri/> και [[1495]], μετέβη στη [[Βενετία]]<ref name=nag/> με τον αδελφό του.<ref name=pap/> <ref name=bri/> <ref name=thy/> Εκεί, επηρεάσθηκε σε μεγάλο βαθμό από τον [[Αντονέλλο ντα Μεσσίνα]], κάτι που φαίνεται και στην προσωπογραφία του. Το παλαιότερο έργο του, που έχει διασωθεί είναι ''Η Παρθένος με το βρέφος και τους αγίους Ιωσήφ και Ιερώνυμο''. Ο πίνακας αυτός δώθηκε στον [[άγιος Πέτρος του Μουράνο|Άγιο Πέτρο του Μουράνο]]. Ο τρόπος με τον οποίο σχεδίασε το πρόσωπο της Παρθένου είναι καθαρά επηρεασμένος από τον [[Λεονάρντο ντα Βίντσι]], κάτι που αποδεικνύει πως, ο Σολάρι υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής του Ιταλού πανεπιστήμονα.<ref name=pap/> Επίσης, σε έναν από τους γνωστότερους πίνακές του, ''Η Παρθένος με το πράσινο μαξιλάρι'' ([[1507]]-[[1510]])<ref name=lou>^ Andrea di Bartolo, dit Solario [http://cartelen.louvre.fr/cartelen/visite?srv=car_not_frame&idNotice=13900&langue=fr Louvre.fr]</ref> φαίνεται και πάλι η επιρροή του ντα Βίντσι, αλλά οι συνδυασμοί των χρωμάτων φανερώνουν το προσωπικό στυλ του καλλιτέχνη.<ref name=bri/> Το 1507, πήγε στη [[Γαλλία]] και, πιο συγκεκριμένα, στη [[Νορμανδία]],<ref name=nag/> μετά από πρόσκληση του [[καρδινάλιος|καρδιναλίου]] [[γεώργιος Α' ντ' Αμπουάζ|Γεωργίου Α' ντ' Αμπουάζ]], για την διακόσμηση του ναού της [[Γκεϊγόν]], στον οποίο διέμεναν οι [[αρχιεπίσκοπος|αρχιεπίσκοποι]] της [[Ρουέν]]. Παρέμεινε εκεί, τουλάχιστον μέχρι τον [[σεπτέμβριος|Σεπτέμβριο]] του [[1509]],<ref name=thy/> στις υπηρεσίες του καρδιναλίου.<ref name=nag/> Κατά πάσα πιθανότητα,<ref name=bri/> την ίδια χρονιά,<ref name=tud/> πήγε στη [[Φλάνδρα]], όπου επηρεάστηκε για τη δημιουργία των πινάκων του ''Φυγή στην Αίγυπτο'', ''Η γυναίκα που παίζει λαούτο'' και ''Προσωπογραφία του [[καγκελάριος|καγκελαρίου]] [[Τζοβάννι Μορόνε|Μορόνε]]''. Αποχωρώντας από τη Φλάνδρα, επέστρεψε στο Μιλάνο.<ref name=bri/> Εκεί, συνεργάσθηκε με τον ανηψιό του Γεωργίου, τον, επίσης καρδινάλιο και κυβερνήτη του [[δουκάτο του Μιλάνου|δουκάτου του Μιλάνου]], [[κάρολος ντ' Αμπουάζ|Κάρολο ντ' Αμπουάζ]], όπως και με πολλούς υψηλά ιστάμενους [[πολιτική|πολιτικούς]] και [[κλήρος|κληρικούς]].<ref name=thy/> Πέθανε στις αρχές του 16ου αιώνα, είτε το [[1515]]<ref name=tud/> (σε αυτό το έτος χρονολογείται το τελευταίο του έργο)<ref name=nag/> είτε το [[1524]],<ref name=pap>^ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica, τόμος 47, σελ. 318-319</ref> <ref name=bri/> <ref name=thy/> <ref name=nag/> <ref name=met/> <ref name=lou/> είτε το [[1527]]. Ο τόπος [[θάνατος|θανάτου]] του ήταν η [[Παβία (επαρχία)|Παβία]]<ref name=gen/> ή το Μιλάνο.<ref name=tud/> <ref name=bri/> <ref name=thy/> <ref name=met/> <ref name=lou/>
==Παραπομπές==
|
