Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
+++ |
+++ |
||
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:S. Hogan - Flying Column No. 2, 3rd Tipperary Brigade, IRA - 1921.JPG|right|thumb|
[[Αρχείο:ProvisionalIRAGalbally.jpg|right|thumb|
[[Αρχείο:St James's support the hunger strikers.jpg|right|thumb|230px|Γκράφιτι σε τοίχο κτιρίου του Μπέλφαστ. Χαρακτηριστικά αναφέρεται:
"''ο άγιος Ιάκωβος υποστηρίζει την απεργία πείνας''"]]
[[Αρχείο:Grand-Hotel-Following-Bomb-Attack-1984-10-12.jpg|right|thumb|250px|Το Γκραν Οτέλ του Μπράιτον, λίγες ώρες μετά τη βομβιστική επίθεση του ΙΡΑ]]▼
[[Αρχείο:
▲[[Αρχείο:Grand-Hotel-Following-Bomb-Attack-1984-10-12.jpg|right|thumb|
Ο '''Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός''' ([[ιρλανδικά]]: Óglaigh na hÉireann) ή εν συντομία '''ΙΡΑ''' (''IRA'') ήταν ανεπίσημη ένοπλη [[στρατός|στρατιωτική]] οργάνωση που έδρευε στην [[Ιρλανδία]] και είχε ως στόχο την πλήρη ανεξαρτητοποίηση (οικονομική και διοικητική) αυτής από τη [[Μεγάλη Βρετανία]] και, στη συνέχεια την προσκόλληση της [[βόρεια Ιρλανδία|Βορείου Ιρλανδίας]], στη [[Δημοκρατία της Ιρλανδίας]].▼
[[Αρχείο:Martin McGuinness portrait.jpg|right|thumb|230px|Ο Μάρτιν ΜακΓκίνες]]
[[Αρχείο:Gerry Adams Easter Lily Badge.jpg|right|thumb|230px|Ο Τζέρρυ Άνταμς (ηγέτης του Σιν Φέιν) έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πολιτικοποίηση του ΙΡΑ]]
▲Ο '''Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός''' ([[ιρλανδικά]]: Óglaigh na hÉireann) ή εν συντομία '''ΙΡΑ''' (''IRA'') ήταν ανεπίσημη ένοπλη [[στρατός|στρατιωτική]] οργάνωση που έδρευε στην [[Ιρλανδία]] και είχε ως στόχο την πλήρη ανεξαρτητοποίηση (οικονομική και διοικητική) αυτής από τη [[Μεγάλη Βρετανία]]<ref name=lar/> και την ίση μεταχείριση [[προτεσταντισμός|προτεσταντών]] και [[ρωμαιοκαθολικισμός|καθολικών]]<ref name=tov/> και, στη συνέχεια, την προσκόλληση της [[βόρεια Ιρλανδία|Βορείου Ιρλανδίας]], στη [[Δημοκρατία της Ιρλανδίας]].
==Ιστορία==
Γραμμή 12 ⟶ 15 :
Κατά τον [[πόλεμος Ανεξαρτησίας της Ιρλανδίας|Πόλεμο της Ανεξαρτησίας]] ([[1919]]-[[1921]]), ο ΙΡΑ εφήρμοσε τακτικές [[ανταρτοπόλεμος|ανταρτοπολέμου]], στήνοντας [[ενέδρα|ενέδρες]], κάνοντας [[επιδρομή|επιδρομές]] και προκαλώντας [[δολιοφθορά|δολιοφθορές]], με ομάδες των 15 έως 30 μελών.<ref name=lar/> Την [[21 Νοεμβρίου|21η Νοεμβρίου]] του [[1920]], μέλη του ΙΡΑ [[δολοφονία|δολοφόνησαν]] δεκατέσσερις Βρετανούς [[πράκτορας|πράκτορες]] και Ιρλανδούς συνεργάτες τους, στο [[Δουβλίνο]]. Οι Βρετανοί απάντησαν ανοίγοντας πυρ ενάντια σε πλήθος που παρακολουθούσε [[ποδόσφαιρο|ποδοσφαιρικό αγώνα]] σκοτώντας δεκαπέντε άτομα, ενώ άλλοι τρεις Ιρλανδοί [[πολιτικός κρατούμενος|πολιτικοί κρατούμενοι]] βρέθηκαν νεκροί στο [[Κάστρο του Δουβλίνου]], το οποίο, εκείνη την περίοδο, χρησιμοποιείτο ως [[φυλακή]]. Η ημέρα αυτή ονομάστηκε [[ματωμένη Κυριακή]] (''Bloody Sunday''), καθώς βρήκαν το θάνατο συνολικά 32 άνθρωποι.<ref>^ Ματωμένες Κυριακές [http://www.sansimera.gr/articles/341 Sansimera.gr]</ref> Οι επιτυχίες του ανταρτοπολέμου του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού ανάγκασαν τη βρετανική κυβέρνηση να προχωρήσει σε πολιτική ρύθμιση, η οποία προέβλεπε τη δημιουργία ιρλανδικού κράτους, υπό τη μορφή [[βρετανικές κτήσεις|κτήσης]]. Παρά την υποχώρηση των Βρετανών, ένα μεγάλο μέρος των μελών της οργάνωσης θεώρησε τους όρους απαράδεκτους. Αυτό δίχασε τα μέλη και τα χώρισε σε δύο στρατόπεδα: το μεν πρώτο, το οποίο υποστήριζε την σύνοψη [[ειρήνη]]ς με τους Βρετανούς και το δεύτερο, το οποίο θεωρούσε ότι, η συμφωνία έπρεπε να γίνει μόνο με ευνοϊκότερους όρους και πως, σε διαφορετική περίπτωση, ο ένοπλος αγώνας έπρεπε να συνεχιστεί. Η πρώτη παράταξη δημιούργησε τον επίσημο τακτικό στρατό του [[ελεύθερο Ιρλανδικό Κράτος|Ελεύθερου Ιρλανδικού Κράτους]] (''Irish Free State Army'') και η δεύτερη παράταξη, η οποία ξεκίνησε να ετοιμάζει ένοπλη αντίσταση ενάντια στην ανεξάρτητη κυβέρνηση ίδρυσε το "[[στρατός των Ατάκτων|Στρατό των Ατάκτων]]", καθώς τα μέλη της είχαν ονομαστεί "[[άτακτοι (ΙΡΑ)|Άτακτοι]]" (''The Irregulars''). Ακολούθησε [[ιρλανδικός Εμφύλιος Πόλεμος|εμφύλιος πόλεμος]], με σφοδρές συγκρούσεις ([[1922]]-[[1923]]), ο οποίος έληξε μετά από συνθηκολόγηση του Στρατού των Ατάκτων και επικράτηση του τακτικού κρατικού στρατού. Ωστόσο, παρά την ήττα τους οι Άτακτοι δεν παρέδωσαν τα όπλα, ούτε διαλύθηκαν ως οργάνωση, επιδιώκοντας να πραγματοποιήσουν το όραμά τους για μια ενιαία και [[δημοκρατία|δημοκρατική]] Ιρλανδία, το οποίο θα επέβαλλαν ακόμη και με τη [[βία]].
===Μετά τον εμφύλιο===
Το [[1931]], η οργάνωση κηρύχθηκε παράνομη από την κυβέρνηση της Ιρλανδίας, καθώς διαρκώς στρατολογούσε νέα μέλη, τα οποία εκπαιδεύονταν και εκγυμνάζονταν στους κόλπους αυτής και δημιουργούσαν αρκετές φορές επεισόδια. Το [[1936]], ο ΙΡΑ κηρύχθηκε παράνομος για δεύτερη φορά. Το [[1939]], πραγματοποίησε μια σειρά [[βομβιστική επίθεση|βοβμιστικών επιθέσεων]] επί [[αγγλία|αγγλικού εδάφους]], με αποτέλεσμα η ιρλανδική Βουλή των Αντιπροσώπων ([[Ντάιλ Έιριν]]) να αποφασίσει να λάβει ακόμα σκληρότερα μέτρα ενάντια στην οργάνωση, συμπεριλαμβανομένης της [[κράτηση]]ς χωρίς [[δίκη]]. Κατά τον [[δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο]], τα μέλη του ΙΡΑ προκαλούσαν πολλά προβλήματα στην κυβέρνηση του κράτους, η οποία [[εκτέλεση|εκτέλεσε]] πέντε ηγετικά και [[φυλάκιση|φυλάκισε]] πολλά άλλα στελέχη της οργάνωσης.
===Ανεξαρτησία της Ιρλανδίας,
Τον [[δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] του [[1948]], η Ιρλανδία μετατράπηκε σε [[ανεξάρτητη δημοκρατία]], αποχωρώντας από τη [[Βρετανική Κοινοπολιτεία]]. Αφού, λοιπόν, η Ιρλανδία δεν αποτελούσε πια κτήση της Μεγάλης Βρετανίας και είχε γίνει ανεξάρτητο κράτος, οι βλέψεις της οργάνωσης στράφηκαν στο μικρό κομμάτι του νησιού, στα βορειοανατολικά, το οποίο είχε παραμείνει στο Ηνωμένο Βασίλειο. Κατά τις [[δεκαετία 1950|δεκαετίες του '50]] και [[δεκαετία 1960|του '60]], υπήρξαν κάποιες ενέργειες στη Βόρεια Ιρλανδία, από πλευράς ΙΡΑ, όμως, δεν υπήρξε ανταπρόκριση από τους Ιρλανδούς της περιοχής. Στα τέλη της δεκαετίας του '60, οι
===Πολιτικοποίηση της οργάνωσης και κατάπαυση του πυρός===
Μετά από [[απεργία πείνας|απεργίες πείνας]], το 1981, οι οποίες κόστισαν τη ζωή σε δέκα [[ρεπουμπλικανισμός|Ρεπουμπλικανούς]], οι οκτώ εκ των οποίων ήταν μέλη του ΙΡΑ, οι ηγέτες του Σιν Φέιν, [[Τζέρρυ Άνταμς]] και [[Μάρτιν ΜακΓκίνες]] προσπάθησαν να πολιτικοποιήσουν την οργάνωση, έχοντας απώτερο σκοπό τα μέλη της να μπορούν να μετέχουν σε πολιτικές συζητήσεις, κάτι το οποίο κατάφεραν σε συνεργασία με τον ηγέτη του [[σοσιαλδημοκρατικό και Εργατικό Κόμμα (Ιρλανδία)|Σοσιαλδημοκρατικού και Εργατικού Κόμματος]], [[Τζων Χιουμ]], τον [[αύγουστος|Αύγουστο]] του [[1994]], οπότε και ο ΙΡΑ κήρυξε "''πλήρη κατάπαυση οποιασδήποτε στρατιωτικής δράσης''". Δύο μήνες μετά, την παύση του πυρός από πλευράς τους, κήρυξαν και οι ενωτικοί
==Κριτική==
* Στον ΙΡΑ έχει ασκηθεί έντονη κριτική, καθώς τα μέλη του έχουν κατηγορηθεί για εγκλήματα, 3.637 δολοφονίες και, κυρίως, κατά τα τελευταία χρόνια δράσης του, για [[παραχάραξη]], ληστείες, [[ξέπλυμα βρώμικου χρήματος]], διεθνές [[λαθρεμπόριο]] ([[τσιγάρο|τσιγάρα]], [[αλκοόλ|αλκοολούχα ποτά]], [[καύσιμα]], [[DVD]] και [[CD]]) και συνεργασία με [[συμμορία|συμμορίες]] σε Βρετανία και [[ανατολική Ευρώπη]].
* Μετά την απόφαση για κατάπαυση του πυρός που πήρε ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός, το [[δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα (Ιρλανδία)|Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα]] ανακοίνωσε: "''H ιστορία της Bορείου Ιρλανδίας την τελευταία δεκαετία είναι γεμάτη από ανακοινώσεις του IΡA, οι οποίες μάς παρουσιάζονται ως ιστορικές και ρηξικέλευθες. Ακόμη και σε αυτήν την ανακοίνωση, απέτυχαν να διακηρύξουν με σαφήνεια το τέλος της εγκληματικής τους δραστηριότητας -που απέφερε κέρδη εκατομμυρίων λιρών- και απέτυχαν να μας δώσουν ένα επίπεδο διαφάνειας, απαραίτητο για να οικοδομηθεί η εμπιστοσύνη ότι, τελικώς θα καταθέσουν τα όπλα''".<ref name=tov/>
==Παραπομπές==
{{commonscat|Irish Republican Army}}
|