Λυκίσκος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
23x2 (συζήτηση | συνεισφορές) Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
[[Εικόνα:Hopfendolde-mit-hopfengarten.jpg|thumb|right|270px|Κώνος λυκίσκου της ποικιλίας Hallertauer]]
== Ιστορικά στοιχεία ==
Ο '''λυκίσκος''' είναι [[καρπός]] που προέρχεται από το φυτό ''[[
Καλλιεργείται στη [[Γερμανία]], [[Τσεχία]] κ.λπ. και διακρίνεται ανάλογα με τον τόπο προέλευσης του ([[Saaz]], [[Hallertauer]], κλπ). Τα είδη του '''λυκίσκου''' διαφέρουν εν μέρη σημαντικά, στην ένταση (της πικρότητας και του αρώματος) πράγμα το οποίο πρέπει να προσεχθεί κατά την προσθήκη του. Σε κάθε μορφή του, είναι ευαίσθητος στις συνθήκες αποθήκευσης του. Πρέπει να διατηρείται σε δροσερό (0°C) και ξηρό μέρος διότι αλλιώς δεν χάνει μόνο τη πικρική ικανότητα του αλλά μπορεί ακόμη και να καταστραφεί (παίρνει τη μυρωδιά ιδρώτα ποδιών). Η σωστή διατήρηση του '''λυκίσκου''' γίνεται σε ψυγείο, μέσα σε κλειστά γυάλινα βάζα.
Γραμμή 9:
[[Εικόνα:Humulus.jpg|thumb|right|270px]]
== Βιολογία ==
Ο [[
Ανήκει στην οικογένεια των κανναβοειδών. Σύμφωνα με τη βοτανική, είναι πρώτος "ξάδελφος" με την [[τσουκνίδα]], την [[κάνναβη]] και τη [[Μουριά (φυτό)|μουριά]]. Χρησιμοποιείται κυρίως για να δώσει γεύση και σταθερότητα στη [[μπύρα]], σε αφεψήματα και στη βοτανοθεραπεία. Στη [[μπύρα]] εξισορροποεί τη γλυκύτητα της [[Βύνη|βύνης]] με την πικράδα του. Απομακρύνει πρωτεΐνες από το ζυθογλεύκος και βοηθάει στη διαύγαση. Αυξάνει τη διατηρησιμότητα της [[μπύρας]] και βοηθάει στο σχηματισμό του αφρού.
|