Επτάφωτος λυχνία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
 
μ τροποποιήσεις εσωτερικών συνδέσμων
Γραμμή 7:
Η πρωτότυπη επτάφωτος λυχνία, όπως περιγράφεται στην [[Αγία Γραφή]], ήταν κατασκευασμένη από συμπαγή [[Χρυσός|χρυσό]] και είχε ύψος τριών [[Πήχυς|πήχεων]]. Οι έξι κλάδοι της καμπυλώνονταν προς τα επάνω ώστε οι κορυφές τους να είναι παράλληλες με το κεντρικό στέλεχος.
 
Η [[Πεντάτευχος]] γράφει ότι ο Θεός απεκάλυψε το σχέδιο της λυχνίας στον [[Μωυσής|Μωυσή]] και περιγράφει λεπτομερώς την κατασκευή της στο 25ο κεφάλαιο της ''[[Έξοδος (βιβλίο)|Εξόδου]]'' (κε΄ 31-40):
 
''«Και ποιήσεις λυχνίαν εκ χρυσίου καθαρού, τορευτήν... ...εξ δε καλαμίσκοι εκπορευόμενοι εκ πλαγίων, τρεις καλαμίσκοι της λυχνίας εκ του κλίτους αυτής του ενός και τρεις καλαμίσκοι της λυχνίας εκ του κλίτους του δευτέρου. Και τρεις κρατήρες εκτετυπωμένοι καρυίσκους εν τω ενί καλαμίσκω, σφαιρωτήρ και κρίνον. Ούτως τοις εξ καλαμίσκοις τοις εκπορευομένοις εκ της λυχνίας. Και εν τη λυχνία τέσσαρες κρατήρες εκτετυπωμένοι καρυίσκους - εν τω ενί καλαμίσκω οι σφαιρωτήρες και τα κρίνα αυτής. Ο σφαιρωτήρ υπό τους δύο καλαμίσκους εξ αυτής, και σφαιρωτήρ υπό τους τέσσαρας καλαμίσκους εξ αυτής. Ούτως τοις εξ καλαμίσκοις τοις εκπορευομένοις εκ της λυχνίας. Οι σφαιρωτήρες και οι καλαμίσκοι εξ αυτής έστωσαν - όλη τορευτή εξ ενός χρυσίου καθαρού. '''Και ποιήσεις τους λύχνους αυτής επτά''', και επιθήσεις τους λύχνους, και φανούσιν εκ του ενός προσώπου. Και τον επαρυστήρα αυτής και τα υποθέματα αυτής εκ χρυσίου καθαρού ποιήσεις. Πάντα τα σκεύη ταύτα τάλαντον χρυσίου καθαρού. `Ορα ποιήσεις κατά τον τύπον τον δεδειγμένον σοι εν τω όρει.»'' ([[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|μετάφρ. των Εβδομήκοντα]])
 
Μέχρι το 2009 η αρχαιότερη γνωστή αναπαράσταση της λυχνίας σωζόταν στον [[Θριγγός|θριγγό]] της [[Αψίδα του Τίτου|Αψίδας του Τίτου]], μνημείο του θριάμβου του στη Ρώμη μετά την καταστροφή της [[Ιερουσαλήμ]] το 70 μ.Χ.. Αλλά το [[2009]] ανακαλύφθηκαν στα [[Μάγδαλα]] τα ερείπια μιας [[συναγωγή]]ς με κεραμικά χρονολογούμενα πριν την καταστροφή του Δεύτερου Ναού<ref>[http://www.regnumchristi.org/english/articulos/articulo.phtml?se=364&ca=118&te=782&id=27331]</ref>. Ανάμεσα στα ερείπια αυτά ανακαλύφθηκε μία ορθογώνια πέτρα με χαραγμένο, μεταξύ άλλων, ένα σχέδιο της επτάφωτης λυχνίας που διαφέρει καθαρά από την απεικόνιση της Αψίδας του Τίτου και πιθανώς χαράχθηκε από κάποιον που είχε δει το πραγματικό μενορά που υπήρχε εκείνη την εποχή στον Ναό της Ιερουσαλήμ. Οι κλάδοι αυτής της λυχνίας είναι πολυγωνικοί και όχι στρογγυλευμένοι, ενώ η βάση δεν είναι βαθμιδωτή αλλά τριγωνική.
Γραμμή 23:
Η αρχική επτάφωτος λυχνία κατασκευάσθηκε για τη Σκηνή του Μαρτυρίου και η Βίβλος καταγράφει την ύπαρξή της όταν οι Ισραηλίτες διέσχισαν τον [[Ιορδάνης|Ιορδάνη]]. Ωστόσο δεν αναφέρεται καθόλου κατά τα έτη των μετακινήσεων της [[Κιβωτός της Διαθήκης|Κιβωτού της Διαθήκης]] επί [[Σαμουήλ]] και [[Σαούλ]]. Αντί αυτής ο [[Σολομών]] στον Ναό του κατασκευάζει 10 λυχνίες (Β΄Χρον. δ΄ 7) που λεηλατούνται και μεταφέρονται στη [[Βαβυλώνα]] από τους εισβολείς (Ιερεμίας νβ΄ 19) αιώνες αργότερα.
 
Κατά την αναστήλωση του Ναού μετά την εβδομηντάχρονη αιχμαλωσία της Βαβυλώνας δεν αναφέρεται επιστροφή της επτάφωτης λυχνίας, αλλά μόνο «σκευών» (Έσδρας α΄ 9-10). Το βιβλίο των Μακκαβαίων αναφέρει ότι ο [[Αντίοχος Δ΄ Επιφανής|Αντίοχος ο Επιφανής]] ανήρπασε «τις λυχνίες» (πληθυντικός) όταν εισέβαλε και λεηλάτησε τον Ναό (Α΄ Μακ. α΄ 21). Καμιά άλλη βιβλική αναφορά δεν υπάρχει.
 
[[Image:Arch of Titus Menorah.png|405px|thumb|Αναπαράσταση της επτάφωτης λυχνίας του Ναού του Σολομώντα στην [[Αψίδα του Τίτου]] στη Ρώμη.]]