Λευκοπηγή Κοζάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Παλαιός οικισμός όπως μαρτυρούν και ευρήματα δύο προϊστορικών φρουρίων. Στην αρχαιότητα η περιοχή ήταν γνωστή για το ιαματικό περιβάλλον και λατρεύονταν ο [[Ασκληπιός]] και η [[Υγεία (μυθολογία)|Υγεία]]. Κατά την τουρκοκρατία ονομάζονταν Βελίστι. Περιέπεσε στα χέρια του [[Αλή πασάς|Αλή πασά]] αρχικά, του οποίου διατέλεσε τσιφλίκι και στη συνέχεια αποτέλεσε τσιφλίκι διαφόρων μπέηδων, όπως οι Χαμψά Μπέη, Αλιόμπεη, Μπεκτάς Μπέη, Ζεΐρ Μπέη, Ρόσου Μπέη και Χαϊδάρ Μπέη. Η εκκλησία του χωριού είναι αφιερωμένη στον Άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο, κτισμένη την περίοδο [[1848]] [[1865]] με τη συνδρομή του τότε μπέη Χαμζάρ Ρεσίτ. Οι εργασίες είχαν ξεκινήσει επί επισκόπου [[Βενιαμίν Σερβίων και Κοζάνης|Βενιαμίν]] και εφημέριου παπα-Γεώργιου Κανάβα και περατώθηκε επί επισκόπου [[Ευγένιος Πατέρας|Ευγενίου]] και εφημέριου Κωνσταντίνου Νούσια. Δεσπόζει επίσης, το καμπαναριό ύψους 15 μέτρων του [[1916]]. Το [[1886]] στη Λευκοπηγή λειτουργούσαν 5 νερόμυλοι. Το [[1900]] στο [[Ελλάς|Ελληνικό]] σχολείο του χωριού φοιτούσαν 20 μαθητές. Τον Ιούλιο του [[1901]] σημειώθηκαν συμπλοκές μεταξύ αγροφυλάκων απεσταλμένων των μπέηδων και ΒελουστινώνΒελιστινών με αποτέλεσμα να σκοτωθούν 3 κάτοικοι και 1 αγροφύλακας. Κατά το [[Μακεδονικός αγώνας|Μακεδονικό Αγώνα]] οι Βελιστινοί συμμετείχαν με κυριώτερους Μακεδονομάχους τον πρόεδρο της κοινότητας Γρηγόριο Δουγαλή ''(που σκοτώθηκε)'' και τον Ευθύμιο Βακρατζά.