Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τον [[πόλεμος Ανεξαρτησίας της Ιρλανδίας|Πόλεμο της Ανεξαρτησίας]] ([[1919]]-[[1921]]), ο ΙΡΑ εφήρμοσε τακτικές [[ανταρτοπόλεμος|ανταρτοπολέμου]], στήνοντας [[ενέδρα|ενέδρες]], κάνοντας [[επιδρομή|επιδρομές]] και προκαλώντας [[δολιοφθορά|δολιοφθορές]], με ομάδες των 15 έως 30 μελών.<ref name=lar/> Την [[21 Νοεμβρίου|21η Νοεμβρίου]] του [[1920]], μέλη του ΙΡΑ [[δολοφονία|δολοφόνησαν]] δεκατέσσερις Βρετανούς [[πράκτορας|πράκτορες]] και Ιρλανδούς συνεργάτες τους, στο [[Δουβλίνο]]. Οι Βρετανοί απάντησαν ανοίγοντας πυρ ενάντια σε πλήθος που παρακολουθούσε [[ποδόσφαιρο|ποδοσφαιρικό αγώνα]] σκοτώντας δεκαπέντε άτομα, ενώ άλλοι τρεις Ιρλανδοί [[πολιτικός κρατούμενος|πολιτικοί κρατούμενοι]] βρέθηκαν νεκροί στο [[Κάστρο του Δουβλίνου]], το οποίο, εκείνη την περίοδο, χρησιμοποιείτο ως [[φυλακή]]. Η ημέρα αυτή έμεινε στην ιστορία ως "[[ματωμένηΜατωμένη Κυριακή]]" (''Bloody Sunday''), καθώς βρήκαν το θάνατο συνολικά 32 άνθρωποι.<ref>^ Ματωμένες Κυριακές [http://www.sansimera.gr/articles/341 Sansimera.gr]</ref> Οι επιτυχίες του ανταρτοπολέμου του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού ανάγκασαν τη βρετανική κυβέρνηση να προχωρήσει σε πολιτική ρύθμιση, η οποία προέβλεπε τη δημιουργία ιρλανδικού κράτους, υπό τη μορφή [[βρετανικές κτήσεις|κτήσης]]. Παρά την υποχώρηση των Βρετανών, ένα μεγάλο μέρος των μελών της οργάνωσης θεώρησε τους όρους απαράδεκτους. Αυτό δίχασε τα μέλη και τα χώρισε σε δύο στρατόπεδα: το μεν πρώτο, το οποίο υποστήριζε την σύναψη [[ειρήνη]]ς με τους Βρετανούς και το δεύτερο, το οποίο θεωρούσε ότι, η συμφωνία έπρεπε να γίνει μόνο με ευνοϊκότερους όρους και πως, σε διαφορετική περίπτωση, ο ένοπλος αγώνας έπρεπε να συνεχιστεί. Η πρώτη παράταξη δημιούργησε τον επίσημο τακτικό στρατό του [[ελεύθερο Ιρλανδικό Κράτος|Ελεύθερου Ιρλανδικού Κράτους]] (''Irish Free State Army'') και η δεύτερη παράταξη, η οποία ξεκίνησε να ετοιμάζει ένοπλη αντίσταση ενάντια στην ανεξάρτητη κυβέρνηση ίδρυσε το "[[στρατός των Ατάκτων|Στρατό των Ατάκτων]]", καθώς τα μέλη της είχαν ονομαστεί "[[άτακτοι (ΙΡΑ)|Άτακτοι]]" (''The Irregulars''). Ακολούθησε [[ιρλανδικός Εμφύλιος Πόλεμος|εμφύλιος πόλεμος]], με σφοδρές συγκρούσεις ([[1922]]-[[1923]]), ο οποίος έληξε μετά από συνθηκολόγηση του Στρατού των Ατάκτων και επικράτηση του τακτικού κρατικού στρατού. Ωστόσο, παρά την ήττα τους οι Άτακτοι δεν παρέδωσαν τα όπλα, ούτε διαλύθηκαν ως οργάνωση, επιδιώκοντας να πραγματοποιήσουν το όραμά τους για μια ενιαία και [[δημοκρατία|δημοκρατική]] Ιρλανδία, το οποίο θα επέβαλλαν ακόμη και με τη [[βία]].