Ζεράρ Ντεπαρντιέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 24:
Γεννήθηκε στις 27 Δεκμβρίου του 1948, στο [[Σατωρού]]. Ο πατέρας του ήταν μεταλλωρύχος.<ref name=tov>^ Ζεράρ Ντεπαρντιέ [www.tovima.gr/culture/article/?aid=89589 ΤΟ ΒΗΜΑ]</ref> Στα 13 του χρόνια παράτησε το σχολείο,<ref name=cli/> ενώ στα 15 του πήγε στο [[Παρίσι]]. To [[1965]], έπαιξε για πρώτη φορά σε κινηματογραφική [[ταινία]] ("''Le Beatnik et le Minet''"). Στη συνέχεια, ενσωματώθηκε στο [[θίασος|θίασο]] του [[Ζαν-Λουί Κοσέ]] και, έπειτα, συμμετείχε στην [[τηλεοπτική σειρά]] "''Rendez vous a Badenberg''". Εκείνη την περίοδο γνώρισε τους [[ρυφύς Μπυτέιγ|Ρυφύς]] και [[Ρομάν Μπυτέιγ]], με τους οποιούς έπαιξε στο [[θέατρο]] "''Café de la Gare''". Το [[1972]], συμμετείχε στην ταινία "''[[Ναταλί Γκρανγκέ]]''" της [[Μαργκερίτ Ντυράς]], η οποία είχε παταγώδη αποτυχία.<ref name=tov/> Το [[1974]], έπαιξε τον πρώτο του πρωταγωνιστικό ρόλο, στην ταινία "''Les Valseuses''" ("''Ο Χορός των Διεφθαρμένων''") του [[Μπερτράντ Μπλιε]], ο οποίος ήταν μέλος της επιτροπής του [[φεστιβάλ Καννών|Φεστιβάλ των Καννών]]. Το [[1976]], συμπρωταγωνίστησε με την [[Ορνέλλα Μούτι]] στην ταινία "''La Dernière femme''". Το [[1980]], κέρδισε το [[βραβεία César|βραβείο César]], χάρις στην ερμηνεία του στο "''Le Dernier Métro''", στην οποία συμπρωταγωνίστησε με την [[Κατρίν Ντενέβ]]. Το [[1985]], κέρδισε το βραβείο του καλύτερου ηθοποιού, στο [[διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας|Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας]], αφού πρωταγωνίστησε στο "''Police''" του [[Μωρίς Πιαλά]]. Την επόμενη χρονιά πρωταγωνίστησε στο "''Jeanne de Florette''" του [[Κλωντ Μπερρί]]. Το [[1987]], συνεργάστηκε και πάλι με τον Πιαλά στην ταινία "''Sous le soleil de Satan''", συμπρωταγωνιστώντας, παράλληλα, με την [[Σαντρίν Μπονέρ]], ενώ το [[1988]], συμπρωταγωνίστησε με την [[Ιζαμπέλ Αντζανί]] στο "''Camille Claudel''". Το [[1990]], συνεργάστηκε με τον [[Ζαν-Πωλ Ραππενώ]] για την ταινία "''Cyrano de Bergerac''", χάρις στην ερμηνεία του στην οποία, κέρδισε το βραβείο César, το βραβείο καλύτερου ηθοποιού του Φεστιβάλ των Καννών, ενώ προτάθηκε και για ένα [[βραβεία Όσκαρ|βραβείο Όσκαρ]]. Την ίδια χρονιά πρωταγωνίστησε στην ταινία "''Green Card''" και κέρδισε το [[Χρυσό Γάντι]] του καλύτερου ηθοποιού.<ref name=cli/> Το 1991, συνεργάστηκε σε επαγγελματικό επίπεδο, για πρώτη φορά με το γιο του [[γκιγιόμ Ντεπαρντιέ|Γκιγιώμ]], στην ταινία "''Όλα τα πρωινά του κόσμου''" του Αλαίν Κονρώ.<ref name=tov/> Το [[1992]], στην ταινία "''1492: Conquest of Paradise''" είχε τον ρόλο του [[χριστόφορος Κολόμβος|Χριστόφορου Κολόμβου]]. Το [[1994]], πρωταγωνίστησε στο "''My Father the Hero''", ενώ το [[1996]], στο "''Hamlet''". Την ίδια χρονιά τού απονεμήθηκε ο τίτλος του "[[ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής|Ιππότη της Λεγεώνας της Τιμής]]". Το [[1998]], πρωταγωνίστησε στο "''[[Το Σιδηρούν Προσωπείον|The Man in the Iron Mask]]''" (μαζί με τους [[Τζέρεμυ Άιρονς]], [[Λεονάρντο Ντι Κάπριο]], [[τζον Μάλκοβιτς|Τζων Μάλκοβιτς]], [[Γκάμπριελ Μπερν]] και [[Χιου Λώρι]]). Το [[1999]], είχε τον ρόλο του [[Οβελίξ]] στην ταινία "''[[Αστερίξ και Οβελίξ εναντίον Καίσαρα]]''", συμπρωταγωνιστώντας με τον [[Κριστιάν Κλαβιέ]]. Η ταινία αυτή προτάθηκε για τέσσερα βραβεία César, κερδίζωντας τα τρία από αυτά. Το [[2000]], συμπρωταγωνίστησε με την [[Γκλεν Κλόουζ]] στην ταινία "''[[102 Σκυλία της Δαλματίας]]''". Το [[2002]], είχε και πάλι το ρόλο του Οβελίξ, στην ταινία "''[[Αστερίξ και Οβελίξ: επιχείρηση Κλεοπάτρα]]''", στην οποία έπαιξε και η [[Μόνικα Μπελλούτσι]] και έκοψε 15 εκατομμύρια εισιτήρια μόνο στη Γαλλία. Την ίδια χρονιά, έπαιξε στην ταινία "''Between Strangers''", με τη [[Σοφία Λόρεν]] και τον [[Μάλκολμ ΜακΝτάουελ]]. Το [[2006]], πρωταγωνίστησε στο "''Paris, je t'aime''". Την ίδια χρονιά, μάλιστα, τού απονεμήθηκε το [[βραβείο Στανισλάφσκι]], στο [[διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Μόσχας]], για την καριέρα του στο χώρο της [[υποκριτική]]ς. Το [[2008]], ξαναπήρε το ρόλο του Οβελίξ, για το "''[[Ο Αστερίξ στους Ολυμπιακούς Αγώνες]]''", μαζί με τους [[Κλοβί Κορνιγιάκ]] και [[αλέν Ντελόν|Αλαίν Ντελόν]]. Η ταινία αυτή είχε προϋπολογισμό 78 εκατομμύρια [[ευρώ]]. Το [[2010]], πρωταγωνίστησε στις ταινίες "''Mamouth''" και "''Potiche''" (στη δεύτερη μαζί με την Κατρίν Ντενέβ).<ref name=cli/> Tο [[2012]], πρωταγωνίστησε στο "''[[Αστερίξ και Οβελίξ στη Βρετανία]]''"<ref name=ath>^ Αστεριξ και Οβελίξ στη Βρετανία [http://www.athinorama.gr/cinema/data/movies/?id=10020102 Αθηνόραμα]</ref> και στο "''L'homme qui rit''".<ref>^ L'homme qui rit (2012) [http://www.imdb.com/title/tt1946289/ Imdb.com]</ref>
===Άρνηση της γαλλικής υπηκοότητας λόγω φορολογίας===
Το 2012, ο Ντεπαρντιέ απαρνήθηκε τη γαλλική [[υπηκοότητα]], μετά από μέτρα που πήρε η κυβέρνηση του [[Φρανσουά Ολλάντ]] για την υψηλή [[φορολογία|φορολόγηση]] των πλουσίων. Ο ηθοποιός κατέφυγε στο [[Βέλγιο]], με τις ηθοποιούς Κατρίν Ντενέβ και [[Μπριζίτ Μπαρντό]] να στηρίζουν την απόφασή του (η πρώτη έστειλε ανοιχτή επιστολή προς τους επικριτές του), ενώ ο πρόεδρος της [[Ρωσσία]]ς, [[Βλαντιμίρ Πούτιν]], δήλωσε ότι, δεν θα είχε αντίρρηση εάν ο Ντεπαρντιέ ζητούσε ρωσσικό διαβατήριο.<ref name=nea>^ Η Κατρίν Ντενέβ υπερασπίζεται τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ [http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4777355 ΤΑ ΝΕΑ]</ref> Εκτός από τη βελγική και τη ρωσσική υπηκοότητα, αρκετά πιθανό φαίνεται για τον ηθοποιό να γίνει πολίτης του [[μαυροβούνιο|Μαυροβουνίου]].<ref name=bom>^ Ο Πούτιν «έστειλε» ρωσικό διαβατήριο στον Ζεράρ Ντεπαρντιέ [http://www.newsbomb.gr/diethnh/story/263271/o-poytin-esteile-rosiko-diavatirio-ston-zerar-nteparntie Newsbomb.gr]</ref>
==Προσωπική ζωή==