Ηρώδης Αρχέλαος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 13:
Ενώ ο Αρχέλαος και ο αδελφός του Ηρώδης Αντίπας φιλονικούσαν στην Ρώμη για τον βασιλικό τίτλο, επειδή υπήρχε και μια προγενέστερη διαθήκη του Ηρώδη που όριζε ως βασιλιά τον Αντίπα<ref>Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.ΙΙ.3-7.σελ.19-27</ref>, στην Ιερουσαλήμ ξέσπασαν ταραχές εξ’ αιτίας της αρπακτικότητας του Σαβίνου<ref>Ρόπς Ν. Η καθημερινή ζωή στην Παλαιστίνη στους χρόνους του Ιησού.Μέρος Πρώτο.Μια χώρα και ο λαός της.Κεφάλαιο Τρίτο.Το πολιτικό πλαίσιο.5.Οι κληρονόμοι του Ηρώδη και οι επίτροποι.σελ.80</ref>. Ο Σαβίνος και η δύναμη που είχε μαζί του οχυρώθηκαν στο φρούριο Αντωνία. Το πλήθος τους πολιόρκησε. Ο βασιλικός στρατός πήρε το μέρος των επαναστατών εκτός από 3.000 άντρες από τη Σεβαστή (Σεβαστηνοί) που είχαν επικεφαλής τους [[Βαλέριος Γράτος|Βαλέριο Γράτο]] και [[Άννιος Ρούφος|Άννιο Ρούφο]]. Ο Σαβίνος κατάφερε να στείλει μήνυμα στον Ουάρρο ζητώντας του επειγόντως βοήθεια<ref>Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.ΙΙΙ.1-4.σελ.27-33</ref>.
Ταυτόχρονα αρκετές εξεγέρσεις συγκλόνιζαν το βασίλειο. Στην Ιδουμαία στασίασε ο βασιλικός στρατός. Την κατάσταση έσπευσε να αντιμετωπίσει ένας από τους ανιψιούς του Ηρώδη που ονομάζονταν Αχίαβος. Στη Σεπφώρι της Γαλιλαίας έγινε εξέγερση με επικεφαλής τον [[Ιούδας ο Γαλιλαίος|Ιούδα]] γιο και διάδοχο του στασιαστή [[Εζεκίας ο Ζηλωτής|Εζεκία]] που σε νεαρή ηλικία είχε εξοντώσει ο Ηρώδης<ref>Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.ΙV.1.σελ.33</ref>. Στην Περαία ο [[Σίμων ο Περαΐτης|Σίμων]] που ήταν δούλος του Ηρώδη ανακηρύχθηκε βασιλιάς. Κατόπιν επιτέθηκε με τους οπαδούς του στα βασιλικά ανάκτορα της Ιεριχούς και τα έκαψε, ενώ κάποιοι άλλοι Περαΐτες έκαψαν τα ανάκτορα που βρίσκονταν στην πόλη Βηθαράμαθα κοντά στον Ιορδάνη<ref>Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.ΙV.2.σελ.33-35</ref>. Ο Γράτος καταδίωξε τον Σίμωνα<ref>Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β ΙV. 2. σελ 33</ref>τον νίκησε σε μάχη και τον σκότωσε. Στην περιοχή της Αμμαούντας (Εμμαούς) ένας βοσκός ονόματι [[Αθρογγαίος]] με την υποστήριξη των τεσσάρων αδελφών του ανακηρύχθηκε βασιλιάς. Επιτέθηκε μάλιστα και σε ένα Ρωμαϊκό απόσπασμα μεταφοράς τροφίμων που βρίσκονταν στην περιοχή, σκοτώνοντας τον επικεφαλής του Άρειο και επιφέροντας του βαριές απώλειες. Τελικά το απόσπασμα σώθηκε χάρις στην έγκαιρη επέμβαση του Γράτου<ref>Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.ΙV.3.σελ.35-36</ref> που κατόρθωσε να διαλύσει τη συμμορία του Αθρογγαίου<ref>Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλιο Β ΙV. 3. σελ 35</ref>.
Ο Ουάρρος αφού συγκέντρωσε δυο λεγεώνες και αρκετά συμμαχικά σώματα από Σύριους και Ναβαταίους Άραβες του Αρέτα, βάδισε εναντίον του αλληλοσπαρασσόμενου βασιλείου. Αφού έφτασε στην [[Γαλιλαία]] άφησε τον συνεργάτη του Γάιο με ένα μέρος του στρατού να καταστείλει την εξέγερση και ο ίδιος βάδισε προς τα νότια. Ο Γάιος κατέλαβε τη Σεπφώρι και την έκαψε. Ο Ουάρρος έφτασε στη Σεβάστεια που είχε παραμείνει πιστή στη νόμιμη αρχή. Κατόπιν προχώρησε και στρατοπέδευσε σε ένα χωριό που λέγονταν Αρούς. Από εκεί εξαπέλυσε εκκαθαριστικές επιχειρήσεις εναντίον των επαναστατών στις οποίες διακρίθηκαν οι Άραβες του Αρέτα για την αγριότητα τους. Επίσης με διαταγή του Ουάρρου πυρπολήθηκε η Αμμαούς ως αντίποινα για την επίθεση εναντίον του ρωμαϊκού αποσπάσματος. Οι κάτοικοι της είχαν προλάβει να την εγκαταλείψουν<ref>Ιώσηπος Ιστορία του Ιουδαϊκού πολέμου προς Ρωμαίους.Βιβλίο Β.V.1.σελ.37-39</ref>.
| |||