Μούστος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
 
==Πετιμέζι==
'''Πετιμέζι''' ή μελάσα ονομάζεται το παχύρευστο προϊόν από το μούστο των σταφυλιών μετά από βράσιμο, χωρίς προηγούμενη ζύμωση, το οποίο χρησιμοποιείται από τους Έλληνες και χρησιμοποιήθηκε και από τους αρχαίους Ρωμαίους. Οι Ρωμαίοι το χρησιμοποίησαν στη μαγειρική και χρησιμοποιούσαν διαφορετικές εκδόσεις από πετιμέζι με ονομασίες sapa, defrutum, και carenum. Η τουρκική του ονομασία είναι Pekmez.
 
Αποτελεί μια εξειδίκευση στο ελληνικό νησί της Κρήτης, στη Ζάκυνθο και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Παράγεται από το βράσιμο μούστου για ώρες, μέχρι να γίνει σκούρο και σιροπιαστό. Το πετιμέζι διατηρείται για μεγάλο χρόνο και αποτελούσε μια από τις αρχαίες γλυκαντικές ουσίες, μαζί με το μέλι και χρησιμοποιείτο σαν υποκατάστατο της ζάχαρης, όταν η ζάχαρη ήταν πάρα πολύ ακριβή ή για υγειηνή διατροφή. Η γεύση του δεν είναι μόνο γλυκιά, αλλά πολύ πιο σύνθετη, με ελαφρά πικρό υπόβαθρο. Χρησιμοποιείται σε γλυκά κατά το μαγείρεμα και επίσης ως ένα γλυκό επικάλυμμα για μερικά φαγητά. Χρησιμοποιείται σήμερα στην Ελλάδα και μπορεί να παράγεται για χρήση στο σπίτι, αλλά και για πώληση στο εμπόριο με διαφορετικές εμπορικές ονομασίες. Υπάρχουν ανοιχτόχρωμα και σκουρόχρωμα σιρόπια. Και αυτά εξαρτώνται από τον τύπο του σταφυλιού που χρησιμοποιείται, καθώς και από τον τρόπο που το βράζουμε (σε κατσαρόλες σε μεγάλες ποσότητες οπότε γίνεται πιο σκούρο ή λίγο-λίγο στο τηγάνι, οπότε γίνεται ανοικτόχρωμο).
Αποτελεί μια εξειδίκευση στο ελληνικό νησί της Κρήτης, στη Ζάκυνθο και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Παράγεται από το παρατεταμένο βράσιμο μούστου για ώρες, μέχρι να γίνει σκούρο και σιροπιαστό. Το πετιμέζι διατηρείται για μεγάλο χρόνο και αποτελούσε μια από τις αρχαίες γλυκαντικές ουσίες, μαζί με το μέλι και χρησιμοποιείτο σαν υποκατάστατο της ζάχαρης, όταν η ζάχαρη ήταν πάρα πολύ ακριβή ή για υγειηνή διατροφή. Η γεύση του δεν είναι μόνο γλυκιά, αλλά πολύ πιο σύνθετη, με ελαφρά πικρό υπόβαθρο.
 
Αποτελεί μια εξειδίκευση στο ελληνικό νησί της Κρήτης, στη Ζάκυνθο και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Παράγεται από το βράσιμο μούστου για ώρες, μέχρι να γίνει σκούρο και σιροπιαστό. Το πετιμέζι διατηρείται για μεγάλο χρόνο και αποτελούσε μια από τις αρχαίες γλυκαντικές ουσίες, μαζί με το μέλι και χρησιμοποιείτο σαν υποκατάστατο της ζάχαρης, όταν η ζάχαρη ήταν πάρα πολύ ακριβή ή για υγειηνή διατροφή. Η γεύση του δεν είναι μόνο γλυκιά, αλλά πολύ πιο σύνθετη, με ελαφρά πικρό υπόβαθρο. Χρησιμοποιείται σε γλυκά κατά το μαγείρεμαψήσιμο και επίσης ως ένα γλυκό επικάλυμμα για μερικά φαγητά, γλυκά ή σαλάτες. Χρησιμοποιείται σήμερα στηνσε ολόκληρη την Ελλάδα και μπορεί να παράγεται για χρήση στο σπίτι, αλλά και για πώληση στο εμπόριο με διαφορετικές εμπορικές ονομασίες. Υπάρχουν ανοιχτόχρωμα και σκουρόχρωμα σιρόπια. Και αυτά εξαρτώνται από τον τύπο του σταφυλιού που χρησιμοποιείται, καθώς και από τον τρόπο που το βράζουμε (σε κατσαρόλες σε μεγάλες ποσότητες οπότε γίνεται πιο σκούρο ή λίγο-λίγο στο τηγάνι, οπότε γίνεται ανοικτόχρωμο).
 
Το πετιμέζι δεν πρέπει να συγχέεται με τον μούστο. Μούστος είναι ο χυμός (γλεύκος) που παράγεται όταν στύψουμε τα σταφύλια.
 
==Μουστοκούλουρα==
Από τα τέλη Αυγούστου έως τις αρχές Δεκεμβρίου, θα βρείτε τα σκούρα, τραγανά και αρωματικά κουλουράκια με πετιμέζι (Μουστοκούλουρα). Τα περισσότερα ελληνικά αρτοποιεία πωλούν μουστοκούλουρα και το καθένα έχει τη δική του συνταγή. Μπορεί να είναι είτε μικρά και σκληρά, ή μεγάλα και εύθραυστα.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Μούστος"