Διοτίμα (Πλατωνικός μύθος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| align = right

| quote = <small>«-Καλά, [[Σωκράτης|Σωκράτη]], δεν γνωρίζεις, είπε γελάσασα η σοφή [[Διοτίμα]], ότι ο [[Έρως]] είναι παιδί του Πόρου και της Πενίας!<br>

 

Την ώρα λοιπόν που γεννήθηκε η [[Αφροδίτη]] είχανε τραπέζι οι Θεοί και οι άλλοι και ο γιός της [[Μήτις|Μήτιδος]], ο [[Πόρος]]. Όταν πια αποδείπνησαν, καθώς δα ἠτανε συμπόσιο, ήλθε για να επαιτήσει η [[Πενία]] και έστεκε στις θύρες. Ο Πόρος τότε μεθυσμένος από το [[νέκταρ]], γιατί κρασί δεν ύπαρχε (''sic'') ακόμα, μπήκε στον κήπο του [[Δίας|Διός]] βαρύς-βαρύς και αποκοιμήθηκε. Η Πενία λοιπόν έχοντας στο νού της, εξαιτίας που ήταν άπορη, να κάμει παιδί με τον Πόρο, ξαπλώνεται κοντά του και συνέλαβε τον Έρωτα. Για τούτο δα έγινε και της Αφροδίτης συνοδός και δούλος, γιατί γεννήθηκε στα γενέθλια εκείνης και ακόμα γιατί από φυσικού του είναι εραστής της ομορφιάς και η Αφροδίτη είναι δα όμορφη. Επειδή λοιπόν είναι του Πόρου και της Πενίας γυιός ο [[Έρως]] βρίσκεται σ΄αυτήν εδώ την κατάσταση. Και πρώτα -πρώτα είναι πάντα φτωχός και κάθε άλλο παρά απαλός και τρυφερός, όπως νομίζουν οι πολλοί, αλλά σκληρός και ακατάστατος και ανυπόδητος και άστεγος, πλαγιάζει πάντα χάμω και χωρίς στρώμα, κοιμάται στο ύπαιθρο, στις θύρες και στους δρόμους, έχοντας της μητέρας του τη φύση, πάντα με τη φτώχεια σύντροφος. Και κατά τον πατέρα του πάλιν είναι επίβουλος στους όμορφους και στους καλούς, όντας ανδρείος και φιλοκίνδυνος και σφριγηλός, δεινός κυνηγός, πάντα πλέκοντας κάποια σχέδια κι επιθυμητής της φρόνησης και είναι άξιος και να εύρει φιλοσοφώντας σ΄ όλη του τη ζωή, δυνατός γοητευτής και φαρμακευτής και σοφιστής. Και ούτε σαν αθάνατος είναι από τη φύση του ούτε σαν θνητός, αλλά μέσα στην ίδια ημέρα πότε ανθίζει και ζη, όταν εύρει αφθονία, πότε πάλιν πεθαίνει και πάλιν ξαναγεννιέται, γιατί το έχει από τη φύση τού πατέρα του. Και ό,τι κερδίζει πάντα το χάνει έτσι που μήτε άπορος είναι ποτέ ο Έρως μήτε πλούσιος. Και πάλιν είναι ανάμεσα στη σοφία και στην αμάθεια».

}}

Ο μύθος της [[Διοτίμα]]ς είναι ένας από τους δύο ερωτικούς μύθους του [[Πλάτων|Πλάτωνος]] (o μύθος του Αριστοφάνη) που αναφέρεται στο [[Πλάτων|πλατωνικό]] έργο [[Συμπόσιο (Πλατωνικός διάλογος)|Συμπόσιο]].