Ορόντης ποταμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
|λεζάντα χάρτη=
|μήκος= 386 χλμ
|πηγές= όρος [[Αντιλίβανος]], κοντά στο Λαμπβέχ
|εκβολές= [[Μεσόγειος Θάλασσα]], στη [[Επαρχία Χατάι]]
|ροή= μέση: 75 [[κυβικό μέτρο|m³]]/[[δευτερόλεπτο|s]]<ref name="UTexas"/>
Γραμμή 29:
 
== Πορεία ==
Πηγάζει από τοτον [[όρος Αντιλίβανος|Αντιλίβανος]] κοντά από την αρχαία Ηλιούπολη ([[Μπάαλμπεκ]]), ανατολικά της κοιλάδας Μπεκάα. Εκεί ρέει βόρεια, παράλληλα με την ακτογραμμή και τις οροσειρές Λίβανος και Αντιλίβανος. Kατευθύνεται από Ν. προς Β. περνόντας από τις πολεις [[Χομς]] και [[Χάμα]]. Σύμφωνα με τον αρχαίο γεωγράφο [[Στράβων]], ο Ορόντης έρρεε υπογείως για μια απόσταση περίπου 8 χιλιομέτρων ανάμεσα στην [[Απάμεια (Ορόντου)|Απάμεια]] μέχρι την [[Αντιόχεια]], όμως στην πραγματικότητα βρίσκεται μέσα σε ένα πολύ στενό και δυσπρόσιτο φαράγγι.<ref>{{cite web | url=http://www.discoverlebanon.com/en/panoramic_views/bekaa/el_hermel/orontes-river-assi.php | title=Nahr el-Assi, the Orontes River | accessdate=2012-12-27 | publisher=discoverLebanon.com}}</ref> Από την Αντιόχεια, (σημερινή Antakya), την οποία και παραρρέει, δεχόμενος προηγουμένως δύο παραποτάμους, τους Αφρή και Καρά-σου. Ο Αφρή είναι ο μεγαλύτερος παραπόταμος του Ορόντη. Συνεχίζει με αντίθετη κατεύθυνση από ΒΔ. προς ΝΔ. όπου και τελικά εκβάλλει στη [[Μεσόγειος|Μεσόγειο]], νότια της [[Σελεύκεια η Πιερία|Σελεύκεια]]ς, (σημερινή Σαμαντάγκ), στην τουρκική [[επαρχία Χατάι]].
 
Το μήκος του ποταμού στο Λίβανο είναι 35 χιλιόμετρα, στη Συρία 325 χιλιόμετρα και στην Τουρκία 88 χιλιόμετρα. Οι Μπάζζα και Νατζίμπ υπολόγισαν ότι το μήκος του ποταμού στη Συρία είναι 336 χιλιόμετρα. Ο ποταμός σχηματίζει τα σύνορα Συρίας-Τουρκίας σε μήκος 31 χιλιομέτρων.<ref name="UTexas">{{cite web | url=http://www.caee.utexas.edu/prof/mckinney/ce397/Topics/Orontes/20-Orontes%20river%20basin.pdf | title=Orontes River Basin: Downstream Challenges and Prospects for Cooperation | accessdate=2012-12-27 | author=Waltina Scheumann, Ilhan Sagsen και Ece Tereci | publisher=Department of Civil, Architectural and Environmental Engineering, The University of Texas at Austin}}</ref>