Άννα Μανιάνι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MerlIwBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Ρομπότ: Προσθήκη: hy:Աննա Մանյանի
Γραμμή 41:
 
==== Όψιμη καριέρα ====
Η επόμενη ταινία της επί αμερικανικού εδάφους ήταν το δράμα ''«The Fugitive Kind»'', ακόμη ένα θεατρικό του Τένεσι Ουίλιαμς που μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη υπό τη σκηνοθετική ματιά του [[Σίντνεϊ Λουμέτ|Σίντνεϋ Λουμέτ]]. Η Άννα υποδύθηκε τη σύζυγο ενός μεγαλύτερου της άνδρα ο οποίος πεθαίνει από [[Καρκίνος|καρκίνο]], ενώ παράλληλα κάνει μίζερη τη ζωή όλων γύρω του με το δύστροπο χαρακτήρα του. Από τη δυστυχία της τη βγάζει ένας περιπλανώμενος νέος, τον οποίο υποδύθηκε ο [[Μάρλον Μπράντο]], που πιάνει δουλειά κοντά της και τη βοηθά να πραγματοποιήσει το όνειρό της και να ανοίξει ένα ζαχαροπλαστείο. Τα γυρίσματα υπήρξαν δυσάρεστα καθώς οι δύο πρωταγωνιστές δεν είχαν ιδιαίτερα καλές σχέσεις.
 
Σημαντική χρονιά για τη Μανιάνι ήταν το 1962, όταν συμμετείχε στην ιταλική ταινία του [[Πιερ Πάολο Παζολίνι]] ''«Mamma Roma»'', στο ρόλο μιας μεσήλικης [[Πορνεία|πόρνης]] που προσπαθεί να γλυτώσει από το δυσάρεστο επάγγελμά της. Όταν ο 16χρονος γιος της μαθαίνει την αλήθεια για τη ζωή της, η ηρωίδα έχει να αντιμετωπίσει την επανάστασή του, αλλά και την απόφασή του να γίνει κακοποιός. Το [[1966]] επέστρεψε στο θεατρικό σανίδι σε μια υψηλά δραματική εκδοχή της ''«Μήδειας»'', που σκηνοθέτησε ο συνθέτης [[Τζαν Κάρλο Μενόττι]]. Την ίδια χρονιά απασχόλησε και πάλι τον τύπο δηλώνοντας δυσαρεστημένη ότι η έτερη ντίβα του ιταλικού κινηματογράφου, η [[Σοφία Λόρεν]], έχτιζε την καριέρα της μιμούμενη τη δική της παρουσία.