Μάαστριχτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
YFdyh-bot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.3) (Ρομπότ: Προσθήκη: ka:მაასტრიხტი
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 37:
Στους θεσμούς που είναι εγκατεστημένοι στο Μάαστριχτ συμπεριλαμβάνονται το [[Πανεπιστήμιο του Μάαστριχτ]], η Διοίκηση της Ολλανδικής επαρχίας της Λιμβουργίας και το Μουσείο Μποννεφάντεν της τέχνης. Άλλοι μεγάλοι εργοδότες είναι μεταξύ άλλων η ''ENCI'' (η Πρώτη Ολλανδική Βιομηχανία Τσιμέντου), η Βόνταφον, η Μερσέντες-Μπενζ, η ''Sappi'' και η ''Pie Medical''. Το [[Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Δημόσιας Διοίκησης]] ιδρύθηκε το 1981 και εδρεύει στο Μάαστριχτ.
 
Στα νότια της πόλης βρίσκεται ο λόφος του Σαιν Πήτερσμπεργκ ''St. Pietersberg'' που διαθέτει ένα παλιό οχυρό και ένα δίκτυο σπηλαίων, πραγματικός λαβύρινθος, οι σταλακτίτες του οποίου προσελκύουν χιλιάδες τουριστών. Οι σπηλιές διατηρούν μια μόνιμη θερμοκρασία 10 °C και αποτελούν τόπο χειμερίας νάρκης για [[νυχτερίδα|νυχτερίδες]]. Επίσης στις σπηλιές αναπτύσσονται μανιτάρια. Συγκεκριμένες ώρες είναι δυνατό να επισκεπτείεπισκεφτεί κανείς τις σπηλιές με ξεναγό. Οι σπηλιές σχηματίστηκαν από την εξόρυξη ασβεστόλιθου που χρησιμοποιόταν για την κατασκευή σπιτιών. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία ενός εκτεταμένου δικτύου σπηλιών εντός του οποίου μπορούσε κανείς εύκολα να χαθεί. Ή να κρυφτεί, όπως γινόταν συχνά, πιο πρόσφατα κατά τη διάρκεια του [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|δευτέρου παγκοσμίου πολέμου]]. Κάποιοι από τους ανθρώπους που έμειναν εκεί για μεγάλο διάστημα έκαναν τοιχογραφίες με κάρβουνο, μερικές εκ των οποίων είναι πραγματικά έργα τέχνης. Αποτελεί κοινό μυστικό πως στις σπηλιές βρίσκεται σήμερα μια στρατιωτική βάση των ΗΠΑ. Αργότερα ο ασβεστόλιθος χρησιμοποιήθηκε από την ''ENCI'' για την παρασκευή τσιμέντου. Κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ένα μεγάλο κομμάτι αφαιρέθηκε από τη μία πλευρά του λόφου. Το υλικό που δεν χρησιμοποιήθηκε χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία ενός νέου λόφου, του ''d’n Observant'', και έχει αναπτυχθεί διάλογος για την μετατροπή της τρύπας σε περιοχή αναψυχής με αθλήματα νερού.
[[Αρχείο:MaastrichtAltstadt.jpg|thumb|right|300px|Μάαστριχτ, 3 Ιουλίου 2004]]
ΚαταΚατά τη διαδικασία εξόρυξης του αβεστόλιθουασβεστόλιθου, βρέθηκαν απολιθώματα, με πιο αξιοπρόσεκτο αυτό ενός μονόσαυρου το [[1780]] (ο οποίος, αντίθετα με την κοινή πίστη, δεν ήταν δεινόσαυρος). Αυτό ήταν προτού βρεθούν απολιθώματα δεινοσαύρων και το εύρημα ήταν τόσο διάσημο που οδήγησε στην ονομασία μιας εποχής 6 εκατομμυρίων χρόνων από την πόλη: η Μααστρίχτια.
 
Μέσα από το Μάαστριχτ περνά ένας σιδηρόδρομος που κατευθύνεται νότια προς τη Λιέγη στο Βέλγιο και βόρεια προς την υπόλοιπη Ολλανδία, όπου έχει βραχίονα στο Χέερλεν. Η σιδηροδρομική γραμμή στο Χάσσελτ δεν είναι πλέον σε χρήση, αν και υπάρχουν σχέδια για την αποκατάστασή της. Το Μάαστριχτ εξυπηρετείται από το [[Αεροδρόμιο Μάαστριχτ Άαχεν]]. Οδικώς, το Μάαστριχτ απέχει μία ώρα από τις [[Βρυξέλλες]] και 2 με 3 ώρες από το [[Άμστερνταμ]].
Γραμμή 53:
Η πόλη παρέμεινε πρώιμη Χριστιανική επισκοπή μέχρι να χάσει τη θέση της αυτή από τη γειτονική Λιέγη τον [[8ος αιώνας|8ο αιώνα]]. Τον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] το Μάαστριχτ εξελίχθηκε σε πόλη με δυαρχία, καθώς επί της πόλης ασκούσαν από κοινού εξουσία και το [[Επισκοπή της Λιέγης|Πριγκηπάτο-Επισκοπή της Λιέγης]] και το Δουκάτο του Μπραμπάντ. Έλαβε δικαιώματα πόλης το [[1204]]. Τον ρόλο των Δουκών ανέλαβαν οι Ολλανδοί από το 1632 και έπειτα όταν την πόλη κατέλαβε από τους [[Ισπανία|Ισπανούς]] ο Φρέντερικ Χέντρικ. Η δυαρχία αυτή παρέμεινε μέχρι την κατάκτηση και προσάρτηση της πόλης από τους [[Γαλλία|Γάλλους]] το [[1794]].
 
Κατά τον 16ο αιώνα η πόλη βρισκόταν στα χέρια των διαμαρτυρομένων. Το [[1567]] παραδόθηκε στους καθολικούς. Δέκα χρόνια αργότερα προσχώρησε στον Πρίγκιπα της Οράγης. Το [[1579]] λεηλατήθηκε από τα στρατεύματα του Δούκα της ΠάρμαςΠάρμα. Το [[1632]] ανακαταλήφθηκε από τους Ολλανδούς υπό τον Πρίγκιπα Φρειδερίκο.
 
Σκελετοί που βρέθηκαν σε έναν κήπο στο Μάαστριχτ τον Μάϊο του 2004 μπορεί να είναι λείψανα οπλιτών με μουσκέτα που πέθαναν κατά τη διάρκεια άγριας μάχης τον [[17ος αιώνας|17ο αιώνα]] μεταξύ των Γάλλων επιτιθέμενωνεπιτιθεμένων και των Ολλανδών αμυνόμενων.
 
Στις [[14 Ιουνίου]] [[1673]] τα στρατεύματα του Λουδοβίκου ΙΔ΄ περικύκλωσαν την πόλη του Μάαστριχτ. Υπό την ηγεσία του Αρχιλοχαγού Σαρλ ντε Μπατζ-Καστελμόρ, Κόμη ντ’ Αρτανιάν, ο Πρώτος Λόχος των ‘Μουσκετοφόρων του Βασιλιά’ ετοιμάστηκε να επιτεθεί σε ένα οχύρωμα που βρισκόταν μπροστά σε μία από τις πύλειςπύλες της πόλης. Η επίθεση στο προπύργιο έλαβε χώρα όχι μακριά από το μέρος όπου βρέθηκαν οι επτά σκελετοί. Ο Ντ’Αρτανιάν σκοτώθηκε από μουσκέτο στις [[25 Ιουνίου]] [[1673]] κατά τη διάρκεια νυχτερινής επίθεσης στην Πύλη Τονχέρσε (το γεγονός αυτό περιγράφηκε από τον [[Αλέξανδρος Δουμάς (πατέρας)|Αλέξανδρο Δουμά]] σε μυθιστόρημά του).
 
Το Μάαστριχτ παραδόθηκε στα Γαλλικά στρατεύματα στις [[30 Ιουνίου]]. Τα γαλλικά στρατεύματα κατείχαν την Ολλανδική πόλη από το [[1673]] μέχρι το [[1679]]. Έπειτα επανήλθε υπό Ολλανδική κυριαρχία.