Μίχαελ Χάνεκε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
+Φιλμογραφία |
||
Γραμμή 23:
Ο Μίχαελ Χάνεκε γεννήθηκε στο Μόναχο της Γερμανίας το [[1942]]. Οι γονείς του ήταν ο Γερμανός ηθοποιός και σκηνοθέτης Φριτς Χάνεκε και η Αυστριακή ηθοποιός Μπέατριξ φον Ντέγκενσιλντ. Μεγάλωσε στην πόλη [[Βίνερ Νόιστατ]] της [[Αυστρία|Αυστρίας]] κι σπούδασε φιλοσοφία, ψυχολογία και δράμα στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, αφού δεν κατάφερε να έχει επιτυχία στην πρώτη του απόπειρα να ασχοληθεί με τη μουσική και την υποκριτική. Μετά την αποφοίτησή του έγινε κριτικός κινηματογράφου kai από το [[1967]] εώς και το [[1970]] εργάστηκε ως συντάκτης για τον τηλεοπτικό σταθμό Südwestfunk. Το [[1974]] έκανε το ντεμπούτο του ως σκηνοθέτης τηλεοπτικών παραγωγών.
Η πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα στο χώρο του κινηματογράφου ήρθε το [[1989]] με την ταινία ''7η Ήπειρος (Der siebente Kontinent)'' στην οποία μπορεί κανείς να διακρίνει τα σπέρματα από το βίαιο και τολμηρό ύφος που επρόκειτο να ανθίσει τα χρόνια που ακολούθησαν. Η καθιέρωση έφτασε τρία χρόνια αργότερα με την ταινία ''Το Βίντεο του Μπένι (Benny's Video, 1992)'' με την οποία συμμετείχε για πρώτη φορά στο [[Φεστιβάλ των Καννών]]. Ακολούθησαν οι ταινίες ''71 Συμπτώσεις (71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls, 1994)'', ''[[Παράξενα Παιχνίδια]] (Funny Games, 1997)'' και ''Άγνωστος Κώδικας (Code inconnu: Récit incomplet de divers voyages, 2000)'' κι το [[2001]] έλαβε τις καλύτερες κριτικές της καριέρας του για την ταινία ''Η Δασκάλα του Πιάνου (La Pianiste, 2001)'' με την Ιζαμπέλ Ιπέρ, για την οποία τιμήθηκε με το μεγάλο βραβείο της κριτικής επιτροπής στο [[Φεστιβάλ των Καννών]]. Το [[2005]] συνεργάστηκε για δεύτερη φορά με την ηθοποιό Ζυλιέτ Μπινός (μετά την ταινία ''Άγνωστος Κώδικας'' του 2000), η οποία εξέφρασε την επιθυμία να ξανασυνεργαστεί μαζί του, για την ταινία ''Κρυμμένος (Caché)''<ref>{{cite web|url=http://www.bfi.org.uk/sightandsound/review/2097/ |title=Sight & Sound | Code Unknown (2000) |publisher=BFI |date=2010-07-08 |accessdate=2011-09-20}}</ref>.
Το [[2009]] η ταινία του ''[[Η λευκή κορδέλα|Η Λευκή Κορδέλα]] (Das weiße Band, Eine deutsche Kindergeschichte)'' έκανε πρεμιέρα στο Φεστιβάλ των Καννών και απέσπασε τον [[Χρυσός Φοίνικας|Χρυσό Φοίνικα]]. Η ταινία μεταφέρει το θεατή σε μια μικρή γερμανική πόλη το [[1913]], όπου κυριαρχεί ένα δεσποτικό και φασιστικό κλίμα κι όπου τα παιδιά αναγκάζονται να υπακούουν σε αυστηρούς κανόνες, υπόκεινται σε σκληρές τιμωρίες κι όπου συμβαίνουν ανεξήγητοι θάνατοι. Τρία χρόνια αργότερα ο σκηνοθέτης επανέλαβε τη νίκη του στο Φεστιβάλ των Καννών με την ταινία ''[[Αγάπη (ταινία 2012)|Αγάπη]] (Amour)''. Η νίκη του αυτή τον κατέστησε ένα από τους εφτά σκηνοθέτες που έχουν τιμηθεί δυο φορές με Χρυσό Φοίνικα (οι άλλοι 6 είναι οι [[Φράνσις Φορντ Κοπολα]], Σοέι Ιμαμούρα, Λυκ και Ζαν Πιερ Νταρντέν, Αλφ Σιόμπεργκ, Μπιλ Όγκαστ και [[Εμίρ Κουστουρίτσα]]<ref name="85thNominees">{{cite web |url=http://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-20959604 |title=Oscars: Hollywood announces 85th Academy Award nominations |accessdate=2013-01-10 |work=BBC News}}</ref>. Η ταινία ''Αγάπη'' έλαβε επίσης 5 υποψηφιότητες για βραβείο [[Όσκαρ]] μεταξύ των οποίων και για [[Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας]], [[Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας|Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας]] και [[Όσκαρ Σκηνοθεσίας|Σκηνοθεσίας]]<ref name="85thNominees">{{cite web |url=http://www.bbc.co.uk/news/entertainment-arts-20959604 |title=Oscars: Hollywood announces 85th Academy Award nominations |accessdate=2013-01-10 |work=BBC News}}</ref>.
Ο Χάνεκε πιστεύει ότι οι ταινίες πρέπει να προσφέρουν στο θεατή περισσότερο χώρο για φαντασία και εσωτερικές αναζητήσεις. Σύμφωνα με το σκηνοθέτη οι ταινίες με έντονη λεπτομέρεια και στοιχεία καθωσπρεπισμού υφίστανται μόνο για άσκοπη κατανάλωση από τους θεατές τους. Είναι συχνά δύσκολο για τους θεατές να κατανοήσουν τη φιλοσοφία του σκηνοθέτη και τα μυνήματα που επιθυμεί ο ίδιος να περάσουν μέσα από τη δουλειά του<ref>{{cite web|url=http://www.youtube.com/watch?v=a9jvoAq0it0/ |title=Michael Haneke Interviewed by Alexander Kluge - [[News und Stories]] (eng subtitles by dctp)|publisher=ProSiebenSat.1 Media |date=2008-06-23 |accessdate=2012-05-28}}</ref>. Μερικές από τις επιρροές του σκηνοθέτη είναι το έργο των: [[Ρομπέρ Μπρεσόν]], [[Ίνγκμαρ Μπέργκμαν]], [[Αντρέι Ταρκόφσκι]], [[Άμπας Κιαροστάμι]] και [[Κριστόφ Κισλόφσκι]]<ref>{{cite web|url=http://bombsite.com/issues/80/articles/2489|title=Michael Haneke by Lawrence Chua|publisher=bombsite.com|accessdate=September 21, 2012}}</ref>.
== Φιλμογραφία ==
*[[1989]] - ''7η Ήπειρος (Der siebente Kontinent)''
*[[1992]] - ''Το Βίντεο του Μπένι (Benny's Video, 1992)''
*[[1994]] - ''71 Συμπτώσεις (71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls, 1994)''
*[[1997]] - ''[[Παράξενα Παιχνίδια]] (Funny Games, 1997)''
*[[2000]] - ''Άγνωστος Κώδικας (Code inconnu: Récit incomplet de divers voyages, 2000)''
*[[2001]] - ''Η Δασκάλα του Πιάνου (La Pianiste, 2001)''
*[[2003]] - ''Η Ώρα του Λύκου (Le Temps du Loup)''
*[[2007]] - ''Funny Games US''
*[[2009]] - ''[[Η λευκή κορδέλα|Η Λευκή Κορδέλα]] (Das weiße Band, Eine deutsche Kindergeschichte)''
*[[2012]] - ''[[Αγάπη (ταινία 2012)|Αγάπη]] (Amour)''
== Παραπομπές ==
| |||