Ρόμπερτ Ντε Νίρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Robert De Niro (press conference).jpg|thumb|Ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο σε συνέντευξη τύπου το 1998 για προώθηση της ταινίας Wag The Dog, στα πλαίσια του [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Φεστιβάλ Βερολίνου]] εκείνης της χρονιάς]]Το [[1974]] συμμετείχε στο δεύτερο μέρος του θρυλικού ''[[Ο Νονός]]'' όπου και υποδύθηκε τον νεαρό Ντον Βίτο Κορλεόνε. Για αυτόν τον ρόλο κέρδισε [[Όσκαρ]] δεύτερου αντρικού ρόλου. Το [[1976]] εμφανίστηκε στο ''[[1900 (ταινία)|1900]]'' μαζί με τον [[Ζεράρ Ντεπαρντιέ]] ενώ δύο χρόνια αργότερα τον είδαμε στον ''[[Ο Ελαφοκυνηγός|Ελαφοκυνηγό]]''. Άλλος ένας σημαντικός ρόλος του Ντε Νίρο ήταν στο Once Upon a Time in America (1984) όπου υποδύθηκε τον Εβραίο γκάνγκστερ David 'Noodles' Aaronson. Φοβούμενος πως τέτοιοι ρόλοι έχουν αρχίσει να γίνονται στερεότυπα για αυτόν, από τα μέσα της δεκαετίας του '80 άρχισε να πρωταγωνιστεί σε πολύπλευρους κωμικούς ρόλους όπου και εκεί είχε επιτυχία. Επόμενες ταινίες του ήταν τα ''Καυτές Μαρτυρίες ([[1981]]), Μια Αγάπη Γεννιέται ([[1984]]), Μπραζίλ ([[1985]]), Η Αποστολή ([[1986]]), Οι Αδιάφθοροι ([[1987]]), Ο Διώκτης του Μεσονυκτίου ([[1988]]), Ένταση ([[1995]]), Ο Πρόεδρος, ένα ροζ Σκάνδαλο και ένας Πόλεμος ([[1997]]), Ρόνιν ([[1998]]), Ανάλυσέ το ([[1999]]), Ξανά Ανάλυσέ το ([[2002]]), Γαμπρός της Συμφοράς ([[2000]]), Πεθερικά της Συμφοράς ([[2004]])'' και, ''Το Κρυφτό ([[2005]]).'' και ''[[Οδηγός Αισιοδοξίας]] (Silver Linings Playbook, 2012)''.