Μεροληψία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +
Templar52 (συζήτηση | συνεισφορές)
μ +
Γραμμή 4:
Υπό την άποψη αυτή η μεροληπτικότητα σε συνδυασμό με την έννοια θέση (κατάσταση) αποτελεί συνώνυμο της [[προκατάληψη]]ς, όπου εν προκειμένω διαστρεβλώνεται συχνότερα από τις προτιμήσεις του παρατηρητή. Το γεγονός αυτό επισείουν πολλοί κοινωνιολόγοι, όπως οι M. W. Riley και J. Toby,<ref>Sociological Syudies in Scale Analysis, (= Κοινωνιολογικές Μελέτες στη Κλιμακωτή Ανάλυση), New Brunswick, Rutgers University Press 1954, σελ.20</ref> προκειμένου να περιφρουρήσουν τις επιστημονικές μεθόδους από την μεροληπτικότητα του παρατηρητή - ερευνητή.
 
Είναι γεγονός ότι ένα '''μεροληπτικό δείγμα''' που λαμβάνεται κατά οποιονδήποτε τρόπο δεν μπορεί να είναι αντιπροσωπευτικό όταν αφορά ιδιαίτερα ένα πληθυσμό κατά μία ή περισσότερες κατανομές χαρακτηριστικών, (π.χ. γένος, ηλικία, μόρφωση, επάγγελμα, μόνιμη διαμονή, πολιτική θέση, θρησκεία κ.ά.). Όπως επισημαίνουν οι W. J. Goode και P. K. Hatt <ref>Methods in Sucial Research (=Μέθοδοι Κοινωνικής Έρευνας), New York, McGraw - Hill, 1925, σελ.218.</ref> "''όταν κάποιος απομακρύνεται από την τυχαία επιλογή δείγματος, τότε θα επιφέρει μεροληπτικότητα στο δείγμα''". Ειδικότερα σε παρατηρήσεις συμπεριφοράς, καθώς και σε δημοσκοπήσεις η μεροληπτικότητα μπορεί να προέρχεται από τη φραστική διατύπωση σχετικής ερώτησης που οδηγεί σε προκαθορισμένη απάντηση αποκλείοντας άλλες ενδεχόμενες μνείες. Γι΄ αυτές τις περιπτώσεις ο L. Guttman ορίζει ότι "''αμερόληπτη ερώτηση είναι αυτή που υποβάλλεται τόσο προς ευνοϊκά δια κείμενους όσο και δυσμενώς διακείμενους του θέματος''"<ref>The Problem of Attitude and Opinion Measurement, (= Το Πρόβλημα της Μετρήσεως Στάσεων και Γνωμών), που φέρεται στο συνολικό έργο του S. A. Stoufler κ.ά. Measurement and Prediction: Studies in Social Psychology in World War Two, Princeton, N.J. Princeton University Press 1950, τομ.4ος, σελ.48.</ref> Ίδια όμως συνέπεια, αποτροπής ορθών παρατηρήσεων, έχουν και οι μεροληπτικές απαντήσεις λαμβάνοντας υπόψη ότι οι άνθρωποι κατά σύστημα ανακριβολογούν όταν αναφέρονται στη συμπεριφορά τους. Γεγονός που θα πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερα υπόψη σε κοινωνικές ερευνητικές διαδικασίες.
Παρά ταύτα στη πράξη η μεροληπτικότητα αποτελεί εξαιρετικό εργαλείο της [[προπαγάνδα]]ς, των προσωπικών ή ομαδικών στοχοποιήσεων, των δημοσκοπήσεων καθώς και της [[δημοσιογραφία]]ς, (του καλούμενου κίτρινου τύπου), που εξυπηρετούν συγκεκριμένες (φανερές ή αφανείς - υπόγειες) σκοπιμότητες, περιπτώσεις που θα πρέπει να κρίνονται σε βάθος και με ιδιαίτερη προσοχή, ανεξάρτητα ποιος είναι ο παρουσιαστής τους.