Βικιπαίδεια

Triple H: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ r2.7.2+) (Ρομπότ: Προσθήκη: ku:Triple H
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 36:
| 24 Μαρτίου 1992
|}
Ο '''Πολ Μάικλ Λεβέσκ''' ([[27 Ιουλίου]] [[1969]]) είναι Αμερικανός επαγγελματίας [[Κατς|επαγγελματίας παλαιστής]] και Διευθύνων Σύμβουλος στοστην εταιρεία πάλης [[World Wrestling Entertainment]]. Το όνομά του στο ρινγκ είναι '''Triple Η''' (Τριπλ Έιτς) και είναι συντομογραφία του προηγούμενου ονόματός του, ''Hunter Hearst Helmsley''. Ο Τριπλ Έιτς είναι ένας από τους πιο επιτυχημένους παλαιστές του WWE, καθώς έχει γίνει 13 φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής (8 φορές WWE και 5 φορές Βαρέων Βαρών). Αγωνίζεται κυρίως μόνος του, αλλά ήταν και μέλος σε θρυλικές ομάδες του WWE, την D-Generation X, αλλά και την Evolution.
 
== World Championship Wrestling (1994) ==
Γραμμή 65:
 
Στο Backlash έχασε το πρωτάθλημα ενάντια στον [[Χαλκ Χόγκαν|Hulk Hogan]]. Ο Triple H έγινε αποκλειστικός στο ρόστερ του [[WWE SmackDown|''SmackDown!'']] στην κλήρωση μεταγραφής λόγω των παλαιστών του WCW να μεταφέρονται στο WWE. Εκεί, συνέχισε την κόντρα του με τον [[Chris Jericho]], νικώντας τον σε έναν αγώνα με κλουβί (Hell In A Cell) στο Judgemen Day 2002. Του δόθηκε μια ευκαιρία να ανακτήσει το Αναμφισβήτητο πρωτάθλημα WWE, εναντίον του [[Μαρκ Κάλαγουεϊ|Undertaker]] στο King Of The Ring, όμως απέτυχε.
Τον ίδιο καιρό, στο RAW, ο [[Shawn Michaels]] είχε γυρίσει στο WWE και είχε γίνει μέλος της nWo (New World Order). Ο Michaels και ο Kevin Nash προσπαθούσαν να τον μεταφέρουν στο RAW για να γίνει κι'αυτός μέλος τής nWo, λόγω των καιρών τους στη ''The Kliq'', αφού μέσα στην ομάδα ήταν ο Scott Hall και ο X-Pac. Ο Vince McMahon όμως, διέλυσε την ομάδα. Όταν ο πρώην πρόεδρος του WCW, Eric Bischoff έγινε Γενικός Διευθυντής του RAW, συμφώνησε με το σχέδιο των nWo και έφερε τον Triple H στο RAW. Ο Triple H επανενώθηκε με τον Shawn Michaels όμως στις 22 Ιουλίου, ο Triple H τον πρόδωσε, εκτελώντας του ένα Pedigree, όταν υποτίθετουποτίθεται οτιότι θα επανένωναν την D-Generation X. Συνέχισαν την κόντρα τους μέχρι το SummerSlam 2002 σε ένα ατιμώρητο αγώνα δρόμου (Street Fight). Μετά από ένα βάναυσο αγώνα, ο Shawn Michaels βγήκε νικητής. Μετά τον αγώνα, ο Triple H χτύπησε τον Michaels με βαριοπούλα, και ο Michaels έφυγε απ'το γήπεδο με φορείο.
Μετά το SummerSlam ο νέος πρωταθλητής WWE, [[Brock Lesnar]] μεταγράφηκε στο ''SmackDown!'', αφήνοντας το RAW χωρίς παγκόσμιο πρωταθλητή. Ο [[Έρικ Μπίσοφ|Eric Bischoff]], βράβευσε τον Triple H με μια καινούρια ζώνη που ήταν το πρώην παγκόσμιο πρωτάθλημα WCW. Αυτή η ζώνη έγινε αποκλειστική στο RAW ως το [[Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών (WWE)|Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών]] με τον Triple H να είναι ο πρώτος πρωταθλητής. O Triple H νίκησε τον [[Rob Van Dam]] στο Unforgiven και τον [[Κέιν|Kane]] στο No Mercy, για την ενοποίηση του τίτλου βαρέων βαρών και του διηπειρωτικού τίτλου, όμως έχασε τον τίτλο στο Θάλαμο Εξόντωσης ([[Elimination Chamber]]) στο Survivor Series, με τον Shawn Michaels να γίνεται ο νέος πρωταθλητής. Νίκησε τον Rob Van Dam με ειδικό διαιτητή τον Michaels, για να γίνει o πρώτος διεκδικητής για τον τίτλο. Ξανακέρδισε τον τίτλο στο Armaggedo σε έναν αγώνα "3 Stages Of Hell".
 
=== Evolution (2003-2005) ===
[[File:Triple H-WorldHeavyweight-Champ@Commons.jpg|thumb|right|150px|O Triple H ως Παγκόσμιος Πρωταθλητής Βαρέων Βαρών.]]
Τον Ιανουάριο του [[2003]] ίδρυσε την επιτυχημένη ομάδα '''Evolution''' με τους [[Ντέιβ Μπατίστα|Batista]], [[Ρικ Φλερ|Ric Flair]] και [[Randy Orton]]. Η ομάδα κυριάρχησε μετά τοτον ΑrmageddoΔεκέμβριο του 2003, όπου όλα τα μέλη της ομάδας έφυγανήταν πρωταθλητές. O Randy Orton είχε κατακτήσει το [[Διηπειρωτικό Πρωτάθλημα WWE|Διηπειρωτικό τίτλο]], ενώ οι Ric Flair & Batista είχαν το [[Ομαδικό Πρωτάθλημα WWE#Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ομάδων|Παγκόσμιο Ομαδικό τίτλο]] και ο Triple H το [[Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών (WWE)|τίτλο Βαρέων Βαρών]].
 
Στο Royal Rumble του [[2004]], O Triple H και ο [[Shawn Michaels]] αγωνίστηκαν σε έναν αγώνα [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας Last Man Standing|Last Man Standing]] για το πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών, που κανένας δε νίκησε, καθώς και οι δύο ήταν ξαπλωμενοιξαπλωμένοι στο πάτωμα και ο διαιτητής είχε ήδη μετρήσει ώςως το 10, με αποτέλεσμα ο Triple H να διατηρήσει τον τίτλο.
 
Στη [[WrestleMania]] 20, ο Chris Benoit του πήρε τον τίτλο. Ο Triple H έληξε την κόντρα του με τον Michaels στο Bad Blood [[2004]], σε έναν αγώνα [[Hell in a Cell]] οπουόπου κέρδισε. Μετά από πολλές ρεβάνς που έχασε εναντίον του Benoit, ο Triple H στράφηκε στον Eugene, ο οποίος του είχε, κατά λάθος κοστίσει τον τίτλο Βαρέων Βαρών εναντίον του Benoit στο Vengeance. Ο Triple H νίκησε τον Eugene στο [[SummerSlam]].
 
Την ίδια νύχτα, ο Randy Orton αγωνίστηκε σε έναν αγώνα εναντίον του ΜπενουάBenoit, κερδίζοντας τον τίτλο Βαρέων Βαρών. Την επόμενη βραδιά στο RAW, Ο Triple H πρόδωσε τον Orton, διώχνοντας τον, από την Evolution, και παίρνοντας πίσω τον τίτλο Βαρέων Βαρών στο Unforgiven. Στις [[29 Νοεμβρίου]], σε ένα επεισόδιο του RAW, αγωνίστηκε σε ένα τριπλό αγώνα εναντίον του [[Ετζ|Edge]] και του Chris Benoit και ο τίτλος έμεινε χωρίς πρωταθλητή για πρώτη φορά. Στο New Year's Revolution [[2005]], ο Triple H κατέκτησε τον δέκατο παγκόσμιο τίτλο του σε ένα Θάλαμο Εξόντωσης ([[Elimination Chamber]]). Στη WrestleMania 21, έχασε τον τίτλο απ'τον Batista και έχασε δύο συνεχόμενες ρεβάνς στο Backlash και στο Vengeance όπου αγωνίστηκε σε ένα [[Hell in a Cell]] Match. Μετά απ'το Vengeance, ο Triple H έκανε ένα διάλειμμα απ'τη δράση λόγω προβλημάτων στο λαιμό.
 
Επέστρεψε στις [[3 Οκτωβρίου]] του [[2005]] όπου και πρόδωσε τον Ric Flair, χτυπώντας τον με τη βαριοπούλα μετά από έναν ομαδικό αγώνα. Ο Flair νίκησε τον Triple H σε έναν αγώνα κλουβιού στο Τaboo Tuesday και τον νίκησε σε έναν αγώνα [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας Last Man Standing|Last Man Standing]] στο [[Survivor Series]], τελειώνοντας την κόντρα τους.▼
Ο Triple H κατέκτησε τον δέκατο παγκόσμιο τίτλο του σε ένα Θάλαμο Εξόντωσης ([[Elimination Chamber]]). Στη WrestleMania 21, έχασε τον τίτλο απ'τον Batista και έχασε δύο συνεχόμενες ρεβάνς στο Backlash και στο Vengeance όπου αγωνίστηκε σε ένα [[Hell in a Cell]] Match. Μετά απ'το Vengeance, ο Triple H έκανε ένα διάλειμμα απ'τη δράση λόγω προβλημάτων στο λαιμό.
 
▲Επέστρεψε στις [[3 Οκτωβρίου]] του [[2005]] όπου και πρόδωσε τον Ric Flair, χτυπώντας τον με τη βαριοπούλα μετά από έναν ομαδικό αγώνα. Ο Flair νίκησε τον Triple H σε έναν αγώνα κλουβιού στο Τaboo Tuesday και τον νίκησε σε έναν αγώνα [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας Last Man Standing|Last Man Standing]] στο [[Survivor Series]], τελειώνοντας την κόντρα τους.
 
[[File:D-Generation X.jpg|thumb|left|O Triple H και ο Shawn Michaels σχημάτισαν την D-Generation X.]]
====Η επανένωση της D-Generation X= (2006-2007)===
Στις [[22 Ιουλίου]] του [[2006]] έγινε η επανένωση της DX με τον [[Σον Μάικλς|Shawn Michaels]] μέχρι τις αρχές του [[2007]]. Ο Vince McMahon έβαλε τον Triple H να παλέψει με όλα τα μέλη της [[Ντολφ Ζίγκλερ#Spirit Squad|Spirit Squad]] στο [[WWE Raw]]. Την ώρα που ο Triple H δεχόταν επίθεση από τα 4 μέλη της Spirit Squad (Kenny, Mitch, Nickie, Mickie) o
Shawn Michaels έκανε την εμφάνιση του και πέταξε το πέμπτο μέλος των Spirit Squad, το οποίο και έλειπε (Johnny), απ'την είσοδο. Έτσι, ο Michaels μπαίνοντας στο ρινγκ, έβγαλε εκτός όλους τους υπόλοιπους παλαιστές, βοηθώνταςβοήθησε τον Triple H να σωθεί. Tο υπόλοιπο καλοκαίρι του 2006, οι DX συνέχεια κορόιδευαν τον πρόεδρο του WWE, Vince McMahon κάνοντας του διάφορες φάρσες. Γι'αυτο αυτό, ο Vince McMahon πήρε στο μέρος του τον γιγαντόσωμο πρωταθλητή του [[WWE#Αναγέννηση και πτώση του ΕCW|ECW]], [[Μπιγκ Σόου|Big Show]]. Όμως, η DX δεν παραδινόταν. Για αυτό το λόγο, ο πρόεδρος έβαλε την [[Ντολφ Ζίγκλερ#Spirit Squad|Spirit Squad]] να παλέψει με την DX στο Vengeance του 2006. Ο Triple H και ο Shawn Michaels πήραν τη νίκη. Όμως, ο McMahon έβαλε και πάλι την DX vα παλέψουν με την Spirit Squad στο Saturday Night's Main Event, σε έναν [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας μειονεκτήματος|αγώνα Handicap]]. Η DX επιβλήθηκε των αντιπάλων της. Στη συνέχεια, ο Big Show αντιμετώπισε την DX στο ECW. Ο αγώνας έληξε ισοπαλία αφού ο Hardcore Ηοlly παρενέβη με σκοπό να μην αφήσει τον Triple H να νικήσει.

Μετά στο [[SummerSlam]] του 2006, η ομάδα των Triple H και Michaels επιβλήθηκε του Shane McMahon και του Vince McMahon. Πριν από το συγκεκριμένο αγώνα, οι McMahons έβαλαν την Spirit Squad, τον Big Show, τον [[Γουίλιαμ Ρίγκαλ|William Regal]], τον [[Φιτ Φίνλεϊ|Finlay]] και τον [[Μίστερ Άντερσον|Mr.Kennedy]] να κάνουν όλη τη δουλειά τους, αλλά στο τέλος νικήθηκαν. Ύστερα στο Unforgiven του 2006, η DX νίκησε τους McMahons και τον Big Show σε αγώνα [[Hell in a Cell]]. Στο Survivor Series της ίδιας χρονιάς, οι DX συμμαχησανσυμμάχησαν με τους αδερφούς Hardys, [[Matt Hardy]] & [[Jeff Hardy]], και τον [[CM Punk]] για να νικήσουν τους [[Ράντυ Όρτον|Randy Orton]], [[Ετζ|Edge]], [[Τζόνι Νάιτρο|Johnny Nitro]], Mike Knox και Gregory Helms. Στο New Years Revolution του [[2007]], κατακατά τη διάρκεια ενός ομαδικού αγώνα ενάντια στους Edge και Randy Orton, ο Triple H τραυματίστηκε, σκίζοντας τον τένοντα του δεξιού του ποδιού. Έτσι έμεινε εκτός δράσης και η πορεία της ομάδας σταμάτησε.
 
=== ΕπιστροφηΕπιστροφή και Πρωτάθλημα WWE (2007) ===
Η επιστροφή του έγινε στο [[SummerSlam]] του 2007, όπου συνέτριψε τον [[Μπούκερ Τι|King Booker]]. Το Φθινόπωρο στο Unforgiven πήρε άλλη μια νίκη, αφού κέρδισε τον [[Καρλίτο Κολόν|Carlito]].
Στο No Mercy του 2007, ο Triple H καταφέρνει να κερδίσει τον τίτλο του πρωταθλητή από τον Randy Orton. Την ίδια νύχτα κέρδισε και τον [[Ουμάγκα|Umaga]] διατηρώντας τον τίτλο του. Εξαντλημένος, έχασε τητο ζώνηπρωτάθλημα, το ίδιο βράδυ, σε έναν αγώνα [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας Last Man Standing|Last Man Standing]] από τον Randy Orton.▼
Στο Unforgiven του 2007, κέρδισε τον [[Καρλίτο Κολόν|Carlito]] σε έναν αγώνα χωρίς κανόνες. Ο όρος ήταν οτι μόνο ο Carlito μπορούσε να χρησιμοποιήσει αντικείμενα ως όπλα.
Στο Survivor Series, ο Triple H σχημάτισε μια όμαδαομάδα για αντιμετωπίσει την αντίπαλη ομάδα του Umaga. Η ομάδα του Triple H συμπεριλάμβανε τους [[Jeff Hardy]], [[Ματ Χάρντι|Matt Hardy]], [[Kane (παλαιστής)|Kane]] και [[Rey Mysterio]], ενωενώ η ομάδα του Umaga συμπεριλάμβανε τους [[Φιτ Φίνλεϊ|Finlay]], Big Daddy V, [[Εμ Βι Πι|MVP]] και [[Μίστερ Άντερσον|Mr. Kennedy]]. Ο MVP είχε τραυματίσει τον Matt Hardy δύο μέρες πριν το Survivor Series στο πόδι και δε μπορούσε να αγωνιστεί, αφήνοντας την ομάδα του Triple H μόνο με 4 παλαιστές. H ομάδα του Triple H νίκησε, με μόνους επιζώντες τον εαυτό του και τον [[Jeff Hardy]].▼
▲Στο No Mercy του 2007, ο Triple H καταφέρνει να κερδίσει τον τίτλο του πρωταθλητή από τον Randy Orton. Την ίδια νύχτα κέρδισε και τον [[Ουμάγκα|Umaga]] διατηρώντας τον τίτλο του. Εξαντλημένος, έχασε τη ζώνη, το ίδιο βράδυ, σε έναν αγώνα [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας Last Man Standing|Last Man Standing]] από τον Randy Orton.
Έπειτα, ο Triple H προσπάθησε να γίνει ο πρώτος διεκδικητής του τίτλου WWE, όμως η προσπάθεια του ήταν μάταιη, καθώς έχασε απο τον Jeff Hardy στο ArmagedoAmageddon 2007. Ο νικητής πήρε αγώνα τίτλου κόντρα στον [[Randy Orton]] στο Royal Rumble του [[2008]], .▼
▲Στο Survivor Series, ο Triple H σχημάτισε μια όμαδα για αντιμετωπίσει την αντίπαλη ομάδα του Umaga. Η ομάδα του Triple H συμπεριλάμβανε τους [[Jeff Hardy]], [[Ματ Χάρντι|Matt Hardy]], [[Kane (παλαιστής)|Kane]] και [[Rey Mysterio]], ενω η ομάδα του Umaga συμπεριλάμβανε τους [[Φιτ Φίνλεϊ|Finlay]], Big Daddy V, [[Εμ Βι Πι|MVP]] και [[Μίστερ Άντερσον|Mr. Kennedy]]. Ο MVP είχε τραυματίσει τον Matt Hardy δύο μέρες πριν το Survivor Series στο πόδι και δε μπορούσε να αγωνιστεί, αφήνοντας την ομάδα του Triple H μόνο με 4 παλαιστές. H ομάδα του Triple H νίκησε, με μόνους επιζώντες τον εαυτό του και τον [[Jeff Hardy]].
▲Έπειτα, ο Triple H προσπάθησε να γίνει ο πρώτος διεκδικητής του τίτλου WWE, όμως η προσπάθεια του ήταν μάταιη, καθώς έχασε απο τον Jeff Hardy στο Armagedo 2007. Ο νικητής πήρε αγώνα τίτλου κόντρα στον [[Randy Orton]] στο Royal Rumble του [[2008]], .
 
===Πρωτάθλημα WWE και διάφορες κόντρες (2008-2009) ===
[[File:Triple H WWE Champion No Mercy 07.jpg|thumb|right|O Triple H ως Πρωταθλητής WWE.]]
O Triple H προσπαθούσεπροσπάθησε να ξανακατακτήσεικατακτήσει τον τίτλο του πρωταθλητή με μία αποτυχία στη WrestleMania 24, όμως απέτυχε. Τελικά, κατάφερε να το πετύχει στο Backlash του 2008, νικώντας τον Randy Orton, τον [[Τζον Λέιφιλντ|JBL]] και τον [[Τζον Σίνα|John Cena]]. Έτσι έγινε για 12η φορά Παγκόσμιος Πρωταθλητής. Μετά από μια επιτυχημένη υπεράσπιση του τίτλου του απέναντι στον Randy Orton και στον John Cena, ο Triple H μεταγράφηκε στο [[WWE SmackDown]] κατά τη διάρκεια της κλήρωσης του WWE για το [[2008]] και πήρε μαζί και τον τίτλο του. Όταν πήγε στο SmackDown ήταν ο δεύτερος παγκόσμιος πρωταθλητής μαζί με το [[Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών (WWE)|Παγκόσμιο Πρωταθλητή Βαρέων Βαρών]], [[Ετζ|Edge]]. Όταν όμως ο Edge έχασε τον τίτλο του από τον [[CM Punk]] και πήρε τον τίτλο στο [[WWE Raw|Raw]] έμεινε ο μόνος πρωταθλητής. Ο Triple H υπερασπίστηκε τον τίτλο του επικρατώντας του
Randy Orton στο Judgmen Day σε αγώνα με σιδερένιο κλουβί (steel cage) και στο One Night Stand σε αγώνα Last Man
Standing, στο [[Night of Champions]] εναντίον του John Cena, στο Great American Bash εναντίον
Γραμμή 102 ⟶ 101 :
των Brian Kendrick, [[Σέλτον Μπέντζαμιν|Shelton Benjamin]], [[Εμ Βι Πι|MVP]] και του Jeff Hardy.
Ύστερα, διατήρησε τον τίτλο του πρωταθλητή και στα δύο ματς εναντίον του Jeff Hardy στο
No Mercy και στο Cyber Sunday. Ο Hardy, μετά από πολλές προσπάθειες να κερδίσει τον τίτλο, τελικά τα κατάφερε. Στο ArmageddoAmageddon νίκησε τον Triple H και τον Edge και έτσι στέφθηκε για πρώτη φορά παγκόσμιος πρωταθλητής.
 
Μετά, το [[2009]], στο No way out ο Triple H επανάκτησεεπανέκτησε τον τίτλο, νικώντας σε ένα Θάλαμο Εξόντωσης τους [[The Undertaker|Undertaker]], Jeff Hardy, Edge, Vladimir Kozlov και Big Show. Αυτός είναι ο 13ος παγκόσμιος τίτλος του Triple H. Έπειτα ξεκίνησε μια κόντρα με τον [[Randy Orton]] που διήρκεσε πολλούς μήνες. Στη WrestleMania 25, o Triple H κατατρόπωσε τον Randy Orton και διατήρησε το [[Πρωτάθλημα WWE]]. MετάΜετά ο Triple H μετακινήθηκε στο Raw χάρη στο WWE Draft 2009. Αλλά στο Backlash 2009, o Randy Orton κέρδισε για 3η φορά το Πρωτάθλημα WWE σε έναν ομαδικό αγώνα 6 παλαιστών. Συμμετείχαν οι Triple H, Batista, Shane McMahon εναντίον Randy Orton, [[Κόντι Ρόουντς|Cody Rhodes]], [[Τεντ Ντιμπιάσι Jr.|Ted DiBiase]] και ο αρχηγός της ομάδας που θα νικούσε θα έπαιρνε το Πρωτάθλημα WWE. O Triple H έχασε τον τίτλο του εξαιτίας ενός RKO και μιας κλωτσιάς στο κεφάλι όπου και ήταν η αιτία για να μείνει εκτός δράσης από τον Απρίλιο ως τον Ιούνιο, μέχρι που γύρισε στο Raw λίγη ώρα μετά τον τραυματισμό του Batista. Στο The Bash του 2009, προσπάθησε να πάρει το πρωτάθλημα WWE από τον Randy Orton σε έναν αγώνα Three Stages of hell, αλλά απέτυχε όπως και στο [[Night of Champions]] εναντίον των Orton και Cena.
 
====TελικήΤελική επανένωση των DX και ομαδικά πρωτάθλημα (2009-2010)====
Μπλεγμένος σε μια κόντρα το 2009, και δεχόμενος τις συνεχόμενες επιθέσεις των [[Τεντ Ντιμπιάσι Jr.|Ted DiBiase]] και [[Κόντι Ρόουντς|Cody Rhodes]] κάλεσε τον φίλο του [[Σον Μάικλς|Shawn Michaels]] και ξεκίνησε μια αντιπαλότητα με νίκη στο SummerSlam για την DX, με ήττα στο Breaking Point και έληξε στο Hell in a Cell με νίκη της DX. Στο WWΕ Bragging Rights, ο Triple H ηγήθηκε της ομάδας του Raw η οποία δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη απέναντι στην ομάδα του SmackDown. Στο Survivor Series σε έναν αγώνα εναντίον του John Cena και του Michaels, προσπάθησε να κυνηγήσει τον 14ο παγκόσμιο τίτλο του, αλλά δεν τα κατάφερε. Στο WWE TLC: Tables, Ladders and Chairs στις 13 Δεκεμβρίου, η DX νίκησε τους Chris Jericho και Big Show για να κερδίσει τον Ηνωμένο ομαδικό τίτλο σε [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας με τραπέζια, σκάλες και καρέκλες|αγώνα ΤLC]]. Στις [[8 Φεβρουαρίου]], [[2010]] σε ένα επεισόδιο του Raw, η DX έχασε τους ομαδικούς τίτλους από τους [[Μιζ|The Miz]] και [[Μπιγκ Σόου|Big Show]]. Μετά το τέλος της συμμαχίας με τον Shawn Michaels, στα μέσα του Φεβρουαρίου του [[2010]] ο Triple H συμμετείχε στο Θάλαμο Εξόντωσης για το Πρωτάθλημα WWE, το οποίο o John Cena κέρδισε. Λίγο μετά άρχισε μια διαμάχη με τον ανερχόμενο [[Sheamus]] οδηγώντας έτσι σε αγώνα στη WrestleΜania 26, τον οποίο ο Triple H κέρδισε. Στο [[Extreme Rules]] στις 25 Απριλίου. ο Triple H αντιμετώπισε τον Sheamus σε αγώνα δρόμου, όπου έχασε και χάρη σε αρκετές κλωτσιές στο κεφάλι, έμεινε για 10 μήνες εκτός δράσης.
 
Γραμμή 115 ⟶ 114 :
Σύντομα, ο Triple H απέλυσε τον Nash, λόγω των πράξεων του. Εκτός απο αυτό, ο CM Punk άρχισε να τον προσβάλλει, γι'αυτό και ο Triple H όρισε αγώνα μεταξύ τους στο [[Night of Champions]], στον οποίο και νίκησε. Στο επόμενο [[WWE Raw|Raw]], ο Triple H απέλυσε τους [[Μιζ|Miz]] και [[Αρ Τρουθ|R-Truth]], οι οποίοι είχαν επέμβει στον αγώνα του. Στο Hell in a Cell, οι Miz και R-Truth, χωρίς να είναι υπάλληλοι του WWE, εισέβαλαν στο ρινγκ και άρχισαν χτυπούν τους παλαιστές και τους διαιτητές του αγώνα. [[File:Wrestlemania 28 Undertaker vs HHH.jpg|thumb|left|Ο Triple H και ο Undertaker στη WrestleMania 28.]]
 
Οι δυό τους συλλήφθηκανσυνελήφθησαν και ο Triple H, θυμωμένος επιτέθηκε και στούςστους δύο. Στο επόμενο Raw, ο Vince McMahon επέστρεψε και έδωσε τη διαχείριση του Raw στον [[Τζον Λορινάιτις|John Laurinaitis]], όμως ο Triple H παρέμεινε διευθυντής της εταιρείας. Σε ένα επεισόδιο του Raw, ο John Laurinaitis ανακοίνωσε την επιστροφή των Miz & R-Truth. Τον Οκτώβριο στο [[WWE Vengeance|Vengeance]], ο Triple H και ο CM Punk έχασαν από τους Miz και R-Truth, λόγω της παρέμβασης του Kevin Nash. Όταν ο αγώνας έληξε, ο Kevin Nash εκτέλεσε με δύναμη το Jacknife Powerbomb στον Triple H. Την επόμενη μέρα στο Raw, o Nash χτύπησε τον Triple H με μια βαριοπούλα και τον τραυμάτισε, στέλνοντας τον στο νοσοκομείο. Το WWE.com αργότερα ανακοίνωσε τον τραυματισμό του Triple H στο λαιμό.
 
Ο Triple H επέστρεψε στις 12 Δεκεμβρίου στο Raw και μίλησε σχετικά με τις επιθέσεις του Kevin Nash. Στο TLC, νίκησε τον Nash σε έναν ανελέητο [[Είδη αγώνων πάλης (Κατς)#Αγώνας με σκάλες|αγώνα με σκάλες]]. Εκτός απο αυτό, ο Triple H τον χτύπησε με μια βαριοπούλα στο κεφάλι, τραυματίζοντας τον. Στις 30 Ιανουαρίου 2012 στο Raw, ο Triple H εμφανίστηκε, όμως τον διέκοψε ο Undertaker, ο οποίος τον προκάλεσε σε άλλον έναν αγώνα στη WrestleMania. Ο Triple H αρνήθηκε, αλλά μετά από τις προκλητικές δηλώσεις του Undertaker, δέχτηκε να τον αντιμετωπίσει σε έναν αγώνα hell in a cell στη WrestleMania 28, με ειδικό διαιτητή τον Shawn Michaels. Τον Απρίλιο στη WrestleMania 28, ο Triple H ηττήθηκε.
 
Τον επόμενο μήνα, ο Triple H ήρθε σε ρήξη τον [[Brock Lesnar]] (ο οποίος είχε πρόσφατα επιστρέψει), μόνο για του επιτεθεί ο τελευταίος, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί άσχημα στο χέρι. Στο No way out, ο τραυματισμένος Triple H προκάλεσε τον Brock Lesnar σε αγώνα στο SummerSlam, τον Αύγουστο. Παρά τις προκλήσεις του Triple H για αγώνα στο SummerSlam, ο Heyman του έδινε συνεχώς αρνητική απάντηση. Στο 1000ο1000ό επεισόδιο του Raw, η σύζυγος του Triple H, η [[Στέφανι Μακμάν|Stephanie McMahon]] αποκάλεσε αποτυχημένο τον Heyman και εκείνος πάνω στο θυμό του, ανακοίνωσε πως Lesnar θα παλέψει με τον Triple H στο SummerSlam. Ο Lesnar εμφανίστηκε και άρχισε καβγά με τον Triple H, ο οποίος και επικράτησε. Στο SummerSlam, ο Triple H έχασε, αφού παραδόθηκε σε μια οδυνηρή λαβή. Απο εκείνο το σημείο και μετά, ο Triple H δεν ξανα εμφανίστηκε στα ρινγκ. Στις 17 Δεκεμβρίου του 2012, επέστρεψε για να δεχτεί το βραβείο Slammy για τον καλύτερο αγώνα της χρονιάς του 2012 με τον Undertaker στη WrestleMania 28.
 
== Στην πάλη ==
 
===Κινήσεις μέσα στο ρινγκ===
 
Γραμμή 149 ⟶ 147 :
** "Ravishing" Rick Rude
 
=== ΠαρατσούκλιαΠαρωνύμια ===
** The Conqueror (Ο Κατακτητής)
** The Game (Το Παιχνίδι)
Γραμμή 158 ⟶ 156 :
* [[Πρωτάθλημα WWE]] (8 φορές)
* [[Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών (WWE)|Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Βαρέων Βαρών]] (5 φορές)
* [[Διηπειρωτικό Πρωτάθλημα WWE|Διηπειρωτικό Πρωτάθλημα]] WWF/E (5 φορές)
* [[Διηπειρωτικό Πρωτάθλημα WWE#Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα|Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα WWFWWE]] (2 φορές)
* [[Ομαδικό Πρωτάθλημα WWE|Ομαδικό Πρωτάθλημα WWF]] – με τον [[Shawn Michaels]]
* [[Ομαδικό Πρωτάθλημα WWE#Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ομάδων|Παγκόσμιο Ομαδικό Πρωτάθλημα]] - με τον [[Stone Cold Steve Austin]] και τον [[Shawn Michaels]]
* King of The Ring (1997)
Γραμμή 178 ⟶ 176 :
 
*Ο χειρότερος αγώνας της χρονιάς (2003) εναντίον του Scott Steiner στο No way out
 
*Η κόντρα της χρονιάς (2004) με τον [[Shawn Michaels]] και Chris Benoit▼
 
*Μέλος του Hall of Fame (Τάξη του 2005)
 
▲*Η κόντρα της χρονιάς (2004) με τον [[Shawn Michaels]] και Chris Benoit
 
*Η κόντρα της χρονιάς (2005) με τον [[Ντέιβ Μπατίστα|Batista]]
Γραμμή 187 ⟶ 185 :
*Η χειρότερη κόντρα της χρονιάς (2006), ως DX, με τους Vince και Shane McMahon
 
*Ο χειρότερος αγώνας της χρονιάς (2008) εναντίον του [[Βλάντιμιρ Κόζλοφ|Vladimir Kozlov]] και του [[Ετζ|Edge]] στο Survivor Series
 
 
== Αφιερώματα ==
To 1999 κυκλοφόρησε η κασέτα VHS με τίτλο '''It's Our Time''' και περιεχειπεριέχει μερικούς αγώνες του από εκείνη την περίοδο με μάνατζερ την Chyna και μερικούς αγώνες από την περίοδο του στην '''Corporation'''. Το 2002 κυκλοφόρησε το πρώτο DVD του Triple H με τίτλο '''The Game''' και περιείχε κάποια στιγμιότυπα από την καριέρα του εκείνη την περίοδο. Το Μάρτιο του 2012, θα κυκλοφορήσει ένα τριπλό dvd που θα περιέχει νέες συνεντεύξεις και πάνω από 24 αγώνες του Triple H.▼
 
▲To 1999 κυκλοφόρησε η κασέτα VHS με τίτλο '''It's Our Time''' και περιεχει μερικούς αγώνες του από εκείνη την περίοδο με μάνατζερ την Chyna και μερικούς αγώνες από την περίοδο του στην '''Corporation'''. Το 2002 κυκλοφόρησε το πρώτο DVD του Triple H με τίτλο '''The Game''' και περιείχε κάποια στιγμιότυπα από την καριέρα του εκείνη την περίοδο. Το Μάρτιο του 2012, θα κυκλοφορήσει ένα τριπλό dvd που θα περιέχει νέες συνεντεύξεις και πάνω από 24 αγώνες του Triple H.
 
== Προσωπική Ζωή ==
Πριν παντρευτεί τη Στέφανι Μακμάν είχε σχέση με την ''Chyna'' απο το 1996 μέχρι το 2000.
Ο Πολ Λεβέσκ είναι παντρεμένος με την κόρη του προέδρου του WWE [[Βινς Μακμάν]], Στέφανι Μακμάν και μαζί έχουν 3 κόρες. Ο Λεβέσκ εχειέχει συμμετάσχει σε πολλές ταινίες (Blade:Trinity<ref>[http://findarticles.com/p/articles/mi_m0801/is_5_65/ai_n6005939 Wrestling superstar triple H a vampire? Hunter Hearst Helmsley takes M & F behind the scenes of his wild Hollywood ride | Muscle & Fitness | Find Articles at BNET<!-- Αυτόματα δημιουργημένος τίτλος -->]</ref>, The Bernie Mac Show, Relative Strangers) και συμμετείχε και στις ταινίες του WWE, "The Chaperone" (2011) και "Inside Out" (2011).
 
== Παραπομπές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Triple_H"