Οι έρημοι καταλαμβάνουν το ένα τρίτο της εδαφικής επιφάνειας της [[Γη|Γης]]<ref name="usgs"/>. Οι θερμές έρημοι έχουν συνήθως μεγάλο ημερήσιο και περιοδικό εύρος [[Θερμοκρασία|θερμοκρασιών]], με υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της [[ημέρα|μέρας]] και χαμηλές κατά τη διάρκεια της [[νύχτα|νύκτας]], λόγω των εξαιρετικά χαμηλών ποσοστών [[υγρασία|υγρασίας]]. Στις θερμές ερήμους η θερμοκρασία αγγίζει τους 45 °C ή και υψηλότερα κατά τη διάρκεια της ημέρας το [[καλοκαίρι]] και πέφτει ως και τους 0 °C βαθμούς ή και χαμηλότερα το [[χειμώνας|χειμώνα]]. Το νερό παγιδεύει την [[υπέρυθρη ακτινοβολία]] τόσο από τον [[Ήλιος|Ήλιο]] όσο και από το έδαφος και ο ξηρός [[αέρας]] της ερήμου είναι αδύνατο να εμποδίσει την [[ηλιοφάνεια]] κατά τη διάρκεια της μέρας ή να παγιδεύει τη [[θερμότητα]] κατά τη διάρκεια της νύχτας. Έτσι κατά τη διάρκεια της ημέρας το μεγαλύτερο ποσοστό της ηλιακής θερμότητας φτάνει στο έδαφος, ενώ μόλις ο Ήλιος δύσει η έρημος ψύχεται γρήγορα αποβάλλοντας την ζέστη προς το [[διάστημα]].
Οι έρημοι αποτελούνται συχνά από [[άμμος|αμμώδη]] και πετρώδη εδάφη. Οι [[αμμόλοφος|αμμόλοφοι]], που ονομάζονται [[Εργκ]], και οι πετρώδεις επιφάνειες, που ονομάζονται [[χαμάντα]], αποτελούν την μειοψηφία των εδαφών μίας ερήμου.
