Πάουλ Μπόνατς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Paul Bonatz, γερμανικής καταγωγής, γεννήθηκε στην Solgne, Lorraine της Γαλλίας, η οποία τότε ανήκε στη Γερμανία (6 Δεκεμβρίου 1877-20 Δεκεμβρίου 1956). Πέθανε τον Δεκέμβριο του 1956 σε ηλικία 79 ετών. Ο Γερμανός αρχιτέκτονας, αποφοίτησε από το Technische Hochschule του Μόναχο το 1900 και εργάστηκε ως βοηθός του Theodor Fischer στο Technische Hochschule στη Στουτγάρδη (1902-6). Όταν ο Fischer μετακόμισε στο Μόναχο (1908), ο Bonatz ορίστηκε ως διάδοχός του και αποδέχτηκε την θέση του αρχιτεκτονικού συμβούλου, αλλά διαφοροποιήθηκε από αυτόν όταν δεν ενστερνίστηκε το Εθνικοσοσιαλιστικό κίνημα των Ναζί.

Μαζί με τον [[Φριτς Τοτ]] έκανε συνεργασίες εξέχουσας σημασίας ,δημιούργησε τις νευραλγικές γέφυρες για τον Αυτοκινητόδρομο (Autobahn), πληθώρα άλλων γεφυρών όπως και τον Σιδηροδρομικό σταθμό του Μονάχου. Έδειξε καθαρά την προτίμηση του στη (Romanesque Architecture) Ρωμανική αρχιτεκτονική αλλά σε μια πιο απλοποιημένη μορφή, η οποία και διαφαίνεται σε έργα του όπως στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Στουτγάρδης το και στο Μουσείο Τέχνης της Βασιλείας το 1936. Το 1911 κέρδισε τον διαγωνισμό για την ανοικοδόμηση του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού της Στουτγάρδης, ένα από τα διασημότερα κτίρια του, του οποίου οι εργασίες διήρκεσαν από το 1913 μέχρι το 1927. Ένα άλλο κτίριο μεγίστης σημασίας είναι η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου του Tubingen, η οποία χτίστηκε το 1910-1912. Ο Bonatz επίσης συμμετείχε στην τελική φάση του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού του Πανεπιστημίου της Σόφιας Τμήμα του κτιρίου Βιολογίας , στη Βουλγαρία. Το οικοδόμημα κατασκευάστηκε το 1924-30 και ήταν ως επί το πλείστον σχέδιο του αρχιτέκτονα της Βουλγαρίας Γκεόργκι Οβτσάροφ (Georgi Ovcharov).

Στις 25 Νοεμβρίου του 2009, ο Σιδηροδρομικός Σταθμός της Στουτγάρδης πήρε υποψηφιότητα από την [[ΟΥΝΕΣΚΟ]] ως κτίριο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς.