IPv6: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 19:
Το κυριότερο πλεονέκτημα του IPv4, απέναντι στο IPv6 είναι ο μεγαλύτερος χώρος διευθύνσεων. Το μήκος των διευθύνσεων του IPv6 είναι 128 bit, ενώ του IPv4 είναι 32 bit. Για το λόγο αυτό ο χώρος των διευθύνσεων του είναι 2<sup>128</sup> η περίπου 3,4x10<sup>38</sup> διευθύνσεις. Έτσι αναλογούν από 4.8×10<sup>28</sup> διευθύνσεις σε καθέναν από τα 7 δισεκατομμύρια ανθρώπων που ζουν σήμερα (το 2011) στη γη. Επιπλέον ο χώρος διευθύνσεων του IPv4 είναι κακώς κατανεμημένος, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται κατά προσέγγιση μόνο το 14% των διαθέσιμων διευθύνσεων. Παρότι ο χώρος των διευθύνσεων στο IPv6 είναι πολύ μεγάλος, δεν ήταν αυτό ο πρωταρχικός σκοπός των σχεδιαστών του IPv6. Περισσότερο οι μεγάλες διευθύνσεις απλοποιούν την απόδοση των διευθύνσεων, καθιστούν δυνατή την αποτελεσματική ομαδοποίηση της δρομολόγησης και επιτρέπουν την πραγματοποίηση ειδικών χαρακτηριστικών διευθυνσιοδότησης. Στο IPv4 αναπτύχθηκαν περίπλοκες μέθοδοι "[[Αταξική Δρομολόγηση Δικτυακών Περιοχών |Αταξικής Δρομολόγησης Δικτυακών Περιοχών (CIDR)]])", για να γίνει δυνατή η καλύτερη χρησιμοποίηση του μικρού χώρου διευθύνσεων. Το σταθερό (standard) μέγεθος ενός υποδικτύου στο IPv6 είναι 2<sup>64</sup> διευθύνσεις, ίσο με το τετράγωνο όλου του χώρου διευθύνσεων του IPv4. Έτσι το πραγματικό ποσοστό χρησιμοποίησης των διευθύνσεων του IPv6 θα είναι μικρό, αλλά η διαχείριση του δικτύου και η αποτελεσματικότητα της δρομολόγησης βελτιώνεται, τόσο από το μεγάλο μέγεθος των υποδικτύων, όσο και από την ιεραρχική ομαδοποίηση της δρομολόγησης.
== Μηχανισμοί μετάβασης ==
----
Μέχρις ότου το IPv6 εκτοπίσει πλήρως το IPv4, είναι απαραίτητος ένας αριθμός μεταβατικών μηχανισμών, που θα επιτρέψει σε συσκευές που χρησιμοποιούν μόνο το IPv6, να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες του IPv4, και να επιτρέψουν σε απ΄ άκρου σε άκρον συσκευές που χρησιμοποιούν το IPv6, να μπορούν να επικοινωνούν μέσα από ένα δίκτυο που υποστηρίζει μόνο IPv4. Πολλοί από αυτούς τους μεταβατικούς μηχανισμούς χρησιμοποιούν την τεχνική tunneling, με την οποία ενθυλακώνουν κυκλοφορία του IPv6 σε δίκτυα IPv4. Αυτή είναι μία ατελής λύση η οποία μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα. Τα πρωτόκολλα tunneling είναι μία προσωρινή λύση για δίκτυα τα οποία δεν υποστηρίζουν διπλή στοίβα (dual-stack), όπου και τα δύο πρωτόκολλα τρέχουν ανεξάρτητα το ένα από το άλλο.
=== Πραγματοποίηση διπλής στοίβας (Dual Stack ή native Dual-Stack) ===
Η διπλή στοίβα αναφέρεται σε απ΄ άκρον σε άκρο πραγματοποίηση και των δύο πρωτοκόλλων του IPv4 και IPv6. Δηλ. και τα δύο πρωτόκολλα τρέχουν στο ίδιο δίκτυο και δεν είναι απαραίτητη η ενθυλάκωση του IPv6 στο IPv4 και αντιστρόφως. Η διπλή στοίβα καθορίζεται στο [[RFC 4213]].
Παρότι αυτή είναι η πλέον πρόσφορη πραγματοποίηση του IPv6, καθότι παρακάμπτει πολλά μειονεκτήματα της τεχνικής tunneling, δεν είναι πάντοτε εφικτή, επειδή πεπαλαιωμένος δικτυακός εξοπλισμός δεν μπορεί να υποστηρίξει το IPv6. Έτσι π.χ. δρομολογητές συνδρομητών μπορεί να χρειάζονται είτε ενημέρωση του [[software]] είτε ακόμη και αλλαγή του [[hardware]]. Αυτό σημαίνει ότι διαχειριστές δικτύων πρέπει να καταφεύγουν στην τεχνική του tunneling, μέχρις ότου η ραχοκοκαλιά των δικτύων υποστηρίξει τη διπλή στοίβα.
=== Τεχνική tunneling ===
Πολλοί από τους τωρινούς χρήστες του Internet δεν έχουν υποστήριξη διπλής στοίβας για το IPv6. Επομένως δεν μπορούν να έχουν απ’ ευθείας πρόσβαση σε τοποθεσίες IPv6. αντίθετα πρέπει να χρησιμοποιήσουν δίκτυα IPv4 για να μεταφέρουν πακέτα IPv6. Αυτό επιτυγχάνεται χρησιμοποιώντας μία τεχνική γνωστή ως tunneling, η οποία ενθυλακώνει πακέτα IPv6 μέσα σε IPv4, χρησιμοποιώντας στην πραγματικότητα το IPv4 σαν [[επίπεδο σύνδεσης]] αντί του IPv6.
Το πρωρόκολλο IP 41, δηλώνει πακέτα IPv4 τα οποία ενθυλακώνουν αυτοδύναμα πακέτα ([[datagrams]]) IPv6. Μερικοί δρομολογητές η συσκευές μετατροπής διευθύνσεων δικτύου ([[NAT]])μπορεί να μπλοκάρουν το πρωτόκολλο 41. Για να διέλθει διαμέσου τέτοιων συσκευών, μπορεί να χρησιμοποιηθούν πακέτα UDP για την ενθυλάκωση αυτοδύναμων πακέτων IPv6. Δημοφιλείς είναι επίσης και άλλες μορφές ενθυλάκωσης, όπως οι AYIYA και η Generic Routing Encapsulation,
=== Hardware και [[ενσωματωμένα συστήματα (embedded systems)]] ===
Εξοπλισμός χαμηλού επιπέδου, όπως [[κάρτες δικτύου]] και [[μεταγωγείς δικτύου]] μπορεί να μην επηρεαστούν από την αλλαγή του πρωτοκόλλου, εφ’ όσον μεταδίδουν πλαίσια [[επιπέδου σύνδεσης| επίπεδο σύνδεσης]] χωρίς να εξετάζουν το περιεχόμενο. Όμως δικτυακές συσκευές οι οποίες χρησιμοποιούν την διεύθυνση IP για να πραγματοποιήσουν την δρομολόγηση, χρειάζεται να κατανοούν το IPv6.
Το μεγαλύτερο μέρος του εξοπλισμού θα μπορούσε με αναβάθμιση του software ή του firmware να μεταβεί στο πρωτόκολλο IPv6, με την προϋπόθεση ότι διαθέτει επαρκή μνήμη [[EEPROM]] για τη νέα στοίβα του IPv6 και μνήμη [[RAM]]. Όμως οι κατασκευαστές μπορεί να είναι απρόθυμοι να ξοδέψουν για την ανάπτυξη [[software]] για [[hardware]] το οποίο έχουν ήδη πουλήσει, όταν αποβλέπουν σε νέες πωλήσεις συσκευών που υποστηρίζουν το πρωτόκολλο IPv6.
Σε άλλες περιπτώσεις ασύμβατος εξοπλισμός πρέπει να αντικατασταθεί, είτε διότι ο κατασκευαστής δεν υπάρχει πλέον, είτε διότι το [[firmware]] του δικτύου είναι γραμμένο σε μόνιμη [[μνήμη μόνο ανάγνωσης(ROM)| μνήμη μόνο ανάγνωσης]].
Ο εξοπλισμός ο οποίος δεν είναι έτοιμος για IPv6, εκτείνεται από την καλωδιακή τηλεόραση, έως συσκευές [[VOIP]], εργαστηριακό εξοπλισμό και εκτυπωτές.
| |||