Ρωσική πρωτοπορία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 54:
Τον Νοέμβριο του 1918, στάλθηκε το πρώτο τρένο "ΑΓΚΙΤ-ΠΡΟΠ"(αγκιτάτσιας και προπαγάνδας) για να βοηθήσει στην ενοποίηση της υπαίθρου. Οι
λαμαρίνες αυτών των τρένων ήταν ζωγραφισμένες από την πρωτοπορία και στολισμένες με στίχους του Μαγιακόφσκι <ref>Szymon Bojko: ''Agit-Prop Art: The Streets Were Their Theater'', "The Avant-Garde in Russia, 1910-1930: New Perspectives", σελ.75, "Museum Associates of the Los Angeles County Museum of Art", 1980.</ref>. Οργάνωναν συγκεντρώσεις και πρόβαλλαν στις στάσεις τους ταινίες και "επίκαιρα" εποχής σε ανθρώπους που δεν είχαν δει ποτέ κινηματογράφο. Επιβάτες σ’αυτά ήταν και εκατοντάδες νεαροί κάμεραμεν, οι οποίοι έκαναν λήψεις υπό την καθοδήγηση κυρίως, του νεαρού φουτουριστή ποιητή Βερτόφ. Σ’ αυτόν οφείλεται και το ένα από τα δύο βασικότερα ρεύματα του σοβιετικού κινηματογράφου, ο "κινηματογράφος-μάτι". Αυτοί οι πειραματισμοί και οι συζητήσεις οδήγησαν το 1923, στην εφεύρεση του ντοκιμαντέρ. Παράλληλα με τα τρένα "ΑΓΚΙΤ-ΠΡΟΠ", συνέβαλε στην μπολσεβίκικη προπαγάνδα και το Ρωσικό Τηλεγραφικό Πρακτορείο (γνωστό ως ΡΟΣΤΑ), με έδρα τη Μόσχα. Καλλιτέχνες όπως ο [[Ελ Λισίτσκι| Λισίτσκι]], ο Κλούτσις και ο Ροντσένκο υπηρέτησαν την Επανάσταση σχεδιάζοντας αφίσες αλλά και διάφορα άλλα μέσα προβολής μηνυμάτων (π.χ. εξέδρες)<ref>ό.π.</ref>.
Ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του Λαϊκού Επιτροπάτου Παιδείας, οι καλλιτέχνες της Πρωτοπορίας στελέχωσαν τους καλλιτεχνικούς του τομείς για τις εικαστικές τέχνες, το θέατρο, τα μουσεία. Έτσι, υπάρχουν μία σειρά φορείς για την καλλιτεχνική εκπαίδευση: τα Ελεύθερα Εργαστήρια της Πετρούπολης (ΣΒΟΜΑΣ), τα Ανώτερα Τεχνικά Καλλιτεχνικά Εργαστήρια της Μόσχας (ΒΧΟΥΤΕΜΑΣ), η σχολή ΟΥΝΟΒΙΣ (Επιβεβαίωση της Νέας Τέχνης) - πρόκειται για τη σχολή του Βιτέμπσκ μετά το πέρασμα της διεύθυνσης από το Σαγκάλ στο Μάλεβιτς, το Ινστιτούτο Καλλιτεχνικής Παιδείας (ΙΝΧΟΥΚ).
| |||