Πάουλο Μέντες ντα Ρότσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πάουλο Μέντες ντα Ρόσα''' ([[πορτογαλική γλώσσα|πορτογαλικά]]:Paulo Mendes da Rocha) (25 Οκτώβριου 1928) είναι γνωστός εν ζωή Βραζιλιάνος [[Μοντερνισμός|μοντερνιστής]] αρχιτέκτονας.

Γεννήθηκε στην [[Βιτόρια (Βραζιλία)|Βιτόρια]], πόλη της Βραζιλίας, και ξεκίνησε την καριέρα του στο Σάο Πάολο, βοηθώντας να κατασκευαστούν γρήγορα και οικονομικά κτίρια που εντάσσονταν αρμονικά στο τροπικό τοπίο της Βραζιλίας. Σε ηλικία 26 χρονών αποφοίτησε από τη σχολή ''Mackenzie Architecture School''<ref>http://www.mackenzista.com.br/PDFs/Mack_36_Pags_20e21.pdf</ref> και λίγο καιρό αργότερα κέρδισε σε εθνικό διαγωνισμό το βραβείο για την κατασκευή του ''Clube Atletico Paulistano Gymnasium''. Το 1961 κερδίζει το πρώτο βραβείο στην 6η Βienal στο Σάο Πάολο, ενώ στην ίδια δεκαετία ξεκινάει να διδάσκει στο πανεπιστήμιο στο οποίο έμεινε γνωστός για το [[Ουμανισμός|ουμανιστικό]] του έργο. Το 1968 κερδίζει το διαγωνισμό για το βραζιλιάνικο περίπτερο στην Οσάκα, ενώ το 2000 επιλέγεται να εκπροσωπήσει τη [[Βραζιλία]] στην Βienal της Βενετίας. Τέλος το 2006 τιμήθηκε με το βραβείο αρχιτεκτονικής ''Pritzker''.

Στα έργα του είναι φανερή η επιρροή από το ρεύμα του [[Μπρουταλισμός|μπρουταλισμού]] (1950-1970), όπως υποδηλώνεται από τις αυστηρές γραμμές και φόρμες που αφορούν τις βασικές δομές ενός χώρου, και από τα βαριά υλικά όπως το [[σκυρόδεμα]] και το [[μέταλλο]]. Σημαντικότερα από αυτά τα έργα είναι: ''Clube Atletico Paulistano Gymnasium'' (1957), ''Paulistano Armchair'' (1957),''Guaimbκ apartment building ''(1964),'' Municipal Insurance Headquarters'' (1975), ''Museum of Contemporary Art'' (1975),'' Forma Furniture showroom''(1987),'' Sculpture Museum ''(1987-1992).

Ένα από τα αξιοσημείωτα πρώιμα έργα του είναι η πολυκατοικία ''Guaimbκ ''(1964). Το κτίριο είναι κατασκευασμένο με οπλισμένο σκυρόδεμα και στις δύο μακριές πλευρές, ενώ η όψη του κτιρίου σε μήκος φτάνει τα 7 μέτρα. Η επιφάνεια που δέχεται την περισσότερη ακτινοβολία του ηλίου είναι προστατευμένη από ένα ειδικά διαμορφωμένο αντηλιακό σύστημα. Η δυτική όψη χαρακτηρίζεται από ανοίγματα και τσιμεντένιες ράγιες, που ενοποιούν το χώρο και υπονοούν τη ρυθμολογία του εσωτερικού.

Το μουσείο γλυπτικής (1987-1992) στο [[Σάο Πάολο]] βασίζεται σε μια γιγαντιαία στοά από οπλισμένο σκυρόδεμα που προσδίδει σημασία για τον τόπο. Η στοά αυτή δίνει πρόσβαση σε ένα υπόγειο [[μουσείο]] στο οποίο ο Πάουλο Μέντες μας οδηγεί στην ίδια την ουσία της γλυπτικής. Η κολοσσιαία στοά αποτελεί από μόνη της ένα γλυπτό παίζει με το εξωτερικό φως θυμίζοντας έτσι παλιά μουσεία, σπηλιές γεμάτες θησαυρό ή ακόμα και μεσαιωνικές κρύπτες. Ο συνδυασμός της επίμονης έρευνας για θεμελιώδεις χώρους και αρχέγονες μορφές με τη χρήση της πιο εξευγενισμένης και σύγχρονης τεχνολογίας και υλικότητας έχουν δημιουργήσει ένα εξαιρετικό χώρο στο υπόγειο μουσείο του οποίου η μορφή μοιάζει απροσδιόριστη και ακατέργαστη.