Surveyor 5: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{Διαστημική αποστολή

|Εικόνα=Surveyor_NASA_lunar_lander.jpg

|Μέγεθος εικόνας= 350px

|Οργανισμός= [[NASA]]

}}

 

 

== Σύνοψη ==

Ένα μικροσκοπικό εργαστήριο για χημικές αναλύσεις που χρησιμοποιούσε μια συσκευή [[οπισθοσκέδαση σωματιδίων άλφα|οπισθοσκέδασης άλφα]] χρησιμοποιήθηκε για να αποκαλύψει ότι το χώμα της σεληνιακής επιφάνειας αποτελείται από [[βασάλτης|βασαλτικό βράχο]].

Παρόμοια όργανα, τα [[APXS]], χρησιμοποιήθηκαν σε διάφορες αποστολές με προορισμό τον Άρη.

 

# η λήψη τηλεοπτικών φωτογραφιών από την επιφάνεια της Σελήνης

# η πραγματοποίηση ενός πειράματος διάβρωσης των μηχανών Vernier,

# και η μέτρηση της ανακλαστικότητας της θερμότητας και των κυμάτων [[ραντάρ]].

 

Αντί της δειγματοληπτικής συσκευής επιφάνειας εγκαταστάθηκε ένα όργανο [[οπισθοσκέδαση σωματιδίων άλφα|οπισθοσκέδασης άλφα]], και συμπεριλήφθηκε και ένας μικρός ραβδοειδής μαγνήτης στο ένα σκέλος για να ανιχνεύσει τυχόν μαγνητικό υλικό στο σεληνιακό έδαφος.

 

Το διαστημικό σκάφος προσσεληνώθηκε στις [[11 Σεπτεμβρίου]] [[1967]] στις 00:46:44 UT (που αντιστοιχεί 7:46 μ.μ. EST της [[10 Σεπτεμβρίου]]) στη [[Σεληνιακή θάλασσα|θάλασσα]] [[Maris Tranquillitatis]] με σεληνογραφικές συντεταγμένες 1,41° N και 23,18° Ε, και κλίση περίπου 20 μοιρών, στο εσωτερικό ενός μικρού κρατήρα.

Το σκάφος μετέδωσε άριστα στοιχεία από όλα τα πειράματα αρχίζοντας αμέσως μετά την προσσελήνωση και μέχρι τις [[18 Οκτωβρίου]] [[1967]]. Έκανε διακοπή μετάδοσης από τις [[24 Σεπτεμβρίου]] έως τις [[15 Οκτωβρίου]] [[1967]], κατά τη διάρκεια της πρώτης σεληνιακής νύχτας.

Μετά τη διανυκτέρευση συνέχισε τις μεταδόσεις έως την [[1 Νοεμβρίου]] [[1967]], κάνοντας καινούργια διακοπή για τη δεύτερη σεληνιακή νύχτα.

Επαναλειτούργησε και συνέχισε τις μεταδόσεις και την τρίτη αλλά και την τέταρτη σεληνιακή ημέρα, με τελευταία μετάδοση στις [[17 Δεκεμβρίου]] [[1967]].

Μετέδωσε φωτογραφίες κατά τη διάρκεια της πρώτης, δεύτερης και τέταρτης σεληνιακής ημέρας.

 

 

== Επιστημονικός εξοπλισμός ==

 

=== Τηλεοπτικές κάμερες ===

Η φωτογραφική μηχανή τοποθετήθηκε κάτω από έναν καθρέφτη που μπορούσε να αλλάξει γωνία κλίσης οριζόντια και κάθετα. Η φωτογραφική μηχανή ήταν πλήρως κατευθυνόμενη από τη γη και η λειτουργία της εξαρτάτο εντελώς από την λήψη των κατάλληλων εντολών.

Η επιφάνεια της σελήνης φωτογραφήθηκε συστηματικά παρέχοντας πανοραμική κάλυψη 360 μοιρών οριζόντια και από περίπου +40° άνω του οριζόντιου επιπέδου της κάμερας, μέχρι 65° κάτω από αυτό.

Η τηλεοπτική κάμερα είχε δύο μεγέθη λήψης φωτογραφιών: πλαίσιο 600 γραμμών (σάρωσης) και πλαίσιο 200 γραμμών (σάρωσης), που χρησιμοποιήθηκαν και οι δύο. Η μηχανή πλαισίου 200 γραμμών είχε ταχύτητα φωτογράφισης 61,8 δευτερόλεπτα ανά εικόνα και τις διαβίβαζε στην συχνότητα 1,2 kHz με ταχύτητα μετάδοσης ένα πλαίσιο ανά 20 δευτερόλεπτα μέσω της πανκατευθυντικής κεραίας.

 

 

Κατά τη διάρκεια της πρώτης σεληνιακής ημέρας, που τελείωσε στις [[24 Σεπτεμβρίου]] [[1967]] μεταδόθηκαν 18.006 τηλεοπτικές εικόνες υψηλής ποιότητας.

Μετά από την νυκτερινή διακοπή διάρκειας περισσότερο από 20 ημέρες, η φωτογραφική μηχανή επανήλθε σε λειτουργία και διαβίβασε άλλες 1.048 εικόνες μεταξύ [[15 Οκτωβρίου|15]] και [[23 Οκτωβρίου]] [[1967]]. Την τέταρτη σεληνιακή ημέρα ακολούθησαν άλλες 64 εικόνες, υποβαθμισμένης όμως ποιότητας. Γενικά, από την πρώτη διανυκτέρευση και μετά οι εικόνες σταδιακά έχασαν ποιοτικά ως αποτέλεσμα των παγερών σεληνιακών θερμοκρασιών της νύχτας.

 

=== Αναλυτής επιφάνειας σκέδασης άλφα ===

Η συσκευή ανάλυσης της επιφάνειας μέσω σκέδασης [[σωματίδιο άλφα|σωματιδίων&nbsp;<span style="font:bold italic 110% Palatino Linotype">a</span>]] σχεδιάστηκε για να μετρήσει άμεσα την περιεκτικότητα των σημαντικότερων στοιχείων της σεληνιακής επιφάνειας.

Η κατασκευή αποτελείτο από έξι ραδιενεργές πηγές σωματιδίων&nbsp;<span style="font:bold italic 110% Palatino Linotype">a</span> ([[κιούριο]] 242) και δυο παράλληλα αλλά και ανεξάρτητα συστήματα ανίχνευσης φορτισμένων σωματιδίων. Το ραδιενεργό κιούριο ακτινοβολούσε [[Διάσπαση άλφα|σωματίδια&nbsp;<span style="font:bold italic 110% Palatino Linotype">a</span>]] διαμέσου ενός ανοίγματος διαμέτρου 100 χιλιοστών στο κάτω μέρος του οργάνου όπου βρίσκονταν τα προς ανάλυση δείγματα.

Το ένα από τα δύο συστήματα, που περιείχε δυο αισθητήρες, ανίχνευε το ενεργειακό φάσμα των [[Σωματίδιο άλφα|σωματιδίων&nbsp;<span style="font:bold italic 110% Palatino Linotype">a</span>]] που σκεδάζονταν από τη σεληνιακή επιφάνεια, ενώ το άλλο σύστημα, που περιείχε τέσσερις αισθητήρες, ανίχνευε το ενεργειακό φάσμα των [[πρωτόνιο|πρωτονίων]] που παρήχθησαν μέσω της αντίδρασης (<span style="font:bold italic 110% Palatino Linotype">a</span>&nbsp;και&nbsp;<span style="font:bold italic 110% Palatino Linotype">p</span>) στο δείγμα του εδάφους.

 

Οι ανιχνευτές ήταν συνδεδεμένοι με μια συσκευή ανάλυσης ύψους παλμών.

Μια συστοιχία ψηφιακών ηλεκτρονικών, που βρισκόταν μέσα σε ένα διαμέρισμα του διαστημικού σκάφους, διαβίβαζε τα αποτελέσματα των αναλύσεων στη γη όποτε το πείραμα λειτουργούσε.

Τα φάσματα περιείχαν την ποσοτική περιεκτικότητα καθενός από τα σημαντικότερα στοιχεία στα δείγματα εκτός από το [[υδρογόνο]], το [[ήλιο]] και το [[λίθιο]].

 

 

 

 

{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Surveyor 5}}

 

 

[[cs:Surveyor 5]]