Μανδραγόρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
τελικές μικροδιορθώσεις |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 14:
| subdivision = Δείτε κείμενο
}}
Ο '''Μανδραγόρας''' είναι [[φυτό]] του γένους των [[Δικοτυλήδονα|δικοτυληδόνων]] της οικογένειας των [[Σολανίδες|σολανιδών]]. Περιλαμβάνει λίγα είδη πολυετών ποοδών φυτών με τοξικές και φαρμακευτικές ιδιότητες, ιθαγενή των παραμεσογείων περιοχών.<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή,
==Περιγραφή==
Έχουν κοντό [[Βλαστός|βλαστό]], ύψος 10-25 εκ. με παράριζο ρόδακα από μεγάλα, ωειδή, ακέραια [[Φύλλο|φύλλα]], με κυματοειδές κράσπεδο. Τα [[Άνθος|άνθη]] τους είναι κωνοειδή, λευκοπράσινα, ιώδη, μοβ ή πορφυρόχρωμα, τοποθετημένα πάνω σε κοντούς μίσχους. Ο μανδραγόρας χαρακτηρίζεται κυρίως από τη μεγάλη σαρκώδη ρίζα του, η οποία μπορεί να φτάσει το
==Είδη==
Γραμμή 28:
{{Ρήση| ὑπό μανδραγόρα καθεύδεις (''κοιμάσαι'') οὕτε τὢν ἐπιορκούντων ἀκούεις οὕτε τούς ἀδικούντας ἐπισκοπεῖς, [[Λουκιανός]]<ref> [[Λουκιανός]], [[Τίμων ο Αθηναίος]] 2.9</ref>}}
{{Διπλή εικόνα|right|Mandrake-roots.jpg|
[[File:Ernte eines Alrauns (Medicina antiqua).jpg|thumb|left|160px|Εικονογράφηση [[1250]] περ.]]
Ο μανδραγόρας, λόγω των υπνωτικών ιδιοτήτων και της ανθρωπόμορφης ρίζα του, έχει περιβληθεί από την αρχαιότητα με μυστηριωδεις, υπερφυσικές ιδιότητες και [[Δειδιδαιμονία|δεισιδαιμονίες]]. Τον χρησιμοπιούσαν ως φυλαχτό για την προστασία από τον θάνατο και την ασθένεια. Θεωρούσαν, επίσης, ότι η παρουσία του οφειλόταν σε φαινόμενα [[Μεταμψύχωση|μεταμψύχωσης]] ατόμων που είχαν αυτοκτονήσει και ότι όταν ξεριζωθεί βγάζει μια δυνατή κραυγή, ο οποία μπορεί να προκαλέσει τη τρέλα ή τον θάνατο σε όσους την ακούσουν.<br>
Γι΄αυτό ξερίζωναν τους μανδραγόρες νύχτα με πανσέληνο, με τη συνοδεία προσευχών και ιεροτελεστιών και με τη βοήθει ενός μαύρου σκύλου δεμένου πάνω στο φυτό με σκοινί.
Ακόμη
==Παραπομπές==
|