Μονή Στουδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στη σπουδαία βιβλιοθήκη της Μονής θησαυρίζονταν έγγραφα, επιστολές και υλικό που αφορούσε στα περιουσιακά στοιχεία και τα προνόμιά της<ref>[http://www.libraries.gr/nonmembers/gr/history_bizadinos_monaxismos.htm libraries.gr]</ref>. Επιπλέον, η Μονή περιλάμβανε σχολή αντιγραφέων, τα χειρόγραφα της οποίας ήταν περιζήτητα σε ολόκληρο το Χριστιανικό κόσμο και πολλά από αυτά σώζονται σε διάφορες βιβλιοθήκες της Δυτικής Ευρώπης και της Ανατολής. Στη Μονή φυλάσσονταν επίσης πολλά ιερά λείψανα, μεταξύ των οποίων η κάρα του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή, του πατέρα του Ζαχαρία, και του Αγίου Θεοδώρου, αλλά τα περισσότερα χάθηκαν στην περίοδο της Φραγκοκρατίας.

 

Η εκκλησία της Μονής, που βρίσκεται στο κέντρο του μοναστικού συγκροτήματος, ανήκει στον παλαιό τύπο της βασιλικής, όμοια με τις εκκλησίες που ανήγειρε ο [[Μέγας Κωνσταντίνος]]. Αποτελείται από τρία κλίτη, μια μεγάλη πολυγωνική κόγχη του ιερού, ένα μεγάλο ορθογώνιο αίθριο δυτικά και γυναικωνίτη που περιβάλλει τον κυρίως ναό. Η διακόσμηση του ναού ήταν εκπληκτική, όπως αναφέρουν πολλοί περιηγητές.

 

Πολλοί ιστορικοί, χρονικογράφοι και περιηγητές έχουν καταγράψει γεγονότα που σχετίζονται με τη Μονή Στουδίου. Μεταξύ αυτών οι: [[Θεοφάνης Ομολογητής|Θεοφάνης]], [[Λέων Γραμματικός]], [[Μιχαήλ Ατταλειάτης]], [[Γεώργιος Ακροπολίτης]], [[Γεώργιος Κεδρηνός]], [[Μιχαήλ Γλυκάς]], [[Νικήτας Χωνιάτης]], [[Νικηφόρος Γρηγοράς]] και [[Συμεών ο Μεταφραστής]].

 

Περί το [[1481]], η βασιλική μετετράπη σε τέμενος από τον ιπποκόμο του Σουλτάνου [[Βαγιαζήτ Β΄]], [[Αλβανία|Αλβανό]] Ελιά Μπέη και πήρε το όνομα ''Μιραχόρ'' ή ''Ιμραχόρ τζαμί'' ή «''Τζαμί του ιπποτρόφου''». Το [[1782]] κάηκε, το [[1894]] επλήγη από σεισμό, ενώ το [[1920]] κάηκε ξανά. Σήμερα υπάρχουν τα ερείπιά της. Το εξαιρετικό ψηφιδωτό δάπεδο του 13ου αιώνα με τα γεωμετρικά σχέδια και τις μινιατούρες ζώων και πουλιών είναι σήμερα εκτεθειμένο στον ήλιο και τη βροχή και σιγά σιγά καταστρέφεται. Τα υπολείμματα του τεράστιου μοναστικού συγκροτήματος που ήταν διασκορπισμένα γύρω από το ναό, όπως περιγράφονταν από διάφορους περιηγητές, δεν υπάρχουν πλέον, καθώς χρησιμοποιήθηκαν από τους κατοίκους της περιοχής για να επανοικοδομήσουν τα σπίτια τους μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 1920.

 

==Υποσημειώσεις==

 

==Πηγές==

*Σοφίας Ν. Σφυρόερα, Κωνσταντινούπολη, Πόλη της Ιστορίας, Αθήνα 2006, ISBN 960-442-233-2

*Κazhdan, Alexander (ed.). ''Oxford Dictionary of Byzantium'', Oxford University Press, 1991

 

==Εξωτερικές συνδέσεις==