Φλάβιος Αρριανός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Linasome (συζήτηση | συνεισφορές)
→‎Η ζωή του: / * Ιστορικές Πληροφορίες */
copyvio http://digitalschool-admin.minedu.gov.gr/modules/ebook/show.php/DSGYM-C121/400/2652,10388/
Γραμμή 7:
 
Γέρος πια άφησε την Αθήνα κι έφυγε για την πατρίδα του, όπου έγινε ιερέας της [[Δήμητρα (μυθολογία)|Δήμητρας]] και της [[Περσεφόνη|Περσεφόνης]]. Η πιθανότερη ημερομηνία θανάτου είναι το 175 μ.Χ.
 
==== Ο Αρριανός ως ιστορικός ====
Ο μεγάλος θαυμασμός του Αρριανού για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό και ιδιαίτερα για τους αρχαίους ιστορικούς,εξαιτίας της ελληνικής του καταγωγής και παιδείας,υπήρξε η αιτία που τον οδήγησε στην απόφαση να εξιστορήσει την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου,παρ'ότι ο ίδιος ήταν Ρωμαίος πολίτης και είχε καταλάβει σημαντικά αξιώματα στη Ρώμη.Έχοντος στη διάθεση του ένα μεγάλο αριθμό έργων σχετικών με την εκστρατεία του Αλεξάνδρου,προχώρησε σε επιλογή των κατά την κρίση του περισσότερο αξιόπιστων στα οποία στήριξε την αφήγησή του,επιχειρώντας παράλληλα να στοιχήσει το έργο του προς την μέθοδο και το ύφος της ''Κύρου 'Αναβάσεως'' του Ξενοφώντα,που αποτελούσε γι' αυτόν ιδεώδες πρότυπο.
 
==Τα έργα του==
Γραμμή 19 ⟶ 16 :
 
===Φιλοσοφικά===
Φιλοσοφικά του έργα ήταν οι ''«[[Επικτήτου διατριβαί]]»'' (το έργο του, στο οποίο αναφέρεται στην διδασκαλία του Επικτήτου), οχτώ βιβλία, από τα οποία σώθηκαν τα τέσσερα πρώτα και το ''«[[Εγχειρίδιον Επικτήτου]]»'' (κείμενο μικρής επεκτάσεως, που αποτελούσε περικοπή του Επικτήτου Διατριβαί και επιτόμη του).Όσο αναφορά τις ''«[[Επικτήτου διατριβαί]]»'' περιλαμβάνουν πιστή απόδοση της διδασκαλίας του Επίκτητου.Θεωρείται σημαντικότατη πηγή γνώσης της στωικής φιλοσοφίας.
 
===Γεωγραφικά===
Γραμμή 27 ⟶ 24 :
Η ''«[[Κυνηγετική]]»'' συμπληρώνει το όμοιο έργο του Ξενοφώντα και έγραψε επίσης δύο βιογραφίες ''«[[Τιμολέοντος του Κορινθίου]]»'' και ''«[[Δίωνος του Συρακουσίου]]»'' που δεν έχουν διασωθεί.
 
Βιβλία στρατιωτικά : ''«[[Έκταξις κατ' Αλανών]]»'', που αναφέρεται στην διάταξη του ρωμαϊκού στρατού κατά των Αλανών και περιέχει σημαντικότατες πληροφορίες για τον τρόπο διαβίωσης και παραμέρισης των Ρωμαίων στρατιωτών στις επαρχίες (γράφτηκε το 137, όταν ο Αρριανός ήταν ακόμη διοικητής στην Καππαδοκία) και ''«[[Τέχνη Τακτική]]»'' όπου φανερώνεται η αξιόλογη πείρα του Αρριανού για την τακτική και τη στρατηγική του πολέμου (περιέχει κυρίως τις γνώσεις του Αρριανού για τις στρατιωτικές μεθόδους που ακολουθούσαν οι Ρωμαίοι και οι Έλληνες και γράφτηκε επίσης το 137).
 
Από τα έργα του σώθηκαν τα περισσότερα, άλλα ακέραια και άλλα μόνον περικοπές τους, γιατί χρησιμοποιήθηκαν στα σχολεία για την ιστορική τους αλήθεια. Τα συγγραφικά έργα του Αρριανού αν και διαχειρίζονταν σε γενικές γραμμές εύκολα και ευνόητα στο πρότυπο, λόγω της αρχαίας αττικής διαλέκτου που χρησιμοποιούσε ο Αρριανός, σε κάποια σημεία αστοχούσε (κυρίως επάνω στην χρήση λέξεων με δευτερεύουσα ή ευκαιριακή σημασία αλλά και σε άλλες συντακτικές χρήσεις), με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται κάποιες φορές μια έλλειψη ακριβείας στα έργα. Εντούτοις, τα έργα του Αρριανού εξακολουθούν να διακρίνονται για την παραστατικότητα, την συνοπτικότητα και την αμεροληψία τους.