Μονή Ομπλού: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη ιστορικών στοιχείων με βιβλιογραφία |
|||
Γραμμή 9:
Η Μονή έχει καταστραφεί από όλους τους κατακτητές που πέρασαν από την περιοχή (Ενετοί, Τούρκοι, Γερμανοί) και έχει προσφέρει σημαντικά σε όλες τις επαναστάσεις και τους απελευθερωτικούς αγώνες του Ελληνικού Έθνους. Μετά τα "Ορλωφικά" του 1770 οι ορδές Αλβανών που είχαν φέρει οι Οθωμανοί για να καταπνίξουν την επανάσταση προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές στην περιοχή. Πυρπόλησαν την Μονή όπως και τους ναούς του Αγ. Ανδρέου και Αγ. Αικατερίνης και τη Μονή Γηροκομείου. Ο κώδικας της Μ. Ομπλού αναφέρει "1770 κατά μήνα Απρίλιον έγινεν ο λεηλατισμός και χαλασμός της Παλαιάς Πάτρας μεθ' ής και ο εμπρησμός του μοναστηρίου, παρανάλωμα είς τε τα κελλία και την εκκλησίαν παρά των Αλβανιτών". Σώζεται και έγγραφο της 13 Μαΐου 1770 σύμφωνα με το οποίο οι αγάδες Σουλεϊμάν και Μουσταφά δηλώνουν ότι οι μοναχοί προσκύνησαν τον Μεχμέτ Πασά και κανείς δεν πρέπει να τους ενοχλεί.<ref>Θωμόπουλος Στέφανος, Ιστορία της πόλεως Πατρών, εκδ. Β', 1950, σ. 261-273, 495 κ.ε.</ref> Το μετόχι που είχε η Μονή στην Πάτρα επίσης κάηκε από τους Αλβανούς και ανοικοδομήθηκε το 1790.
Κατά την έναρξη της Επανάστασης του 1821 η Μονή ήταν κέντρο ανεφοδιασμού του στρατοπέδου της Πάτρας. Στον κώδικα της Μονής υπάρχει μια δυσνόητη αναφορά για την έναρξη της Επανάστασης, όπου λέει ότι στις 3 Μαρτίου 1821 έφτασε στον Ομπλό η επανάσταση του Μοριά. Ο Θωμόπουλος δίνει την πιθανή ερμηνεία ότι εκεί έγινα κάποια σύσκεψη προκρίτων για την Επανάσταση. Επαναστάτες συγκεντρώθηκαν στον Ομπλό στις 21 με 23 Μαρτίου πριν κατέβουν στην Πάτρα. Την 23 Μαρτίου οι Ασημάκης και [[Δημήτριος Ζαΐμης|Δημητράκης Ζαΐμης]] και άλλοι έγραψαν από τα Καλάβρυτα προς τον ηγούμενο της Αγίας Λαύρας να μην καθυστερούν την αποστολή τροφίμων στον Ομπλό γιατί κινδυνεύει να διαλυθεί το στράτευμα. Στις 3 Απριλίου 1821 έφτασε ο Ιουσούφ Πασάς στην Πάτρα και έλυσε την πολιορκία του φρουρίου διασκορπίζοντας τα στρατόπεδα των Ζαΐμη και Λόντου. Ο Ανδρέας Ζαΐμης περί τα τέλη Μαΐου ενίσχυσε την άμυνα γύρω από τον Ομπλό και απέκρουσε επίθεση των τουρκαλβανών υπό τον Ασλανάκη.<ref>Πολυχρονοπούλου-Κλαδά Νίκα, Η Μονή Ομπλού και επισημάνσεις επί του αρχείου της (1315-1829). Ζ' Διεθνές Συνέδριο Πελοποννησιακών Σπουδών, 2005, τομ. 3. </ref>
Το [[1581]] η Μονή έγινε [[Σταυροπηγιακή Μονή]] και το [[1896]] ενσωματώθηκε και έγινε μετόχι της η Μονή του ''Αγίου Κωνσταντίνου''. Το Μοναστήρι, έχει εμβαδό περίπου 1800 τ.μ. και το καθολικό της είναι αφιερωμένο στα [[Εισόδια της Θεοτόκου]], ενώ υπάρχει και εσωτερικό παρεκκλήσι προς τιμήν του [[Άγιος Χαράλαμπος|Αγ. Χαραλάμπους]].
===Πηγές===
| |||