Θρησκευτικές ποινές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Συγχώνευση κειμένου για συγκεκριμένη χρονική περίοδο από άλλο λήμμα, χωρίς συζήτηση, σε λάθος σημείο.
Γραμμή 24:
Προσδιορίζονται 76 παραπτώματα τα οποία τιμωρούνται με καθαίρεση, τα κυριότερα από τα οποία είναι τα εξής: [[αίρεση]], γάμος μετά τη χειροτονία, διγαμία, εισπήδηση σε ξένη μητρόπολη, εγκατάλειψη της ενορίας ή της επισκοπής, επιορκία, ιεροσυλία, κοσμικά αξιώματα, μέθη, μοιχεία, πορνεία, [[σιμωνία]], και φόνος. Κατά τον 17ο αιώνα προβλεπόταν καθαίρεση βάσει συνοδικών αποφάσεων και οθωμανικών διαταγμάτων για όσους κληρικούς καθυστερούσαν ή αρνούνταν να εκπληρώσουν τις οικονομικές υποχρεώσεις τους προς το [[Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης]].
 
Αρχικά ο αφορισμός ήταν για το χριστιανό ένα ''«βάρος»'' που έπρεπε επανορθώνοντας να αποβάλει από πάνω του και παράλληλα χαρακτηρίζεται ως ''«φρικώδης»''. Ο μηχανισμός παραγωγής φόβου ωστόσο παρουσιάζει διαρκή αναπροσαρμογή προκειμένου να στοιχίζεται προς την εξέλιξη των πραγμάτων σε νεότερες περιόδους. Η παραγωγή εκφοβιστικού κλίματος προϋπέθετε συνεχή εμπλουτισμό με αποτρόπαιες απειλές που θα κινητοποιούσαν κάθε φορά αντίστοιχες αρνητικές και έκδηλα αποτροπιαστικές καταστάσεις.<ref name="παναγιώτης-μιχαηλάρης-2005"/> Ο αφορισμός απειλεί το χριστιανό ότι θα μείνει ''άταφος'', ''αδιάλυτος'' και ''τυμπανιαίος'' (αναφορά που συνεπάγεται και δοξασίες περί [[βρυκόλακας|βρυκολάκων]]), ότι θα κληρονομήσει την κόλαση και τη γέννα του πυρός, ότι θα βρεθεί ''«έξω της των χριστιανών εκκλησίας και ομηγύρεως»'', ''«υπό ιερέων μη εκκλησιαζόμενος πανοικί»'', ότι οι κόποι του είναι ''«κατηραμένοι και τα υπάρχοντά του πυρίκαυστα και προκοπήν μην ιδούσιν μέχρι γενεάς γενεάν»'', ότι ''«αποπέσει αώρως και της παρούσης ζωής... πυρ καταφάγοι το θεμέλιον οίκου αυτού»'' και ανάμεσα σε άλλες απειλές ότι θα έχει τη μοίρα κάποιων αρνητικών μορφών της [[Αγία Γραφή|Αγίας Γραφής]] ([[Ιούδας Ισκαριώτης|Ιούδας]], [[Κάιν]] κ.α.). Ο ιεραπόστολος της [[Αδελφότητα του Ιησού|Αδελφότητας του Ιησού]] Francois Richard (ως αυτόπτης μάρτυρας ο οποίος στο Αιγαίο του 17<sup>ου</sup> αιώνα δεν αμφισβητεί διόλου την εμφάνιση βρυκολάκων και την κακοποιό δράση τους), αναφερόμενος στις δοξασίες των υπόδουλων Ορθοδόξων για αφορισμένους νεκρούς και βρυκόλακες, περιγράφει τρομακτικά περιστατικά ομαδικών παρακρούσεων των κατοίκων της [[Σαντορίνη|Σαντορίνης]] με πεθαμένους που ξαναγυρίζουν στη ζωή και εξοντώνουν τη νύχτα τους νησιώτες, τελετές [[εξορκισμός|εξορκισμών]] από τους ιερείς πάνω στα πτώματα μέσα στους ναούς, φρικαλέες σκηνές εκταφής ''«βρυκολακιασμένων»'' και ανατριχιαστικούς ανασκολοπισμούς των άλιωτων πτωμάτων με τσεκούρι και σκαπάνες.<ref>Κυριάκος Σιμόπουλος, ''Ξένοι Ταξιδιώτες στην Ελλάδα''<sup>9η</sup>, τόμος Α΄, εκδ. Στάχυ, Αθήνα 1999.</ref><ref name="παναγιώτης-μιχαηλάρης"/><ref name="παναγιώτης-μιχαηλάρης-2005">Παναγιώτης Μιχαηλάρης, ''[http://helios-eie.ekt.gr/EIE/bitstream/10442/7632/1/INR_Michailaris_Hist_274.pdf Πατριαρχικοί και αρχιερατικοί αφορισμοί]'', Ε-Ιστορικά, Χ. Κ. Τεγόπουλος Εκδόσεις Α.Ε., 24 Φεβρουαρίου 2005.</ref>
 
 
Γραμμή 49 ⟶ 48 :
 
Κάποιες εκκλησιαστικές παραβάσεις επισύρουν αυτόματη Απαγόρευση, η οποία για ένα λαϊκό ισοδυναμεί ουσιαστικά με αφορισμό. Για λεπτομέρειες δείτε το σχετικό άρθρο.
 
 
== Ιουδαϊσμός ==